พอดี ฉุกคิดมาได้ เพราะคุยกับเพื่อน เลยคิดว่า อ่าวนี่ตูแปลกหรอที่คิดแบบนี้

*เหตุมันก็มาจากเรื่องเขื่อนแถวๆนี้แหละครับ แต่ ประเด็นเรื่องเขื่อน"นั้น"ขอยกไว้ก่อน




ป่า กับ ธรรมชาติ นี่ใช่ความหมายเดียวกันหรือปล่าว?
ส่วนตัว ผมมองว่า ทุกอย่างคือธรรมชาติ และธรรมชาติเองก็ปรับตัวอยู่เสมอ อย่างเรื่องสร้างเขื่อนในป่า ผมไม่ซีเรียส แต่ถ้าสร้างห้างสรรพสินค้า
หรือสร้างเมืองในป่า อันนี้โอเคว่ามีปัญหาแน่อนอน

ถึงจะบอกว่า ป่าหายไป แต่ก็ได้หล่งน้ำมาแทน สภาพแวดล้อม รอบข้างมันก็มีการเปลี่ยนแปลงด้วยตัวมันอยู่แล้ว
มันไม่ได้หรอครับ   น้ำท่วม ทำไมไม่โทษธรรมชาติ ว่า ทำลายธรรมชาติ(?) บ้าง

หลายครัง ธรรมชาติเองก็ไม่ได้บอบบางขนาดว่า ทำลายแล้วธรรมชาติจะเข้าสู่สภาพเดิมไม่ได้
ไฟไหม้ป่า บางทีมันก็ไม่ได้ทำลายอย่างเดียว มันก็ยังทำให้เกิดชีวิตใหม่ๆได้  สมัยก่อนไฟไหม้ป่า ไม่มีมนุษย์ ใครมาดับไฟให้?
ธรรมชาติก็ อยู่มาจนถึงวันนี้

ดักคอไว้ก่อนว่า ไม่ได้หมายความว่า ให้ตัดไม้ หรือก่อสร้างได้เสรี ไม่เกี่ยวกับงบประมาณ รัฐบาล หรืออะไร
แต่อยากรู้ว่า ป่าเนี่ย มันสร้างไม่ได้หรอ ตามหลัก ผ่านไปไม่กี่สิบปี ป่าก็รุกคืบ กลับสู่ของเดิมของมันได้
ผมเชื่อในพลังธรรมชาติว่าสามารถปรับตัวได้  หรือปัจจุบัน ธรรมชาติ มันกาก ขนาดไม่สามารถเชื่อใจได้ว่าจะมีความสามารถในการ
ปรับตัวได้

คิดแบบนีผิดหรอครับ?

ปล.   บางคนยึดติดกับความ"เก่า" ของป่า เลยเสียดายที่จะเสียมันไป
เราปลูกป่าวันนี้ อีก10ปี มันก็จะกลายเป็นป่าที่มีอายุกว่าสิบปี! ฟังดูมีคุณค่าขึ้นมาทันที? แล้วเราก็จะหวงแหนมัน ทั้งๆที่เมื่อสิบปีก่อนบอกว่า
ป่านี้น่ะ ส้รางไปอีกกี่สิบปีกว่าธรรมชาติจะกลับมาเหมือนเดิม? แล้วก็ว่า ไร้ประโยชน์ที่จะปลูกชดเชยกับสิ่งที่ทำลายลงไป(กรณีนี้สมุติเป็นเขื่อน)