เมื่อคืนวันเสาร์ผมนั่งเล่นคอมอยู่ข้างล่าง พอประมาณ 4 ทุ่มผมเดินกลับขึ้นไปบนห้องนอน พอหยิบโทรศัพท์ออกมาดูก็พบว่าแฟนเก่าที่เลิกกันเกือบปีส่งข้อความมาว่า "ฉุกเฉิน ค่าโทรหมด รบกวนโทรกลับมาที่เบอร์ 08xxxxxxxx" ตอนประมาณ 2 ทุ่มเศษ และเกือบๆ 3 ทุ่มมีอีกเบอร์นึงโทรมา 1 สายไม่ได้รับ ผมค่อนข้างแน่ใจว่าน่าจะเป็นเธอ ผมตัดสินใจโทรกลับไปหาเธอ เสียงเพลงรอสายที่คุ้นเคยหายไป คิดในใจว่าเธอคงเลิกใช้เพลงรอสายแล้ว ผมรอสายอยู่สักพักเธอไม่รับสายผมเลยกดวาง จากนั้นจึงอ่านหนังสือ เรื่องจริงอิงนิทาน เล่ม 3 ต่อ แล้วเผลอหลับไป ต่อมาผมสะดุ้งตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์ดัง เป็นเบอร์ที่ไม่ได้รับสายตอนประมาณเกือบๆ 3 ทุ่ม ผมมองดูเวลาเที่ยงคืนตรงพอดี ผมกดรับสาย

ผม : สวัสดีครับ
เธอ : นอนยัง นอนแล้วเหรอ (มีเสียงแบคกราวดังมาก)
ผม : ยังไม่นอน อยู่ไหนเนี่ย ?
เธอ : อยู่เธค
ผม : จะกลับเมื่อไหร่ (ไม่รู้จะถามทำไมนะครับทั้งที่เลิกกันไปแล้ว)
เธอ : ไม่เกินตี 2 อย่าเพิ่งหลับนะ เดี๋ยวโทรไป
ผม : รู้หรอกว่าเมาถึงได้โทรมา
เธอ : พรุ่งนี้เอาหนังคืนมั้ย ไปดูหนังกัน อยากดูริดดิก (หนังแผ่นหลายเรื่องที่ให้ยืมไปแล้วไม่คืน)
ผม : ไม่มีตัง เงินเดือนยังไม่ออก แต่ถ้าเลี้ยงก็โอเค ?
เธอ : พรุ่งนี้โทรหานะ
ผม : อืม

วางสายแล้วผมก็อ่านหนังสือต่อ แล้วเผลอหลับไปตอนน่าจะประมาณตี 1 ครึ่ง ผมรู้สึกตัวตื่นมาอีกทีตอนตี 4 ไม่เห็นเธอโทรมาจึงโทรไป เธอรับสายด้วยน้ำเสียงงัวเงีย แล้วก็วางไป

เช้าวันรุ่งขึ้น (วันนี้) ผมก็รอว่าเธอจะโทรมามั้ย แต่แล้วก็ไม่ผิดจากที่คาด นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่หลังจากเลิกกันแล้วเธอโทรมาหาผม แต่เป็น 2-3 ครั้งแล้วที่เป็นแบบนี้ โทรมาหาตอนเมา พอวันรุ่งขึ้นก็เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหมือนไม่ได้โทร เหมือนฝันไป

ผมโทรไปหาเธอที่เบอร์หลัก แต่อีกใจก็ไม่อยากคุย ดังตื๊ดเดียวก็วางจึงเหมือนกับว่าผมยิงเบอร์ไป เวลาผ่านไปหลายนาที ผมโทรไปใหม่ แต่ก็เหมือนเดิม ผมจึงโทรไปอีกเบอร์นึงที่เธอใช้โทรมาตอนเที่ยงคืน ดังอยู่ 2-3 ตื๊ดแล้วสายก็ถูกตัด เธอกดวางสาย ผมเลยตัดสินใจส่งข้อความไปยังเบอร์หลักของเธอว่า "รู้หรอกว่าเมาถึงได้โทรมา พอหายเมาแล้วก็ลืมเรา"


ก่อนหน้านี้ไม่นานก็เพิ่งเจอกัน แล้วหลังจากวันนั้นเธอก็ไม่รับโทรศัพท์ผมอีกเลย และย้อนไปก่อนหน้านั้นไปอีกมีครั้งนึงเธอโทรมาหาผมตอนตี 4 บอกคุยเป็นเพื่อนหน่อย กำลังเดินเข้าคอนโด ตอนเมาคุยดีมากเหมือนไม่ได้เลิกกัน แต่พอวันรุ่งขึ้นก็เหมือนที่ผมเจอวันนี้

จากประสบการณ์คนเราเวลาเมามีหลายแบบ อย่างผมนี่ถ้าเมาคิดว่าคงร้องไห้ฟูมฟาย (แต่ผมไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ครับ) บางคนก็พูดมาก ไม่รู้สรรหาเรื่องมาจากไหน (พี่ที่ทำงานผมเอง) บางคนเมาแล้วหลับ เมาแล้วซ่า แต่กรณีนี้ผมคิด (แบบเข้าข้างตัวเอง) ว่า เธอยังคงคิดถึงผมอยู่ถึงได้โทรมาหาตอนเมา 2-3 ครั้ง แล้วพอหายเมา สติกลับมาเหมือนเดิมเธอก็ไม่อยากคุยกับผมอีก จึงไม่รับสายและไม่คิดจะโทรกลับ


ผมคุยเรื่องนี้กับเพื่อนที่สนิทกันมาก

ผม : ทำไมต้องโทรหากูด้วยวะ ?
เพื่อน : กูว่าเค้ารั่วแล้วว่ะ คิดซะว่าเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตแล้วกัน
ผม : ส่วนเกินน่ะสิวะ




ทำไมเธอต้องโทรหาผมด้วยครับ เฮ้อ...