มันผิด แย่ ดี หรืออะไรยังไงครับ อยากทราบความเห็นหน่อย...
ผมคบกับแฟนคนแรกตอนขึ้นปี 1 คบกันมาสามปีกว่า ระหว่างที่คบก็อยู่ด้วยกันตลอด หวานซึ้ง ในระดับเด็กวัยรุ่น ทะเลาะกันก็บ่อยพอสมควร ส่วนมากจะเป็นเพราะเราแอบไปเหล่มองสาวๆบ้าง ซึ่งผมยอมรับว่ามันเป็นเหมือนสัญชาติญาณของผู้ชายจริงๆ แต่เค้าก็ไม่ค่อยจะเข้าใจ ระหว่างที่คบก็เคยไปหาพ่อ หาแม่ของแต่ละฝ่ายกันบ่อยพอสมควร จนเค้าก็ไว้ใช้ เชื่อใจ...
สำหรับผมในตอนนั้น ไม่รู้ว่าเป็นเพราะยังอยู่ในช่วงวัยรุ่นหรือยังไง หลังจากที่คบไปได้ซักพัก ผมก็มีอยากไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง แต่ก็ไปไม่ค่อยได้ เลยเป็นเหตุให้ต้องทะเลาะกันบ่อยครั้ง แต่ก็เหมือนพยายามยื้อ พยายามรั้งไว้จนผ่านไป แฟนผมเป็นคนที่ทุ่มเทมากครับสำหรับความรักเมื่อก่อน ยอมเดินทางไกล เพื่อที่จะอยู่กับผม แต่เหมือนกับผมไม่เห็นค่า กลับไม่สนใจ แล้วหลังจากขึ้นปี 3 ผมก็กลับไปอยู่บ้าน ซึ่งแน่นอนครับ เราเจอกันน้อยลงเลยทำให้บางทีเหมือนจะห่างๆกันไป
.
.
ทีนี้เรื่องมันเกิดขึ้นมาว่า มีอยุ่ช่วงนึง ผมรู้สึกว่าแฟนของผมเปลี่ยนไป ... ขี้เกียจเล่ายาว เอาเป็นว่าเหมือนเค้าจะมีคนอื่น ผมก็พยายามสืบ พยายามตื้อไปเรื่อยๆ ในตอนนั้นแฟนผมบอกว่า อยากให้รอ...ตอนแรกผมก็งงครับ รออะไร ผมพยายามตื้อถามหลายรอบ แต่เค้าก็ไม่ยอมตอบ จนพบก็จับได้ว่าเค้าคุยกับคนอื่นอยู่ ซึ่งผมในตอนนั้น ที่ถูกบอกว่าให้รอ รูสึกเหมือนเป็นตัวสำรอง ตัวอะไรซักอย่างที่เค้าไม่เห็นค่าสุดท้ายก็ทะเลาะกันหนัก ถึงขั้นเลิกกันซึ่งเป็นการเลิกที่แย่มากครับ ไม่ดีอย่างแรง...
1 ปีผ่านไป ผมก็ยังโสดอยู่ และด้วยความที่ผมยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ ผมก็เลยขอกลับไปคุยอีกที แต่แฟนเก่าบอกว่า มีข้อแม้ ให้เลิกยุ่งกับเพื่อน ซึ่งผมก็บอกได้เลยครับ ว่ายอมรับไม่ได้ มันจะเหมือนการบังคับกันเกินไป...
2 ปีผ่านไป ผมก็ยังโสดอยู่ และด้วยความที่ผมยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ ผมก็เลยขอกลับไปคุยอีกที...แต่ช่วงนี้ทำงานแล้วครับ ไม่รู้ว่าเพราะผมทำงานแล้ว หรือเพราะอะไร แต่แฟนเก่าผมเค้าก็เหมือนจะคุยดีด้วย เค้าก็บอกว่าเหมือนผมทำงานแล้ว มีความรับผิดชอบมากขึ้น จนถึงทุกวันนี้ก็ยังคุยกันอยู่ แต่มีหลายๆคนก็บอกว่า กลับไปคบกับแฟนเก่าเพื่ออะไร หาใหม่เถอะ ประมาณนี้
ผมก็ยังลังเล ซึ่งเพราะผมไม่แน่ใจว่าที่ผมไปคุยกับคนนี้เพราะผมเหงา หรือเพราะผมรักผู้หญิงคนนี้จริงๆ ซึ่งสองปีที่ผ่านมา ผมก็ใช้ชีวิตเสเพลไปเรื่อยๆ เที่ยว กินเหล้ากับเพื่อนๆ มีหญิงก็นานๆที ซึ่งหลังจากที่คุยไปซักพักก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่ อาจจะเป็นเพราะผมเอาไปเทียบกับแฟนเก่าคนนี้เลยทำให้ยังหาคนที่เข้ากันไม่ได้ อีกอย่าง ผมไม่ได้อยากมีแฟนหลายคน หรืออะไร ผมอยากหาคนที่ดีๆ สามารถเป็นแม่ของลูกผมได้ ซึ่งผมเป็นผู้ชายคนนึงที่รู้สึกว่าการมีครอบครัว มันคือความสุขที่สุดในชีวิต...
คิดยังไงกับการกลับไปคุย/คบ กับแฟนเก่า
ผมคบกับแฟนคนแรกตอนขึ้นปี 1 คบกันมาสามปีกว่า ระหว่างที่คบก็อยู่ด้วยกันตลอด หวานซึ้ง ในระดับเด็กวัยรุ่น ทะเลาะกันก็บ่อยพอสมควร ส่วนมากจะเป็นเพราะเราแอบไปเหล่มองสาวๆบ้าง ซึ่งผมยอมรับว่ามันเป็นเหมือนสัญชาติญาณของผู้ชายจริงๆ แต่เค้าก็ไม่ค่อยจะเข้าใจ ระหว่างที่คบก็เคยไปหาพ่อ หาแม่ของแต่ละฝ่ายกันบ่อยพอสมควร จนเค้าก็ไว้ใช้ เชื่อใจ...
สำหรับผมในตอนนั้น ไม่รู้ว่าเป็นเพราะยังอยู่ในช่วงวัยรุ่นหรือยังไง หลังจากที่คบไปได้ซักพัก ผมก็มีอยากไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง แต่ก็ไปไม่ค่อยได้ เลยเป็นเหตุให้ต้องทะเลาะกันบ่อยครั้ง แต่ก็เหมือนพยายามยื้อ พยายามรั้งไว้จนผ่านไป แฟนผมเป็นคนที่ทุ่มเทมากครับสำหรับความรักเมื่อก่อน ยอมเดินทางไกล เพื่อที่จะอยู่กับผม แต่เหมือนกับผมไม่เห็นค่า กลับไม่สนใจ แล้วหลังจากขึ้นปี 3 ผมก็กลับไปอยู่บ้าน ซึ่งแน่นอนครับ เราเจอกันน้อยลงเลยทำให้บางทีเหมือนจะห่างๆกันไป
.
.
ทีนี้เรื่องมันเกิดขึ้นมาว่า มีอยุ่ช่วงนึง ผมรู้สึกว่าแฟนของผมเปลี่ยนไป ... ขี้เกียจเล่ายาว เอาเป็นว่าเหมือนเค้าจะมีคนอื่น ผมก็พยายามสืบ พยายามตื้อไปเรื่อยๆ ในตอนนั้นแฟนผมบอกว่า อยากให้รอ...ตอนแรกผมก็งงครับ รออะไร ผมพยายามตื้อถามหลายรอบ แต่เค้าก็ไม่ยอมตอบ จนพบก็จับได้ว่าเค้าคุยกับคนอื่นอยู่ ซึ่งผมในตอนนั้น ที่ถูกบอกว่าให้รอ รูสึกเหมือนเป็นตัวสำรอง ตัวอะไรซักอย่างที่เค้าไม่เห็นค่าสุดท้ายก็ทะเลาะกันหนัก ถึงขั้นเลิกกันซึ่งเป็นการเลิกที่แย่มากครับ ไม่ดีอย่างแรง...
1 ปีผ่านไป ผมก็ยังโสดอยู่ และด้วยความที่ผมยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ ผมก็เลยขอกลับไปคุยอีกที แต่แฟนเก่าบอกว่า มีข้อแม้ ให้เลิกยุ่งกับเพื่อน ซึ่งผมก็บอกได้เลยครับ ว่ายอมรับไม่ได้ มันจะเหมือนการบังคับกันเกินไป...
2 ปีผ่านไป ผมก็ยังโสดอยู่ และด้วยความที่ผมยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ ผมก็เลยขอกลับไปคุยอีกที...แต่ช่วงนี้ทำงานแล้วครับ ไม่รู้ว่าเพราะผมทำงานแล้ว หรือเพราะอะไร แต่แฟนเก่าผมเค้าก็เหมือนจะคุยดีด้วย เค้าก็บอกว่าเหมือนผมทำงานแล้ว มีความรับผิดชอบมากขึ้น จนถึงทุกวันนี้ก็ยังคุยกันอยู่ แต่มีหลายๆคนก็บอกว่า กลับไปคบกับแฟนเก่าเพื่ออะไร หาใหม่เถอะ ประมาณนี้
ผมก็ยังลังเล ซึ่งเพราะผมไม่แน่ใจว่าที่ผมไปคุยกับคนนี้เพราะผมเหงา หรือเพราะผมรักผู้หญิงคนนี้จริงๆ ซึ่งสองปีที่ผ่านมา ผมก็ใช้ชีวิตเสเพลไปเรื่อยๆ เที่ยว กินเหล้ากับเพื่อนๆ มีหญิงก็นานๆที ซึ่งหลังจากที่คุยไปซักพักก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่ อาจจะเป็นเพราะผมเอาไปเทียบกับแฟนเก่าคนนี้เลยทำให้ยังหาคนที่เข้ากันไม่ได้ อีกอย่าง ผมไม่ได้อยากมีแฟนหลายคน หรืออะไร ผมอยากหาคนที่ดีๆ สามารถเป็นแม่ของลูกผมได้ ซึ่งผมเป็นผู้ชายคนนึงที่รู้สึกว่าการมีครอบครัว มันคือความสุขที่สุดในชีวิต...