คือเราเป็นโรคคิดเยอะค่ะ คิดมาก มากมาก

ตื่นเช้ามาสิ่งแรกที่เราจะนึกถึงเลยคือ แฟนค่ะ จะนั่งจะนอน จะแปรงฟันก็คิดถึงแต่เขา
กินข้าวหรือยังอาบน้ำหรือยัง จะคิดเองแบบนี้ตลอดค่ะ แต่ก็ไม่ได้โทรหรือไลน์ไปหา

จะบอกว่ารักเทิดทูนบูชาก็ไม่น่าจะใช่ค่ะ

ชอบคิดแทนเขาคิดเองเออเองตลอด บางทีนั่งว่าง ๆ ก็ชอบคิดไปเองว่า เค้าจะรักเราจริง ๆ เหรอ เค้ารักเราจริงรึเปล่า เค้ามีคนอื่นมั้ย

แต่พอเจอหน้าเค้าความคิดโง่ ๆ พวกนี้ก็จะหายไปค่ะ

แต่พอเค้าหายไปแล้วเราก็กลับมาคิดมากเรื่องโง่ ๆ พวกนี้อีกเหมือนเดิมเป็นวงจรอุบาทว์น่ะค่ะ

แทนที่เราจะคิดถึงแต่เรื่องเรียนคิดถึงแต่อนาคต เรากลับคิดแต่เรื่องพวกนี้ เราควรจะทำยังไงดีคะ
เรื่องเรียนเราก็คิดตลอด หาที่เรียนพิเศษก็แล้ว ในใจก็ยังมีแต่เรื่องงี่เง่าพวกนี้ตลอดเลยค่ะ

Edit : ไม่ได้ใส่เนื้อความค่ะ