เรามีเรื่องอยากเล่าคะและก็อยากปรึกษาคะ
เรื่องมันมีอยู่ว่าเรากับแฟนคบกันมา 3 ปีแล้วคะ
ยอมรับคะในช่วงแรกๆ ที่เราเป็นแฟนกัน เราเอาแต่ใจมากๆมากที่สุดๆ งี่เง่าสุดๆ
ถ้าเค้าไม่ยอมตามใจ เราก็บอกเลิกทันทีคะ และเค้าก็จะยอมทำตามเรา
จนสุดท้ายเค้าเองก็ทนไม่ไหว บอกเลิกเราเอง แล้วก็เพิ่งมารู้ตัวทีหลังคะ
ว่ารักเค้าจนสุดหัวใจไปแล้ว ง้อขอคืนดี จนเค้าบอกว่าขอเวลาคะ
ในระหว่างนั้นเราก็ทำตัวดีมาตลอด ดีจริงๆนะคะ คือเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยคะ (ไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะคะ)
ยอมทุกอย่างเพื่อที่จะให้เรากลับมารักกันเหมือนเดิม จนโอเคคะ เรากับเค้าก็กลับมารักกัน
ก็รักกันได้นานพอสมควร แล้วเรื่องมันมีอยู่ว่า เราเป็นคนที่ขี้หึงมาก หึงดุ หึงแรง หึงพยาบาทอาฆาต มากๆ (กลัวตัวเอง)
เราราวีทุกคนที่เค้าคุยด้วยคะ แต่ทุกคนเจตนาคือเพื่อนนะคะ คือจริงๆไม่ได้ตั้งใจคะ
แต่เวลาที่เค้าคุยกับเพื่อนผู้หญิง เค้าจะคุยแบบหวานมากๆคะ เหมือนจะหยอดด้วย มันเลยทำให้เราหึง
แต่มีอยู่คนนึงคือคุยกันหยอดมากคะ มันมากกว่าเพื่อนคะ คำพูดคือ ว่างมั้ย มาอยู่ด้วยกันหน่อยสิ
แฟนเราก็ได้เลย นั่งในใจนะ อะไรแบบนี้ แล้วเราไปเจอใน ข้อความที่จัดเก็บ (ในเฟสบุคปกติจะไม่เจอถ้าไม่กดเข้าไปดู)
เราก็โมโหเลยคะ เค้าก็บอกเค้าขอโทษผิดเองตอนนั้นเค้าเหงา บลาๆๆ เราก็บอกเลิก เค้าก็ง้อเรา เราก็ไม่ยอม
จนเค้าเงียบไปไม่ทักมาไม่ง้อ รู้ตัวอีกที ตื่นเช้ามา เค้าโทรมาบอกเราว่าเมื่อคืน เค้าเสียใจมาก ทำร้ายข้าวของภายในบ้าน
เราก็เป็นห่วงคะ เค้าจะเป็นอะไรมากมั้ย เลยคืนดี บอกว่าอย่าทำแบบนี้อีกนะ (อย่าคุยกับผู้หญิง+ทำร้ายข้าวของ)
คือเอาจริงๆ เราไม่ได้ห้ามเค้าคุยกับผู้หญิงนะคะ แต่เค้าคิดเองว่า ถ้าคุยกับผู้หญิงแล้วเราจะต้องบอกเลิกเค้า
เราจะต้องโมโห ด่าเค้า ราวีผู้หญิงคนนั้น เราแค่ห้ามว่า อย่าคุยแบบนั้น คือคุยในลักษณะที่มันมากกว่าเพื่อน
แต่กลายเป็นเค้าเข้าใจว่าเราห้ามเค้ามีเพื่อน จนไม่นานมานี้คะ เค้าบอกว่าเค้าอยากมีเพื่อน
เราก็เอ่อะ เพื่อนก็มีไม่ใช่หรอ เยอะแยะเลย เค้าบอกป่าวไม่ใช่ อยากมีเพื่อนผู้หญิง
ก็เนี่ยเธอห้ามมาตลอดห้ามมีเพื่อนบลาๆๆๆ ด่าเรายาว เราก็ อือ ก็มีไปดิ เค้าก็บอก ไม่รู้จะเริ่มยังไง
เหมือนไม่ได้ทักนานแล้ว ไม่มีเพื่อนผู้หญิงนานแล้ว เราก็แนะนำคะ แนะนำทุกอย่าง ประจำ ตลอด
แต่เค้าก็ไม่ทำ ไม่ทักเพื่อนผู้หญิงไป ไม่อะไรเลย เราก็หมดหนทาง กลายเป็นทะเลาะกันทุกวัน
บอกเลิกกัน ตื่นเช้าดีกันใหม่ บอกเลิกกันอีก อารมณ์ดีเค้าก็มาขอโทษละดีกัน
มันเจ็บคะ เราเจ็บมาก มันไม่ใช่แค่ช่วงนี้นะคะ ที่ทะเลาะแล้วเลิก มันนานมาแล้วเหมือนกัน เหมือนกับว่าเค้ากลับมาทำกับเรา
เหมือนเค้ามาแก้แค้นเรา แต่เค้าบอกว่ามันไม่ใช่ เค้าติดมาจากเรา
จนวันนี้เราทนไม่ไหวคะ เค้าบอกเราว่า เค้าอยากมีเพื่อน ทำไมไม่ช่วยเค้าเลย แบบนี้อีกและ
เราก็บอกเลยคะ ก็บอกไปแล้วหลายรอบแล้ว (หลายรอบจริงๆ) ก็ทำสิ บลาๆ จนสุดท้ายเราไม่ไหวเราบอกเค้าว่า
เราเป็นเพื่อนกันมั้ย(ทั้งที่ใจไม่ใช่เลย) เค้าตอบกลับเร็วมากคะ บอกว่า เป็นเพื่อนได้ใช่ปะ เราก็อึ้งสิคะ
ก็บอกเอองั้นก็เลิกกันไปเถอะ ที่ผ่านมาคือเสียใจมากกว่าสุขอีกนะ มันไม่ไหวแล้วจริงๆ
เค้าก็บอกเราว่า งั้นรอให้เค้ามีเพื่อนก่อนได้มั้ย เราก็งงมีเพื่อนแล้วทำไม เลยถามกลับว่า
ถ้าเธอมีเพื่อนแล้วเราค่อยไปใช่มั้ย เค้าตอบ ใช่ จุกแบบพูดไม่ออกคะ
ทุกครั้งที่เราเลิกกันไม่ว่าจะกี่ชั่วโมง เราก็เสียใจทั้งนั้น เราไม่อยากให้เค้าใช้คำว่าเลิกเปลืองคะ
เค้าบอกเลิกเราแล้วดีกับเราเป็นล้านๆรอบ และพอเค้าเย็นขึ้น ก็กลับมาดี ที่เราเสียใจร้องไห้ไปเพื่ออะไรคะ
เราอยากตัดให้ขาดแต่มันยากมากสำหรับเรา 3 ปีเวลาไม่น้อยนะคะ เราก็พยายามคิด ทำไมคนที่คบกันเป็นสิบๆปี
เลิกกันเค้ายังทำใจได้เลย พอประสบพบเจอกับตัวเองมันไม่ยากเลยนะคะ ที่จะตัดใจง่ายๆภายในวันสองวัน

เรื่องของเรามันสอนอะไรได้หลายๆอย่างจริงๆนะคะ
เวลาเรารักใคร เราต้องทำดีกับเค้าให้มากๆ พอวันสุดท้ายเราจะได้ไม่เสียใจ เพราะอย่างน้อยเราก็ได้ทำดีกับเค้าไปแล้ว
ความรักดีมาก็ดีตอบ อยากได้อะไรก็ให้ก่อน อยากได้ความเชื่อใจ ก็ต้องเชื่อใจเค้าก่อน อยากได้ความรู้สึกดีๆก็ต้องมีให้กันก่อน
เราเสียใจมากคะที่เราเริ่มต้นความรักแบบนี้

สุดท้ายนี้เราอยากตัดใจคะ ไม่อยากจะตื่นมาแล้วพบกับคำว่า ดีกันนะ ขอโทษนะอีก
มันยิ่งทำให้เราตัดใจลำบาก เพราะเรายังรักเค้าอยู่ทั้งใจ
สรุปแล้วคือเราควรตัดใจจริงๆใช่มั้ยคะ เราทนเสียใจแบบนี้มานานมากเลยคะ (1ปีกว่าที่เรายื้อกันมาที่เราทะเลาะร้องไห้เสียใจแบบนี้คะ)