ความรู้สึกที่ผมมีกับทีมไทยเหมือนความรู้สึกที่ผมมีต่อพ่อแม่พี่น้องคือรักและเคารพ ความรู้สึกที่ผมมีต่อทีมญี่ปุ่นเหมือนความรู้สึกที่มีต่อคนรักหรือ

แฟนคือรักและฟิน เมื่อทั้งสองต้องมาเจอกันก็เหมือนกับแม่มีปัญหากับแฟนเรา ตัวเราซึ่งเป็นคนกลางคงจะเข้าข้างใดข้างหนึ่งไปเลยก็คงจะไม่ดี

ถ้างั้นเราต้องพูดคุยกันด้วยเหตุผลใครผิดใครถูกก็ว่ากันตามเนื้อผ้าแต่ต้องอยู่บนพื้นฐานของความยุติธรรม เหมือนวอลเลย์บอลถ้าไทยที่เปรียบ

เสมือนแม่ต้องเจอกับญีปุ่นที่เปรียบเสมือนแฟน เราก็ต้องวางตัวเป็นกลางไม่เข้าข้างใดข้างหนึ่งแล้วก็ดูไปตามเกมส์ ถ้าผลลัพธ์ไทยเป็นผู้ชนะก็

ยินดีกับไทยด้วยและเสียใจแทนทีมญี่ปุ่น แต่ถ้าญี่ปุ่นชนะก็ยินดีกับทีมญี่ปุ่นและเสียใจแทนทีมไทย และที่สำคัญจะไม่การพูดทำร้ายอีกฝ่ายที่แพ้หรืออวยยกย่องฝ่ายที่ชนะ ผมรู้สึกแบบนี้ผมผิดไหม ขอบคุณที่อ่านกันครับ
ปล.กลัวโดนด่าจังว่าให้เปลี่ยนสัญชาติ