เรื่องมีอยู่ว่า
เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา(21/09/13)
ผมได้นำรถฮอนด้าฟรีดป้ายแดงเข้าไปเปลี่ยนป้าย และเข้าไปเช็คไฟส่องห้องโดยสารแถวกลางที่มีอาการหลวมและเปิดติดยาก
คำตอบที่ได้จากพนักงานรับรถคือ จะทำการแก้ไขให้ โดยความคาดหวังของผมคือ เดี่ยวจะเบิกอะไหล่ตัวใหม่ให้
ช่างได้ทำการแกไฟมา แล้วก็เอากระดาษทรายขัดๆตรงสะพานไฟ แต่ปกติการดำเนินงานของช่างจะไม่มีใครได้เห็นหรอกครับ ถ้าเรื่องมันไม่ได้เกิดจาก...
///ระหว่างที่ผมไปพบเซลเพื่อติดต่อขอเปลี่ยนจากป้ายแดงเป็นป้ายขาวนั้น///
ผมเห็นรถคันนึงวิ่งสวนทางจากประตูทางเข้า เพื่อขึ้นไปสู่ลานซ่อมรถบนชั้น2ด้วยความเร็วสูงมาก พร้อมทั้งบีบแตรแกล้งเพื่อนที่เป็นพนักงานรับรถด้วยกัน
ผมได้คิดด่าในใจว่า "สถานที่แคบๆ
จะขับรถเร็วไปไหนฟระ" แต่ทันทีที่เห็นโตโตโร่ที่แฟนผมเสียบอยู่บนเสาอากาศ &฿@?! อ้าว รถตรูนี่หว่า
ผมจัดแจงเดินไปถามยาม เพื่อจะขอพบกับคนที่ขับรถผมทันที ซึ่งพนง รับรถคนอื่นๆ ได้แต่ตกใจและเรียก ผจก ฝ่ายซ่อมบำรุงมาพบผม
ผมจัดแจงอธิบายให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น ด้วยความโกรธมาก และบอกว่า ผมจะไปขับรถลงจากชั้นสองเอง และจะไม่ให้ใครในศูนย์ขับรถผมแล้ว
สิ่งที่ได้มาคือ การกราบขอโทษจากผู้จัดการเท่านั้น แต่เด็กรับรทำเนียน
เอาเป็นว่า ถ้าใครเอารถเข้าศูนย์ ที่ไหนก็แล้วแต่นะครับ ผมว่าห้องต้อนรับน่ะ ไม่น่าอยู่เท่ากับการดูว่า พนักงานขับรถของเราดีหรือเปล่า
น่ากลัวจริงๆนะครับ ไม่รู้ว่าทั้งพวกเซลส่งรถ ช่างและพนักงานรับรถบางคน มันไปเก็บกดมาจากที่ไหน จึงได้ชอบระบายกับรถลูกค้าแบบนี้
เล่าสู่กันฟังครับ ประสบการณ์ร้ายๆจากการเอารถเข้าศูนย์ฮอนด้า สาทร
เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา(21/09/13)
ผมได้นำรถฮอนด้าฟรีดป้ายแดงเข้าไปเปลี่ยนป้าย และเข้าไปเช็คไฟส่องห้องโดยสารแถวกลางที่มีอาการหลวมและเปิดติดยาก
คำตอบที่ได้จากพนักงานรับรถคือ จะทำการแก้ไขให้ โดยความคาดหวังของผมคือ เดี่ยวจะเบิกอะไหล่ตัวใหม่ให้
ช่างได้ทำการแกไฟมา แล้วก็เอากระดาษทรายขัดๆตรงสะพานไฟ แต่ปกติการดำเนินงานของช่างจะไม่มีใครได้เห็นหรอกครับ ถ้าเรื่องมันไม่ได้เกิดจาก...
///ระหว่างที่ผมไปพบเซลเพื่อติดต่อขอเปลี่ยนจากป้ายแดงเป็นป้ายขาวนั้น///
ผมเห็นรถคันนึงวิ่งสวนทางจากประตูทางเข้า เพื่อขึ้นไปสู่ลานซ่อมรถบนชั้น2ด้วยความเร็วสูงมาก พร้อมทั้งบีบแตรแกล้งเพื่อนที่เป็นพนักงานรับรถด้วยกัน
ผมได้คิดด่าในใจว่า "สถานที่แคบๆจะขับรถเร็วไปไหนฟระ" แต่ทันทีที่เห็นโตโตโร่ที่แฟนผมเสียบอยู่บนเสาอากาศ &฿@?! อ้าว รถตรูนี่หว่า
ผมจัดแจงเดินไปถามยาม เพื่อจะขอพบกับคนที่ขับรถผมทันที ซึ่งพนง รับรถคนอื่นๆ ได้แต่ตกใจและเรียก ผจก ฝ่ายซ่อมบำรุงมาพบผม
ผมจัดแจงอธิบายให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น ด้วยความโกรธมาก และบอกว่า ผมจะไปขับรถลงจากชั้นสองเอง และจะไม่ให้ใครในศูนย์ขับรถผมแล้ว
สิ่งที่ได้มาคือ การกราบขอโทษจากผู้จัดการเท่านั้น แต่เด็กรับรทำเนียน
เอาเป็นว่า ถ้าใครเอารถเข้าศูนย์ ที่ไหนก็แล้วแต่นะครับ ผมว่าห้องต้อนรับน่ะ ไม่น่าอยู่เท่ากับการดูว่า พนักงานขับรถของเราดีหรือเปล่า
น่ากลัวจริงๆนะครับ ไม่รู้ว่าทั้งพวกเซลส่งรถ ช่างและพนักงานรับรถบางคน มันไปเก็บกดมาจากที่ไหน จึงได้ชอบระบายกับรถลูกค้าแบบนี้