วันนี้งัดนิยายเรื่องนี้มาอ่าน หลังจากที่ไม่ได้อ่านมานานมาก
ยิ่งอ่านก็คิดว่าบทนี้ เหมาะกับ ตุ้ย และ ขวัญมาก ๆ
ทั้งอายุ บุคลิก รูปร่างหน้าตา อ่านแล้วเห็นภาพเป็นฉาก ๆ เลยว่า
ซีนหวานกับซีนอารมณ์ต่าง ๆ คู่นี้น่าจะประชันฝีมือกันได้สนุก
เสียดายจริง ๆ ว่าเรื่องนี้โปรดักชั่นใหญ่ แบคกราวน์เป็นเวียนนา และ นิวยอร์ค
ช่องเจ็ดคงไม่ลงทุนทำให้อีก หลังจากคืนกำไรให้แล้วในฟ้าจรดทราย เสียดายสุด ๆ
ถ้าแคสติ้งเป็นสองคนนี้ คงเป็นรามิลกับวายูนในฝันของแฟนนิยายเลยทีเดียว



ก็คงไม่ผิดอะไรในเมื่อผู้ชายที่เกิดมาเพียบพร้อมไปทุกอย่างเช่นเขา รามิล รณลักษมิ์ นักการทูตหนุ่ม จะมองความรักและผู้หญิงสักคนหนึ่งเป็นเช่นเกมสนุกเพียงข้ามคืน ไร้เยื่อใยและสัมพันธ์ใดๆจากหัวใจทั้งสิ้น รักที่เร่ร่อนแจกจ่ายไปให้ทั่ว และวายูนหญิงสาวที่อ่อนต่อโลกอย่างเธอ กำลังก้าวเข้าสู่บ่วงปรารถนานั้นอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

เธอเป็นเพียงนักศึกษาจนๆ ไร้ซึ่งชื่อเสียงและวงศ์ตระกูลหากกลับยิ่งทระนงไปด้วยเกียรติยศศักดิ์ศรีของลูกผู้หญิงคนนั้น หากไม่ใช่เพราะเขา รามิล ชายหนุ่มรูปงามที่เป็นเหมือนเทพบุตรในฝันคนนั้น เธอคงไม่ต้องพานพบกับความเจ็บปวดในรักครั้งแรกเจียนตาย แค่เจ็บที่เขาประณามเหยียดหยามน้ำใจยังไม่พอ แต่เจ็บลึกยิ่งกว่านั้นเมื่อคำพูดที่ฆ่าหัวใจรักของเธอให้แตกสลายไปด้วยคำว่าให้ทำแท้ง เมื่อเยื่อใยแห่งสายเลือดรามิลยังตัดขาดได้ เธอก็จะตัดเขาออกจากหัวใจไปตลอดกาล

วันคืนที่ผ่านไปอย่างทุกข์ทรมาน รามิลไม่เคยลืมเลือนวายูนได้เลย ไม่ว่าจะเพียรทำเช่นไร แต่เพราะความรู้สึกผิดบาปที่ปล่อยให้ความหยิ่งทะนงของตัวเอง เลือกที่จะทำสิ่งที่เลวร้ายในชีวิตของผู้ชายคนหนึ่ง มลทินในใจจึงฝังลึกอยู่ในส่วนลึกของหัวใจ ทว่ากลับมีแสงสว่างที่ทำให้เขากลับเจ็บปวดและยินดียิ่งเมื่อรับรู้ว่า วายูนไม่เคยทำแท้งและมีลูกสาวที่น่ารักให้เขา

จริงหรือที่เธอกำลังจะลืมเขาได้ ผู้ชายคนแรกที่เธอรัก และเธอก็ยังรักเขาอยู่ไม่เสื่อมคลายแต่มันคละเคล้าด้วยแค้นสุดแค้น มันอาจจะสายเกินไปที่เขาจะกลับมาเริ่มต้นใหม่ วายูนไม่ใช่เด็กสาวไร้เดียงสาและเป็นนักศึกษาจนๆอีกต่อไป เธอยืนหยัดได้ด้วยตัวเอง แม้จะไม่มีรามิลเคียงข้างเลยก็ตาม และหนี้บุญคุณของนิโคไลเพื่อนหนุ่มชาวรัสเซียที่ไม่เคยทอดทิ้งเธอเมื่อที่รามิลทำ เธอจึงเลือกตอบแทนน้ำใจรักของเขาด้วยการแต่งงาน

เขายอมแล้ว ยอมทุกอย่างเพื่อจะได้หัวใจ ความรักของวายูนและลูกสาวสุดที่รักกลับคืนมา แต่มันไม่ง่ายเลย เมื่อวายูนเจ็บปวดกับรามิลมากพอแล้ว จนไม่รู้ว่าจะมีทางให้อภัยเขาได้หรือไม่ แต่ทุกครั้งที่วายูนยิ่งปฏิเสธก็ยิ่งเจ็บ ยิ่งหนีก็ไปไม่พ้น เธออ่อนล้าและหมดแรงจะต้านทานเขาไหวได้แล้ว ในเมื่อหัวใจเธอไม่เคยหยุดรักรามิลได้แม้แต่วินาทีเดียว และนี้ก็คือสิ่งที่รามิลต้องการ ขอแค่เพียงเศษเสี้ยวหัวใจรักที่เคยมีให้เขาก็พร้อมจะเก็บมันต่อเติมให้ทุกอย่างกลับมาสมบูรณ์ดั่งที่เคยเป็น รักที่เคยเร่ร่อนรักไปให้ใครอื่นทั่วไป รามิลพร้อมแล้วจะหยุดที่เธอคนเดียวเท่านั้น เธอผู้เป็นหัวใจของเขาแต่เพียงผู้เดียว