(ยืมล็อกอินเพื่อนนะครับขอออกตัวก่อน ขอบคุณครับ)

ผมคบกับแฟนมา 3 ปีกว่าๆแล้วครับ เรามีแผนจะแต่งงานกันเมื่อพร้อม ซึ่งคาดว่าอีก 1-2 ปี
ทุกวันนี้เธอก็บอกบ่อยๆว่าอยากแต่งงานแล้ว เพราะอายุก็จะสามสิบ
เรารู้จักครอบครัวของกันและกัน เข้าออกบ้านกันบ่อย เธอรู้จักและเข้าใจผมเป็นอย่างดี
เธอฉลาด รู้ทันผมเสมอ ไหวพริบดี
หน้าตาสวยประมาณหนึ่ง 7.5 เต็ม 10 ได้
เชื่อใจผมเต็ม 100% ไม่เคยคิดระแวงเลยแม้แต่นิด ไม่ว่าผมจะทำอะไรไปไหน
ขอแค่บอกเธอเท่านั้น เธอเชื่อใจผมทุกอย่าง
ความรู้สึกของเรา มันเลยผ่านคำว่าเสน่หาไปแล้ว มันผูกพันกัน และเป็นความอบอุ่นใจ

แต่แล้ววันหนึ่ง ผมก็ไปพบเจอ ผู้หญิงคนหนึ่งครับ
เธอน่ารักมาก โปรไฟล์ชั้นยอดแต่ติดดิน
หน้าตา 10/10
มีคนจีบมากกว่า 50 คน [เรื่องจริงครับ]
ผมปิดบังเธอว่าผมมีแฟนแล้ว ตอนแรกไม่คิดว่าจะจีบจะเข้าไปหาแบบเป็นเพื่อน
แต่พอคุยกัน พอได้แชร์สิ่งต่างๆให้กัน ผมกลับชอบเธอขึ้นเรื่อยๆ
และเธอเอง ไม่น่าเชื่อ .. เธอสนใจผมครับ
ผมเป็นเหมือนผู้โชคดีที่อยู่เหนือ 50 คนที่เข้ามาจีบเธอ
ให้ตายเถอะ เทพธิดาที่ใครๆก็หมายปอง เธอคนนั้นกลับชอบผม

ตลอดเวลาที่เราคุยกัน
สำหรับผม รู้สึกว่าทุกเรื่องกับเธอ แบบมันใช่เลย ใช่มากๆ ใช่ที่สุด
ผมไม่ได้เคยมีแฟนคนแรกนะครับ คือแฟนปัจจุบันผมว่าเธอก็ดีมาก
แต่เธอคนนี้ มันใช่ที่สุดยิ่งกว่าใครทั้งนั้น
ยิ่งกว่าคนแรก คนก่อนหน้านี้ คนไหนทั้งนั้น คนที่เคยคุยทั้งหมด
เธอเติมเต็มส่วนที่ผมขาดได้อย่างสมบูรณ์ที่สุด
เธอสวยจนใครๆก็ต้องอิจฉาผม เธอพร้อมจะเดินไปกับผม
แม้รู้ดีว่าผมเป็นคนธรรมดา ไม่ได้เลิศเลอเหมือน 50 คนที่มาจีบเธอ

ดังนั้นผมจึงอยู่ในสถานการณ์ที่กลุ้มใจมากครับ
บางครั้งขับรถอยู่แค่คิดว่าจะทำอย่างไรต่อไป ก็ร้องไห้เลย
กับแฟน เธอไม่ได้ทำผิดเลย จริงๆให้ผมอยู่กับเธอไปตลอดชีวิตผมก็ไม่ลำบากใจ
เธอดีมาก เข้าใจผมมาก และยอมรับตัวตนของผมได้
อยู่เคียงข้างมาตลอดตั้งแต่ผมยังไม่มีอะไรเลย จนตอนนี้ประสบความสำเร็จในชีวิต

แต่เธออีกคนหนึ่ง เธอน่ารักยิ่งกว่าใครที่ผมรู้จัก
ทุกสิ่งทุกอย่างของเธอ มันคือที่สุดที่ผู้ชายอย่างผมเคยฝันหา
ผมเทียบความรู้สึกเธอคนนี้ กับแฟนคนปัจจุบันช่วงแรกๆแล้ว
ผมชอบเธอคนใหม่มากกว่าแน่นอนครับ

ทั้งสองคนต่างรักผม ทั้งสองคนต่างไม่รู้ว่าผมมีอีกคนอยู่
เธอคนแรกอยากแต่งงานอยากมีครอบครัวกัน อยากมีลูกที่น่ารัก เป็นครอบครัวอบอุ่น
เธอคนที่สองไม่เคยมีแฟน เพราะเลือกเยอะ แต่ในที่สุดก็จะเลือก และจะเลือกผม

ความรู้สึกตอนนี้คือ
กลับตัวก็ได้ ให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง
ถ้าเลือกจะไป ก็ไม่รู้การตัดสินใจทิ้งคนดีๆสักคนที่รักเราจริงๆ คนที่เห็นเราสำคัญที่สุด จะคุ้มมั้ย
แต่ปล่อยไปแบบนี้ ผมจะเสียใจหรือเปล่าที่ไม่เลือกคนที่ใช่ที่สุด อีกสิบปีต่อมา ผมจะเสียดายมั้ย

ผมไม่รู้จะทำอย่างไรแล้วครับ