ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนเลยน่ะครับว่าสิ่งที่ผมจะเล่าต่อไปนี้เป็นประสบณ์การณ์ของผมเองที่อยากจะบอกกับคนที่อยากรวยอยากจะมีอิสระภาพทางการเงินทุกคนครับ เพราะเนื่องจากผมเองก็เป็นคนนึงที่อยากจะรวยตั้งแต่อายุยังน้อยเหมือนกัน แต่มันก็ไม่ได้ง่ายอย่างที่ผมคิดไว้ ผมเป็นคนที่สนใจเรื่องการลงทุนตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม จนตอนนี้เหลืออีกไม่กี่วันผมก็จะอายุ23ปีเต็มแล้วครับ แต่ก็ยังไม่รวยสักที

เอาเป็นว่าเข้าเรื่องเลยดีกว่าแล้วกันน่ะครับ ผมเป็นคนที่โตมาจากครอบครัวฐานะปานกลางครับ ไม่ได้ร่ำรวยอะไร พ่อเป็นข้าราชการ แม่เป็นชาวสวน เป็นลูกคนกลางมีพี่ชายที่ไม่เอาไหน1คนแล้วก็น้องสาววัยกำลังเรียนอีก1คน ผมว่าพี่ชายไม่เอาไหนแต่ผมเองก็ไม่ได้ดีอะไรไปกว่าสักเท่าไหร่ครับ แต่ต่างกันตรงที่ผมเป็นคนคิดทำมาหากินหาทางรวยตลอดเวลาแต่ตอนนั้นผมไม่ได้เริ่มทำอะไรเลยก็ได้แต่คิด ผมเป็นคนที่ชอบดื่ม ชอบเดินทาง ชอบกินอาหารอร่อยๆ ว่างๆก็แบกเป้เดินทางไปหาบรรยากาศใหม่ๆคนเดียว                                 

แล้วทุกครั้งที่เดินทางสิ่งที่ขาดไม่ได้เลยก็คือเหล้าเบียร์ ไม่ว่าจะรอเครื่องบิน นั่งรถไฟผมก็ดื่มตลอดเวลา ชอบหาร้านอาหารอร่อยๆ บรรยากาศดีๆ ชิวๆ เหล้าเบียร์ญี่ห้อไหนแพงๆที่ผมซื้อได้ผมก็ซื้อมาลองดื่มหมด ที่บอกว่าหนทางรวยไม่ได้ง่ายก็เพราะผมมีพฤติกรรมแบบนี้แหละครับ ยากตรงการบังคับตัวเอง เป็นคนสุรุ่ยสุร่ายใช้เงินไม่คิด ไม่ทำอะไรแบบจริงๆจังๆ เอาแต่เที่ยวเล่นสนุกไปวันๆ หนังสือก็ไม่ยอมเรียน ทั้งๆที่ผมมีโอกาสที่น่าจะประสบณ์ความสำเร็จก่อนเพื่อนๆคนอื่นๆที่เป็นรุ่นเดียวกับผมตั้งเยอะ

เพราะผมเรียนมหาลัยก่อนคนอื่น เรียนรามมาตั้งแต่มอปลายจนตอนนี้จะ6ปีแล้วก็ยังเรียนไม่จบเลยครับแต่ในระหว่างที่เรียนผมก็เจออะไรมาหลายอย่าง เพราะผมไม่ต้องเข้าคลาสเหมือนคนอื่น ถึงเวลาก็แค่ไปสอบเอาอย่างเดียว เรียนรามต้องบังคับตัวเอง แต่ด้วยความที่เป็นคนชอบอิสระก็ไม่ได้บังคับตัวเองเลย                       

ตอนอายุ18-19ชีวิตวัยรุ่นก็เพื่อนเยอะเที่ยวเตร่เฮฮาไปตามประสา ใช้จ่ายเงินฟุ่มเฟือยไปแต่ละวัน จนมาถึงช่วงวัยเกณฑ์ทหารผมตัดสินใจสมัครไปเป็นทหาร1ปี ด้วยความหวังที่ว่าอยากมีเงินเก็บ แล้วก็ด้วยความคิดที่อยากจะรวยเร็วๆ จึงไม่มีทางเลือกอื่นในตอนนั้นผมเลยไปสมัครเป็นทหารเพื่อหักขาหักปีกตัวเอง เพราะปกติเงินที่ผมใช้ผมจะได้รับจากทางบ้านเป็นรายเดือน ทุกสิ้นเดือนจะมีเงินเข้าบัญชีสม่ำเสมอ เลยคิดว่าไปเป็นทหารก็ทนใช้เงินเดือนทหารเอา

ตอนเป็นทหารเลยไม่เอาเงินส่วนที่ได้จากบ้านทุกเดือนมาใช้เลย พอปลดมาผมจึงมีเงินเก็บเงินก้อนแล้วผมก็เอาเงินก้อนนั้นไปลงทุนในหุ้นตามที่เคยตั้งใจไว้ แล้วผมก็ทำธุรกิจอื่นไปด้วย โดยที่เงินเดือนที่ผมได้รับจากที่บ้านก็ยังเข้ามาในบัญชีปกติ คราวนี้ผมก็มีรายได้มากขึ้น เที่ยวมากขึ้นเงินเข้าในบัญชีเท่าไหร่ก็เอามาจ่ายหมด ไม่เคยเก็บเงินไว้เลยสักบาท นอกจากในพอร์ตหุ้นที่เป็นตัวเลขสีเขียวบ้างสีแดงบ้าง ซึ่งความคิดส่วนตัวผมคิดว่าเงินในพอร์ตหุ้นมันจะกลายเป็นศูนย์เมื่อไหร่ก็เป็นได้

จริงๆผมว่าการใช้ชีวิตแบบนี้ก็ไม่แปลกสำหรับคนรวยมีอิสระภาพทางการเงิน อยากกินอะไรก็กิน อยากได้อะไรก็ซื้อ อยากไปไหนก็ไป ตอนนั้นรู้สึกว่าตัวเองก็มีอิสระมีความสุขมาก (สุขตามศักยภาพของผมน่ะครับ) ผมก็หลงระเริงไปกับมัน แต่มันแปลกที่ว่าผมไม่ได้รวยจริงๆน่ะซิครับ เพราะสิ่งที่ผมต้องการคืออิสระภาพทางการเงินแบบจริงๆ ลองมาคิดๆดูเงินที่เอาไปใช้ไปจ่ายส่วนนึงก็เป็นเงินของที่บ้าน เงินที่ผมหามาได้แค่ไม่กี่บาทคงทำให้ผมมีชีวิตแบบนี้ไม่ได้

จนมาถึงตอนนี้ผมเพิ่งคิดได้ว่าผมไม่อยากใช้เงินเดือนที่ได้จากที่บ้านอีกแล้ว จะเที่ยวไหนก็คงต้องวางแผนอย่างละเอียดจริงๆ เพราะสวนยางที่เคยเป็นรายได้หลักราคาก็ไม่ค่อยดี หุ้นก็ไม่ค่อยดี ธุรกิจที่ผมทำก็ไม่ค่อยดี มีพี่ชายก็ไม่เอาไหน ผมจึงอยากจะเป็นที่พึ่งที่ดีที่สุดของคนในครอบครัว สรุปเลยน่ะครับผมอยากจะบอกกับทุกคนที่กำลังใช้ชีวิตเหมือนผมตอนนี้ว่า ชีวิตของคนเราไม่มีอะไรแน่นอนเลยสักอย่างครับ

หากเรายังไม่พร้อมจริงๆเราอดเปรี้ยวไว้กินหวานดีกว่า เราไม่มีทางรู้ได้เลยว่าอนาคตข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้นกับเราบ้าง ผมถือว่าการเก็บเงินเป็นอะไรที่สำคัญที่สุดในยามจำเป็น ไม่แค่นั้นเก็บแล้วเราก็สามารถเอาไปลงทุนต่อให้มันงอกเงยยิ่งๆขึ้นไป พอถึงตอนนั้นเราจะใช้ชีวิตแบบไหนก็ได้

ตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมยังมีความโชคดีอยู่บ้างที่เพิ่งมาคิดได้ตอนนี้ ถึงแม้ที่ผ่านมามันเสียอะไรไปหลายอย่างแล้วก็ตาม ทั้งเรื่องการเรียน การใช้เงิน ลองย้อนกลับไปคิดว่าถ้าเราตั้งใจเรียน ถ้าผมรู้จักใช้เงิน ป่านนี้ผมเชื่อว่าผมรวยไปตั้งนานแล้ว โดยที่ไม่ต้องพึ่งใช้เงินที่บ้าน(รวยแบบของผมน่ะครับ แบบไม่ต้องมีอะไรหรูหราจนเกินไป)

ตอนนี้ผมเห็นเพื่อนหลายคนในวัยผมทยอยกันรับปริญญา เห็นแล้วก็รู้สึกเจ็บใจ เสียดายชีวิตที่ผ่านมา แต่อีกไม่กี่เดือนผมก็จะเรียนจบแล้วเหมือนกันครับ เพราะพอเริ่มคิดได้ก็ขยันอ่านหนังสือลูกเดียว แล้วตอนนี้ผมก็กำลังจะเริ่มเก็บเงินใหม่ เพื่อจะเอามาลงทุนธุรกิจที่วางแผนไว้ด้วยเงินของตัวเองสักส่วนนึง ส่วนเรื่องเรียนผมก็กะว่าจะเรียนต่อให้สูงที่สุดเท่าที่จะทำได้

ที่มาเล่าสู้กันฟังในที่นี้เพราะผมอยากจะแชร์ประสบณ์การณ์อย่างที่ผมได้บอกไว้ตั้งแต่ตอนแรก ผมอยากให้คนที่กำลังใช้ชีวิตแบบผมคิดไตร่ตรองให้ดีครับ อยากให้หันมาออมเงินกันเยอะๆ เพื่ออนาคตจะได้รวยๆๆกันทุกคน ผมอยากให้ประเทศนี้มีแต่คนรวยมากกว่าคนจน อยากให้มีวินัยในการออมเงินวินัยในการใช้ชีวิต

ตอนนี้ผมก็จะเลิกดื่มแล้ว จะเริ่มเก็บเงินใหม่ เพื่ออนาคตจะได้รวยจริงๆสักทีครับ ปล.กระทู้นี้ผมพิมพ์ในโทรศัพท์ หากผิดพลาดประการใดผมต้องขออภัยด้วยน่ะครับ