L'Arc~en~Ciel วงนี้เป็นวงญี่ปุ่นวงแรกที่เราคลั่งไคล้ เรียกว่าบ้าคลั่งก้อยังได้ ชอบมาตั้งแต่ สมัยมัธยม(1998) แบบย่อๆละกันเนอะ เพราะมันผ่านมานานละ สมัยนั้นคลั่งมากมายจนอธิบายไม่ได้ละ มันเยอะเกิน มาช่วงที่ผ่านมาไม่นานดีกว่า
เมื่อประมาณต้นปี 2011 ได้ทราบเรื่องจากเพื่อนว่า เฮ้ยแก วงที่เมิงชอบอะจะมาไทยนะ ไอเราก้อ บ้าหรอจิงปะเนี่ย เป็นไปได้หรอวะ
ลองเช็คข่าวในเนท อะเฮ้ยยยยยยยยยยมาจิง กุรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
จิงหรอเนี่ย มือไม้สั่น รีบค้นหาข่าวค้นหากรุ๊ป
เพื่อหาแนวร่วม จนมาเจอกรุ๊ปในเฟชบุ๊คก้อเข้าร่วมแนะนำตัว แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันอย่างเมามันส์
ภายในปีนั้นได้ประกาศวันแสดง 7 มีนาคม 2012 วันดีวันมาฆบูชาสะด้วยเดชะบุญวันหยุดพอดีไม่ต้องลางาน พวกเราพอมีเวลาเตรียมตัวอยู่นานเหมือนกัน ระหว่างนั้นพวกเราก้อนัดมิตติ้งต่างๆนาๆ ทำให้แนวร่วมได้รู้จักกันมาขึ้น และเวลาผ่านไปจนวันนั้นใกล้มาถึง ทุกคนเตรียมตัวกันอย่างดี
เออลืมไปตอนซื้อบัตร มีพรีเซลด้วย นั่งเกร็งหน้าจอกันเยี่ ยว เหนียวเลยแต่ละคน หลายๆคนซื้อบัตร 4,500 ซึ่งเป็นโซน Standing และยังไ่ม่รู้ว่าทางผู้จัดจะจัดการยังไงกับการเข้าไปดูคอนเสิร์ตครั้งนี้ ได้แต่ถกเถียงกันไปจนกระทั่งประกาศว่าการเข้าไปดูคอนเสิร์ตครั้งนี้ที่เป็นโซนStanding ใครมาก่อนเข้าก่อน อัยหย๋าาาาาาาาาาาาาาาาตายละช้านนนนนนนทำไงดี ใครๆก้ออยากอยู่หน้า ยังไงเราก้อต้องได้อยู่หน้า ชั้นให้คำมั่นกับตัวเองไว้
(บัตรคอนเสิร์ตใบแรกในชีวิต)
แต่ก่อนจะถึงวันคอนเสิร์ตมันต้องถึงวันที่ลาร์คมาถึงก่อนใช่มั้ยละ เอาวะ รวมกลุ่มกันไปรับที่สนามบิน จะเป็นครั้งแรกที่ได้เจอแล้ว รู้สึกตื่นเต้น
วันที่ 5 มี.ค.2012 พวกเราชาวติ่งรวมกลุ่มกันไปเจอกันที่สนามบินสุวรรณภูมิ รอเวลาที่คนที่เรารักมา และหลายๆคนก้อเหมือนเราจะได้เจอครั้งแรกในชีวิต ได้เจอตัวเป็นๆ ตื่นเต้นหาที่สุดมิได้ พวกเราเฝ้ารอกันด้านบนของฝั่งผู้โดยสารขาเข้า รอเวลาที่พวกเค้าจะมา
ถ่ายรูปกันนิดหน่อยฆ่าเวลา
และแล้วเวลานั้นก้อมาถึง //พิมพ์ไปยังใจเต้นเหมือนอยู่วันนั้นเลย//เค้ามาแล้ว ออกมาให้เราเห็นแล้ว ได้แต่กรี๊ด ขาสั่นขนลุก น้ำตาไหล ภาพที่เหนเลยเป็นาพเลือนลางเพราะตาชุ่มไปด้วยน้ำตา//มาคิดได้ว่าจะร้องทำไมวะ มองไม่ชัดเลย//พวกเค้าเดินไปขึ้นรถจากทีมงานอย่างรวดเร็วเวลาไม่ถึง 2 นาทีที่ได้เห็นมันเป็นอะไรที่สุดๆจิง กับ 14 ปีที่เราชอบศิลปินวงนี้มาไม่เปลี่ยนแปลง
ภาพที่เราเห็นแต่รูปนี้เอามาจากคนอื่นนะ ตอนนั้นไม่มีกะจิตกะใจถ่ายละ แหกปากตะโดนไฮด์ๆๆๆๆๆกรี๊ดๆๆๆๆร้องไห้แค่นั้น555
หลังจากนั้นก้อไม่ได้ตามนะ บางคนตามก้อตามต่อไปแต่เราไม่ชอบตาม เพราะกัวจะเป็นการเสียมารยาทเกินไปและก้อรบกวนความเป็นส่วนตัวขอศิลปิน ต่างคนก้อแยกย้ายกับบ้านพร้อมความฟินกันทั่วหน้า
ขอเวลาแป๊บเด๋วมาต่อ
ความภาคภูมิใจของติ่ง (L'Arc) คนนึง และมิตรภาพดีๆที่เกิดขึ้น
เมื่อประมาณต้นปี 2011 ได้ทราบเรื่องจากเพื่อนว่า เฮ้ยแก วงที่เมิงชอบอะจะมาไทยนะ ไอเราก้อ บ้าหรอจิงปะเนี่ย เป็นไปได้หรอวะ
ลองเช็คข่าวในเนท อะเฮ้ยยยยยยยยยยมาจิง กุรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด จิงหรอเนี่ย มือไม้สั่น รีบค้นหาข่าวค้นหากรุ๊ป
เพื่อหาแนวร่วม จนมาเจอกรุ๊ปในเฟชบุ๊คก้อเข้าร่วมแนะนำตัว แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันอย่างเมามันส์
ภายในปีนั้นได้ประกาศวันแสดง 7 มีนาคม 2012 วันดีวันมาฆบูชาสะด้วยเดชะบุญวันหยุดพอดีไม่ต้องลางาน พวกเราพอมีเวลาเตรียมตัวอยู่นานเหมือนกัน ระหว่างนั้นพวกเราก้อนัดมิตติ้งต่างๆนาๆ ทำให้แนวร่วมได้รู้จักกันมาขึ้น และเวลาผ่านไปจนวันนั้นใกล้มาถึง ทุกคนเตรียมตัวกันอย่างดี
เออลืมไปตอนซื้อบัตร มีพรีเซลด้วย นั่งเกร็งหน้าจอกันเยี่ ยว เหนียวเลยแต่ละคน หลายๆคนซื้อบัตร 4,500 ซึ่งเป็นโซน Standing และยังไ่ม่รู้ว่าทางผู้จัดจะจัดการยังไงกับการเข้าไปดูคอนเสิร์ตครั้งนี้ ได้แต่ถกเถียงกันไปจนกระทั่งประกาศว่าการเข้าไปดูคอนเสิร์ตครั้งนี้ที่เป็นโซนStanding ใครมาก่อนเข้าก่อน อัยหย๋าาาาาาาาาาาาาาาาตายละช้านนนนนนนทำไงดี ใครๆก้ออยากอยู่หน้า ยังไงเราก้อต้องได้อยู่หน้า ชั้นให้คำมั่นกับตัวเองไว้
(บัตรคอนเสิร์ตใบแรกในชีวิต)
แต่ก่อนจะถึงวันคอนเสิร์ตมันต้องถึงวันที่ลาร์คมาถึงก่อนใช่มั้ยละ เอาวะ รวมกลุ่มกันไปรับที่สนามบิน จะเป็นครั้งแรกที่ได้เจอแล้ว รู้สึกตื่นเต้น
วันที่ 5 มี.ค.2012 พวกเราชาวติ่งรวมกลุ่มกันไปเจอกันที่สนามบินสุวรรณภูมิ รอเวลาที่คนที่เรารักมา และหลายๆคนก้อเหมือนเราจะได้เจอครั้งแรกในชีวิต ได้เจอตัวเป็นๆ ตื่นเต้นหาที่สุดมิได้ พวกเราเฝ้ารอกันด้านบนของฝั่งผู้โดยสารขาเข้า รอเวลาที่พวกเค้าจะมา
ถ่ายรูปกันนิดหน่อยฆ่าเวลา
และแล้วเวลานั้นก้อมาถึง //พิมพ์ไปยังใจเต้นเหมือนอยู่วันนั้นเลย//เค้ามาแล้ว ออกมาให้เราเห็นแล้ว ได้แต่กรี๊ด ขาสั่นขนลุก น้ำตาไหล ภาพที่เหนเลยเป็นาพเลือนลางเพราะตาชุ่มไปด้วยน้ำตา//มาคิดได้ว่าจะร้องทำไมวะ มองไม่ชัดเลย//พวกเค้าเดินไปขึ้นรถจากทีมงานอย่างรวดเร็วเวลาไม่ถึง 2 นาทีที่ได้เห็นมันเป็นอะไรที่สุดๆจิง กับ 14 ปีที่เราชอบศิลปินวงนี้มาไม่เปลี่ยนแปลง
ภาพที่เราเห็นแต่รูปนี้เอามาจากคนอื่นนะ ตอนนั้นไม่มีกะจิตกะใจถ่ายละ แหกปากตะโดนไฮด์ๆๆๆๆๆกรี๊ดๆๆๆๆร้องไห้แค่นั้น555
หลังจากนั้นก้อไม่ได้ตามนะ บางคนตามก้อตามต่อไปแต่เราไม่ชอบตาม เพราะกัวจะเป็นการเสียมารยาทเกินไปและก้อรบกวนความเป็นส่วนตัวขอศิลปิน ต่างคนก้อแยกย้ายกับบ้านพร้อมความฟินกันทั่วหน้า
ขอเวลาแป๊บเด๋วมาต่อ