สวัสดีค่ะ มีเรื่อง อยากจะมาถามสมาชิกในพันทิปน่ะค่ะ ตอนนี้กำลังเครียดมากจริงๆ อยากได้คำปรึกษา หรือพูดคุยด้วยจริงๆค่ะ...
ขอเล่านะคะ เจ้าของกระทู้เพิ่งเข้าเรียนปีหนึ่งที่มหาลัยเอกชนมหาลัยหนึ่งค่ะ ซึ่งที่บ้านไม่เห็นด้วยเท่าไหร่นัก แต่สุดท้ายก็ได้มาเรียน เพราะเป็นคณะที่มองไว้ตั้งแต่ขึ้นม.ปลายแล้วยังไงก็ไม่อยากเปลี่ยนจริงๆ แล้วทีนี่มันมีปัญหาอยู่ที่แม่เขาไม่ชอบให้เรียนทางสายนี้ค่ะ (จขกท.จบห้องวิทย์แบบโครงการพิเศษมาค่ะ แต่เข้าเรียนในสายศิลป์) แม่เขาอยากให้สอบหมอ ไม่ก็เภสัชน่ะ แต่จขกท.คุยกับที่บ้านไว้แต่แรกแล้วว่าถ้ายอมเรียนสายวิทย์ตอนม.ปลาย จะให้เรียนที่ไหนก็ได้ แต่สุดท้ายเค้าก็ไม่ยอมค่ะ ทะเลาะกันอยู่นาน เราไม่อยากเรียนต่อทางวิทย์จริงๆ เพราะใจมันไม่ชอบ แล้วคิดว่าหัวตัวเองไปไม่ไหวด้วย แค่ ม.ปลายก็เครียดจนร้องไห้แทบทุกคืนแล้วค่ะ...สุดท้ายพอคุยกันรู้เรื่องเขาก็ให้เราเข้าเรียนในคณะที่เราอยาก โดยมีข้อแม้ว่า
เรียนเทอมแรกเกรดไม่ดี เรียกเอกชนก็อายเขาแล้ว ถ้าทำไม่ได้ก็ไม่ต้องเรียน กลับบ้าน
เรียนไปต้องสวย ต้องดูดี ให้ลดน้ำหนักให้ดูดีเท่าเขาไม่งั้นก็ กลับบ้าน อีก
ถ้าเรียนแล้วทำตามที่เขาบอกไม่ได้ หรือผิดพลาดอะไรนิดหน่อย ก็กลับบ้านอีกค่ะ
เขาว่าเค้าเลี้ยงได้ กลับไปอยู่ทำงานให้ที่บ้านก็ได้ ไม่อดตายแน่ถ้าทำตามที่เขาพูดไม่ได้ก็ไม่ต้องเรียนค่ะ
ตอนนี้ใช้ชีวิตนักศึกษาไปแบบเครียดมาก..มีเรื่องอะไรที่มหาลัยก็โทรไปปรึกษาไม่ได้ เพราะถ้าไม่ถูกใจเขาจะบ่น จะขึ้นเสียงแล้วเครียดใส่เราทันทีค่ะ สรุปช่วยอะไรไม่ได้แล้วหนักกว่าเดิมอีก แถมปัญหาที่ทำให้เรามาตั้งกระทู้นี้คือปัญหาล่าสุดค่ะ...
คือเราเป็นคนที่รูปร่างไม่ดี เรียกได้เลยว่าอ้วน ซึ่งที่บ้านเค้าไม่ชอบใจมากๆ แล้วสั่งให้เราลดน้ำหนักค่ะ เขาบอกว่าลดไม่ได้จะไม่ให้เรียนแล้ว ค่าเทอมของเทอมสองจะไม่จ่ายให้ ถ้าไม่มีปัญญาลดจริงๆ
คือตอนนี้เราไม่สบายค่ะ ไม่สบายมานานแล้วด้วย ซึ่งทางนั้นเค้าก็รู้ค่ะ แถมยังต้องทำงานโต้รุ่งแทบทุกคืนอีก เราเป็นพวกที่เส้นเลือดเปราะมาก เลือดกำเดาไหลประจำ นั่งเลคเชอร์อยู่มันก็ไหลได้ ไหลทุกวันแล้วก็ไหลเยอะ ไหลนานด้วย คือครั้งนึงมันจะไหลนานเกือบยี่สิบนาทีน่ะค่ะ วันละสองสามรอบ เวียนหัวกันไปเลยทีเดียว แล้วก็ไข้กินมาอาทิตย์นึงแล้วค่ะ...ทั้งนี้ทั้งนั้นตามเป้า เค้าบอกว่าเดือนนี้ให้ลดให้ได้เท่านั้นเท่านี้ เราลดไม่ได้ค่ะ ร่างกายมันไม่ไหว เวลาก็ไม่มีค่ะ ยังไม่ถึงสิ้นเดือนเขาโทรมาถามค่ะ...
ถามว่าลดได้เท่าไหร่ ลดไม่ได้ไม่จ่ายนะค่าเทอมน่ะ อย่าคิดว่าไม่เอาจริงนะ.
เรียนไปก็อายขายขี้หน้าเขาเราร้องไห้เลยค่ะ งานก็เยอะ เครียดงานก็เครียด เครียดเรื่องอื่นก็เครียด ทั้งๆที่เราก็โทรเล่า โทรบอกเค้าตลอด แต่เขาไม่ฟังเลยค่ะ
เลยอยากจะถามพ่อแม่ในนี้ค่ะ..ว่าถ้าลูกไม่สวย สู้เขาไม่ได้น่าจะอายเขาขนาดให้เลิกเรียนเลยหรอคะ....แล้วเรียนเอกชนนี่มันจำเป็นต้องสวย ต้องเริ่ด ต้องเด่นขนาดนั้นเลยหรอ...
มีลูกเรียนเอกชนนี่น่าอายขนาดนั้นเลยหรอคะ....
เราอยากปล่อยวางค่ะ..แต่เราปล่อยไม่ได้...มีวิธีคิดอะไร ที่จะทำให้สบายใจขึ้นไหมคะ...ตอนนี้มันจะไม่ไหวแล้วจริงๆเราคิดว่าท่านหวังดีค่ะ แต่เราไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเครียดเรื่องน้ำหนักขนาดนี้ จนขนาดนะให้เราเลิกเรียนน่ะ..เราจะไม่ไหวแล้วจริงๆ...
ปล.มีเพื่อนหลายคนสิงเว็ปนี้อยู่ เห็นแล้วคงรู้ว่าเจ้าของกระทู้เป็นใคร หรือไม่แน่ใจว่าใช่หรือเปล่าก็อย่าเอาไปแชร์ต่อในเฟสเลยนะคะ ที่บ้านเค้ามีเฟสเราอยู่ ถ้าเขากดตามมาเจอ เราคงได้เวลาเลิกเรียนจริงๆค่ะ ถ้าถามว่ากลัวแล้วทำไมต้องมาบ่นแบบนี้..คือเราอยากได้คำปรึกษาค่ะ อยากระบาย ขอโทษจริงๆถ้าเรื่องของเราทำให้กวนใจนะคะ.. ยังไงก็ขอบคุณทุกคนล่วงหน้าที่เข้ามารับฟังค่ะ.
ถ้าเป็นไปได้อยากให้กระทู้นี้อยู่แต่ในพันทิปค่ะ เรากลัวที่บ้านมาเจอแล้วมาเอาเรากลับ..ถ้าเห็นคนเอาไปแชร์ต่อ จขกท.ขอแจ้งล่วงหน้าว่าจะกดลบกระทู้นะคะ เราเครียด เรากลัวจริงๆค่ะ ขอบคุณค่ะ
อ้วนนี่ผิดขนาดต้องให้เลิกเรียนเลยหรอคะ?
ขอเล่านะคะ เจ้าของกระทู้เพิ่งเข้าเรียนปีหนึ่งที่มหาลัยเอกชนมหาลัยหนึ่งค่ะ ซึ่งที่บ้านไม่เห็นด้วยเท่าไหร่นัก แต่สุดท้ายก็ได้มาเรียน เพราะเป็นคณะที่มองไว้ตั้งแต่ขึ้นม.ปลายแล้วยังไงก็ไม่อยากเปลี่ยนจริงๆ แล้วทีนี่มันมีปัญหาอยู่ที่แม่เขาไม่ชอบให้เรียนทางสายนี้ค่ะ (จขกท.จบห้องวิทย์แบบโครงการพิเศษมาค่ะ แต่เข้าเรียนในสายศิลป์) แม่เขาอยากให้สอบหมอ ไม่ก็เภสัชน่ะ แต่จขกท.คุยกับที่บ้านไว้แต่แรกแล้วว่าถ้ายอมเรียนสายวิทย์ตอนม.ปลาย จะให้เรียนที่ไหนก็ได้ แต่สุดท้ายเค้าก็ไม่ยอมค่ะ ทะเลาะกันอยู่นาน เราไม่อยากเรียนต่อทางวิทย์จริงๆ เพราะใจมันไม่ชอบ แล้วคิดว่าหัวตัวเองไปไม่ไหวด้วย แค่ ม.ปลายก็เครียดจนร้องไห้แทบทุกคืนแล้วค่ะ...สุดท้ายพอคุยกันรู้เรื่องเขาก็ให้เราเข้าเรียนในคณะที่เราอยาก โดยมีข้อแม้ว่า
เรียนเทอมแรกเกรดไม่ดี เรียกเอกชนก็อายเขาแล้ว ถ้าทำไม่ได้ก็ไม่ต้องเรียน กลับบ้าน
เรียนไปต้องสวย ต้องดูดี ให้ลดน้ำหนักให้ดูดีเท่าเขาไม่งั้นก็ กลับบ้าน อีก
ถ้าเรียนแล้วทำตามที่เขาบอกไม่ได้ หรือผิดพลาดอะไรนิดหน่อย ก็กลับบ้านอีกค่ะ
เขาว่าเค้าเลี้ยงได้ กลับไปอยู่ทำงานให้ที่บ้านก็ได้ ไม่อดตายแน่ถ้าทำตามที่เขาพูดไม่ได้ก็ไม่ต้องเรียนค่ะ
ตอนนี้ใช้ชีวิตนักศึกษาไปแบบเครียดมาก..มีเรื่องอะไรที่มหาลัยก็โทรไปปรึกษาไม่ได้ เพราะถ้าไม่ถูกใจเขาจะบ่น จะขึ้นเสียงแล้วเครียดใส่เราทันทีค่ะ สรุปช่วยอะไรไม่ได้แล้วหนักกว่าเดิมอีก แถมปัญหาที่ทำให้เรามาตั้งกระทู้นี้คือปัญหาล่าสุดค่ะ...
คือเราเป็นคนที่รูปร่างไม่ดี เรียกได้เลยว่าอ้วน ซึ่งที่บ้านเค้าไม่ชอบใจมากๆ แล้วสั่งให้เราลดน้ำหนักค่ะ เขาบอกว่าลดไม่ได้จะไม่ให้เรียนแล้ว ค่าเทอมของเทอมสองจะไม่จ่ายให้ ถ้าไม่มีปัญญาลดจริงๆ
คือตอนนี้เราไม่สบายค่ะ ไม่สบายมานานแล้วด้วย ซึ่งทางนั้นเค้าก็รู้ค่ะ แถมยังต้องทำงานโต้รุ่งแทบทุกคืนอีก เราเป็นพวกที่เส้นเลือดเปราะมาก เลือดกำเดาไหลประจำ นั่งเลคเชอร์อยู่มันก็ไหลได้ ไหลทุกวันแล้วก็ไหลเยอะ ไหลนานด้วย คือครั้งนึงมันจะไหลนานเกือบยี่สิบนาทีน่ะค่ะ วันละสองสามรอบ เวียนหัวกันไปเลยทีเดียว แล้วก็ไข้กินมาอาทิตย์นึงแล้วค่ะ...ทั้งนี้ทั้งนั้นตามเป้า เค้าบอกว่าเดือนนี้ให้ลดให้ได้เท่านั้นเท่านี้ เราลดไม่ได้ค่ะ ร่างกายมันไม่ไหว เวลาก็ไม่มีค่ะ ยังไม่ถึงสิ้นเดือนเขาโทรมาถามค่ะ...
ถามว่าลดได้เท่าไหร่ ลดไม่ได้ไม่จ่ายนะค่าเทอมน่ะ อย่าคิดว่าไม่เอาจริงนะ.
เรียนไปก็อายขายขี้หน้าเขาเราร้องไห้เลยค่ะ งานก็เยอะ เครียดงานก็เครียด เครียดเรื่องอื่นก็เครียด ทั้งๆที่เราก็โทรเล่า โทรบอกเค้าตลอด แต่เขาไม่ฟังเลยค่ะ
เลยอยากจะถามพ่อแม่ในนี้ค่ะ..ว่าถ้าลูกไม่สวย สู้เขาไม่ได้น่าจะอายเขาขนาดให้เลิกเรียนเลยหรอคะ....แล้วเรียนเอกชนนี่มันจำเป็นต้องสวย ต้องเริ่ด ต้องเด่นขนาดนั้นเลยหรอ...
มีลูกเรียนเอกชนนี่น่าอายขนาดนั้นเลยหรอคะ....
เราอยากปล่อยวางค่ะ..แต่เราปล่อยไม่ได้...มีวิธีคิดอะไร ที่จะทำให้สบายใจขึ้นไหมคะ...ตอนนี้มันจะไม่ไหวแล้วจริงๆเราคิดว่าท่านหวังดีค่ะ แต่เราไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเครียดเรื่องน้ำหนักขนาดนี้ จนขนาดนะให้เราเลิกเรียนน่ะ..เราจะไม่ไหวแล้วจริงๆ...
ปล.มีเพื่อนหลายคนสิงเว็ปนี้อยู่ เห็นแล้วคงรู้ว่าเจ้าของกระทู้เป็นใคร หรือไม่แน่ใจว่าใช่หรือเปล่าก็อย่าเอาไปแชร์ต่อในเฟสเลยนะคะ ที่บ้านเค้ามีเฟสเราอยู่ ถ้าเขากดตามมาเจอ เราคงได้เวลาเลิกเรียนจริงๆค่ะ ถ้าถามว่ากลัวแล้วทำไมต้องมาบ่นแบบนี้..คือเราอยากได้คำปรึกษาค่ะ อยากระบาย ขอโทษจริงๆถ้าเรื่องของเราทำให้กวนใจนะคะ.. ยังไงก็ขอบคุณทุกคนล่วงหน้าที่เข้ามารับฟังค่ะ.
ถ้าเป็นไปได้อยากให้กระทู้นี้อยู่แต่ในพันทิปค่ะ เรากลัวที่บ้านมาเจอแล้วมาเอาเรากลับ..ถ้าเห็นคนเอาไปแชร์ต่อ จขกท.ขอแจ้งล่วงหน้าว่าจะกดลบกระทู้นะคะ เราเครียด เรากลัวจริงๆค่ะ ขอบคุณค่ะ