เราแค่อยากเล่าความรู้สึกที่เรามีคีะ เราค่อนข้างเป็นเด็กเก็บกด โตมาในครอบครัวที่ใช้ความรุนแรง เคยโดนพ่อตีจนต้องกราบตีนเขาเพื่อให้หยุด ตั้งแต่ป6เราเริ่มมีพฤติกรรมเรียกร้องความสนใจค่ะ เราเคยกินยาฆ่าตัวตา

อยากมีความสุขทุกวันนี้มีเเต่ซึมเศร้า

สอบถามผู้รู้ในพระไตรปิฏก ที่พระพุทธเจ้าตรัสเกี่ยวกับต้นเหตุของโรคภัยไข้เจ็บว่ามาจากหลายสาเหตุที่นอกจากกรรม เช่น มาจากอุตุเป็นสมุฎฐานบ้าง จิตป็นสมุฎฐานบ้าง อาหารป็นสมุฎฐานบ้าง มีความหมายถึงเหตุใกล้เท่า

ผ่านพ้นวันเวลามาหลายฝน เห็นการเกิดแก่เจ็บตายมามากมาย ทั้งพ่อ แม่ ปู่ย่า ตา ยาย พี่น้อง เพื่อนฝูง คนรู้จัก โรคภัย ไข้เจ็บ อัมพฤกษ์ อัมพาต มะเร็ง หัวใจวาย แก่ตาย ฯลฯ ทุก ๆ โรคภัยไข้เจ็บแก่ตาย มีความเจ็บ

ผมอายุ18 ผมอยากมีลูก อยากสักลาย อยากทำงานที่ดีแต่กลัวโรคภัยไข้เจ็บ ระแวงระวังทุกอย่าง บางทีก็นอนไม่หลับ ผมกลัวตั้งแต่เข้า ม.1 พอขึ้นม.2 เลยคิดค้นไอเดียออก ผมเลยสูบกัญชา กินน้ำกระทอม เพื่อทำให้เพลิดเพล

เรามีปัญหาหลายๆอย่าง โดยเฉพาะกับครอบครัว พยายามเฉยๆไม่คิดอะไรทำหน้าที่ของตัวเองเเบบเงียบๆ เเต่พอมันได้ยินสิ่งที่เค้าพูด การกระทำอะไรต่างๆ เราก็ชอบเก็บมาคิดจนไอความคิดที่อยากตายเนี่ยมันฝุดขึ้นมาทุกครั้

คำว่าการไม่มีโรคคือลาภอันประเสริฐ เป็นความจริงแท้แน่นอน การใช้ชีวิตของคนในปัจจุบัน เสี่ยงต่อการเกิดโรคร้ายทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นอาหารการกิน การใช้ชีวิต ฯลฯ บางคนก็อนาคตกำลังสดใส แต่สุดท้ายต้องมาเจอกับโ