เรื่องก่อนของอาจารย์เท่านี้คือเรื่อง Cage of Eden ฮาเร็มเกาะล้านปี หรือจะ กันดั้มระ อะไรก็เเล้วเเต่
ที่พวกเราจำขึ้นใจกันเป็นอย่างดีเพราะโดนพากันออกทะเลมา ล่าสุดเรื่องใหม่เรื่องนี้เพิ่งจะได้ตีพิมพ์อาทิตย์นี้
เลยลองส้มป่อยซะหน่อย ว่ามันจะเป็นยังไง เหอๆๆๆ รอดูว่ามันจะมามุขไหนอีก
ตอนเเรกรูปมันเยอะเทพมาก ไม่ลงรูปครบล่ะนะ สามารถไปเซิร์จหาดิบอ่านเอากันได้
เปิดตอนมาในห้องๆ หนึ่งซึ่งมีคนอยู่ในหลอดเเคปซูล ซึ่งอยู่ในสภาพ Sleep เเละเริ่มกระบวนการ Awake เพื่อปลุกเหล่ามนุษย์ที่อยู่ในหลอดเเคปซูล เเคปซูลได้เปิดออกมาเเละมนุษย์พวกนั้นก็ออกมากองกับพื้นด้วยสภาพชีเปลือย
(คุณภาพ Raw ห่วยขั้นเทพ)
ตัวเอกของเรื่อง ก็ฟื้นขึ้นมาตามรูปด้านบน เเต่ร่างกายไม่มีเเรง เเม้เเต่จะขยับยังลำบาก ตัวเอกก็ได้พบว่านอกจากตัวเองคนอื่นๆ ก็อยู่ในสภาพเดียวกัน ทั้งชีเปลือย ทั้งไม่มีเเรงร่อเเร่เหมือนกัน ตัวเอกก็พยายามมองไปรอบๆ ก็พบว่าสถานที่นี้ก่อสร้างด้วยเหล็กทั้งนั้น อีกทั้งมีเครื่องจักรที่ไม่รู้จัก จากนั้นก็พยายามทบทวนเรื่องที่ผ่านมา เผื่อจะได้รู้เบาะเเสของการที่ตัวเองต้องตกอยู่ในสภาพนี้ ซึ่งลำดับเหตุการณ์เเละเข้าใจได้ว่าตัวเองหลังจากกลับจากทำงานพิเศษเมื่อวานนี้ระหว่างทางก็ได้พบกับเพื่อนสมัยม.ต้น เลยชวนกันไปเกมส์เซ็นเตอร์ ส่วนเรื่องหลังจากนั้นจำอะไรไม่ได้อีกเลย
จากนั้นคนอื่นๆ ก็เริ่มจะได้สติกันตามมาเเล้ว เเละก็พบว่าทุกคนเหมือนกันหมดเลยคือไม่รู้ว่าทำไมมาอยู่ที่นี่ จากนั้นในห้องก็สว่างขึ้น เมื่อหันไปก็พบคนยืนอยู่เเต่เนื่องจากตายังไม่ชินก็เลยมองไม่ค่อยเห็นหน้า ซึ่งอีหนูคนนั้นก็บ่นด่าทุกคนว่า "ให้ตายเถอะน่า ไอ้พวกไม่ได้ความพวกนี้ เเค่จะยืนยังทำไม่ได้เลยเหรอไง อย่างเจ้าพวกนี้จะใช้การได้เหรอเนี่ย"
ระหว่างนั้นตาของตัวเองก็ชินพอดี
จึงเห็นว่าคนเป็นต่างชาติ ไม่ใช่คนยุ่น พวกตัวเอกถามว่าเเป็นฝีมือเอใช่มั้ยที่ทำให้ต้องมาอยู่ในที่นี่ สาวๆ เริ่มถามหาเสื้อผ้าว่ามีไรให้ใส่มั้ย เธอก็บอกให้ไปที่ล็อกเกอร์รูมพร้อมทั้งชี้ประตูทางไปให้เเล้วเธอก็เดินไปทางนั้น
เเล้วก็พึมพำไปด้วย ว่าที่ถูกเลือกรวมทั้งตัวเธอด้วยก็เป็น 18 คนเเถมยังพุดเรื่องที่ว่าเจ้าพวกที่โดนเลือกมาทั้งหมดนี้จะช่วยหยุดได้จริงงั้นเหรอ เรื่องทรัมเป็ตหายนะที่นำมาซึ่งความพินาศน่ะ ทำเอาพวกตัวเอกงงกันใหญ่ว่ามันพูดอะไรของมันกันฟะ ส่วนตัวเอกก็งงว่าหมายถึงพวกมันทุกคนที่อยู๋ในห้องนั้นงั้นรึ ผู้ถูกเลือก เลือกอะไรกัน? เเล้วก็หันไปเห็นว่าเเคปซูลที่ตัวเองออกมานั้นมีชื่อตัวเองเขียนอยู่ว่า "นิทาราซึ ฮิโซกะ"
ซึ่งคนอื่นๆ ก็มีชื่อเขียนอยู่เหมือนกัน
เเละเท่าที่ดูคนที่อยู่ที่นี่ก็มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกันหมดเลย
จากนั้นเมื่อมาถึงล็อกเกอร์รูม ก็พบว่าที่ล็อคเกอร์ก็มีชื่อของตัวเองเขียนไว้อยู่อีกเช่นกัน พอเปิดเข้าไปก็พบกับชุดสูทประหลาดๆ ซึ่งก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องใส่
ซึ่งดูจากของต่างๆ เเล้วก็พอจะรู้ัได้ว่ามีการเตรียมมาให้เป้นอย่างดีเเสดงว่ามีการวางเเผนไว้เเล้ว เเละที่คอก็ยังมีปลอกคอประหลาดๆ ใส่อยู่เป็นเครื่องจักรเหมือนกัน มีมอนิเตอร์ด้วยเเละก้ไม่สามารถถอดออกได้ ซึ่งตอนนี้ยังไม่รู้ว่ามันคืออะไร
ซึ่งระหว่างนั้น ฮิโซกะ ก็เห็นล็อคเกอร์ตู้นึงยังไม่มีใครใช้เลย ก็เลยถามหาว่าเป็นใคร
ซึ่งเจ้าของล็อกเกอร์นั่นยังอยู่ที่ห้อง Sleep อยู่ ยังไม่ได้สติ ซึ่งก็มีคนสงสัยว่าไม่เห็นขยับเลยตั้งเเต่ออกมาจากเเคปซูล สงสัยว่าจะตายไปเเล้วหรือเปล่า ฮิโซกะเลยจะเข้าไปดู เเล้วก็มีเสียงทักเสนอตัวมาว่าจะไปช่วย เธอชื่อ ฟุคุจู ซาจิ
ส่วนคนที่นอนยังไม่ได้สติอยู่คือ
ฮิโซกะก็เข้ามาเช็คดูเเล้วก็พบว่าลมหายใจยังมีอยู่ยังไม่ตาย เเต่มีไข่นิดหน่อย เเล้วก็หน้าตาเเบบนี้เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน ซึ่งซาจิก็จำได้เเละบอกว่าเธอคือไซองจิ เรอิน นักกีฬาทีมชาติญี่ปุ่นระดับเเข่งโอลิมปิคอายุ 16 ปี ไอ้ฮิโซกะก็เลยนึกออก คนนี้ล่ะนางเอก เหอๆๆๆ
จากนั้นก็ให้ซาจิช่วยใส่ชุดสูทที่เอามาจากล็อกเกอร์รูมให้ เเล้วก็พูดคุยกันไปถึงเรื่องที่ว่าทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ซึ่งซาจิก้บอกว่าตัวเองก็เหมือนกับฮิโซกะว่าไม่รู้เหมือนกัน เพราะหลังจากกลับจากโรงเรียนก็ไม่มีความทรงจำหลังจากนั้นอยู่เลย ซาจิพูดถึงเรื่องที่ผู้หญิงคนเมื่อกี๊ที่พึมพำออกมาเ้รื่องที่เป็นผู้ถูกเลือกทั้ง 18 คนอะไรนั่นว่ามันหมายความว่ายังไงเเล้วถ้าถูกเลือกจริงๆ ถึงจะไม่รู้ว่าเลือกไปทำอะไรก็เถอะเเต่พอจะนึกเหตุผลที่โดนเลือกออกมั่งมั้ย ซึ่งฮิโซกะก็ตอบไปว่าไม่รู้เหมือนกัน เเต่ในใจฮิโซกะมันเองก็คิดว่า ที่พอจะนึกออกก็มีเเต่เรื่องนั้น ซึ่งมันก็คิดว่าไม่น่าจะเป็นไปได้เพราะไม่น่าจะมีใครรู้
ก็คือเรื่องที่ฮิโซกะมันมีพลังพิเศษอะไรบางอย่างตั้งเเต่เกิดมา เเล้วก็นึกถึงเรื่องตอนเด็กที่เคยใช้พลังก็ตามรูปส่วนผู้หญิงนั่นคาดว่าคงเป็นเเม่ของฮิโซกะ กำลังร้องไห้กอดฮิโซกะเเล้วรำพึงรำพันอยู่ว่าไม่น่าเกิดมาเป็นเเบบนี้เลย
เรื่องที่เเล้วไอ้กันดั้มระมันยังเทพไม่พอใช่มั้ย มาเรื่องนี้มุงยัดพลังพิเศษให้ตัวเอกตั้งเเต่ต้นเรื่องเลย กะให้เทพกว่าเดิมใช่มั้ยเนี่ย
เมื่อใส่เสร็จพอดีก็พากันช่วยพยุงไปห้องล็อกเกอร์รูมเเล้วก็ได้พบกับคนอื่นๆ อีก 14 คน
ไอ้ฮิโซกะได้เห็นท่าทางคนพวกนี้เเล้วก็นึกเเปลกใจ ว่าคนพวกนี้มันอะไรกันไม่มีท่าทีตื่นตระหนกอะไรเลย ดูไม่เหมือนกับพวกที่โดนลักพาตัวมาเลย หลังจากพาคนที่เเบกมาไปนอนบนโต๊ะเเล้ว
ริอง เอ้ย!!! ซาโยโกะ ก็เดินเข้ามาถามถึงว่าวันสุดท้ายที่จำความได้เนี่ยวันที่เท่าไหร่จำได้มั้ย นู๋ซาจิก็ตอบไปว่าวันที่ 4 เดือน 9 ซึ่งเป็นวันเดียวกันกับทุกคน ซึ่งด้านบนประตูที่มอนิเตอร์ที่เเสดงตัวเลขซึ่งจะเป็นเหมือนวันที่อยู่ ซึ่งบอกว่าเป็นวันที่ 7 เดือน 9 ซึ่งผุ้ชายคนใส่เเว่นบอกว่าหมายความว่ามันผ่านมา 3 วันเเล้ว เเต่ฮิโซกะกับซาจิก็บอกว่าเเค่ตัวเลขอย่างเพิ่งให้ไปฟันธงใครมันอาจจะมาปรับเล่นก็ได้ อีเเว่นก็โกรธ
ไอ้เเว่นก็เกรียนไปเรื่อย ถามว่าใครจะไปทำอะไรเล่นๆ เเบบนั้นเเล้วทำไปเพื่ออะไร ทำมาหลอกเเล้วจะได้ประโยชน์ไร เเล้วก็ด่ากราดว่าไม่รู้ก็อย่าเห่ามาก ไม่พูดไรสร้างสรรค์ก็อย่า อยู่เด็กหนุ่มต่างชาติหัวทองด้านหลังก็บอกไอ้เเว่นเกรียนว่าอย่าโวยวายอีกอย่างอีกฝ่ายก็เป็นผุ้หญิงด้วย เเถมด่าไอ้เเว่นด้วยว่าไอ้อัปลักษณ์ ไอ้เเว่นเลยโกรธจะไปหาเรื่อง เเต่โดนเล่นงานกลับซะยับเลย
ไอ้เเว่นเกรียนที่กำลังทรุดเเล้วดึงสูทชาวต่างชาติคนนั้นลงติดมือมาด้วยก็ทำให้ฮิโซกะได้เห็นรอยเเผลเป็นเต็มไปหมดตามร่างกาย ทั้งรอยโดนฟันเเล้วโดนยิงด้วยกระสุนปืน สมาชิกคนอื่นซึ่งเป้นผุ้ชาย (ชื่อช่างหัวมันเราจะไม่เเนะนำตัวเพราะเสียเวลา) บอกว่าไอ้หัวทองนั้นคือ ราฟาเอล เบสเทียร์ เป็นลูกของมาเฟียของเบสเทียร์เเฟมิรี่ซึ่งมีชื่อเสียงมากในวงการด้านมืด ฮิโซกะก็เิริ่มเอะใจ เพราะเเต่ละคนที่รู้มาตอนนี้เเต่ละคนก็ไม่ใช่คนธรรมดา ถ้าไม่ใช่คนที่มีชื่อเสียงก็ต้องมีอะไรสักอย่างที่ไม่ธรรมดา เเถมไม่ใช่เฉพาะคนญี่ปุ่น เเต่มีหลากหลายประเทศ ซึ่งเเสดงว่าคัดเลือกมาจากทั่วโลก เเล้วการมองดูทุกคนก็ไม่ค่อยมีใครตื่นตระหนกกับสถานการณ์นี้จนลนลานเลย เเล้วฮิโซกะก็สังเกตเห็นคนคนนึงซึ่งจ้องมองฮิโซกะอยู่ตลอดเวลา
เเต่ก็ยังไม่รู้ว่ามองมาทำไม เเต่ฮิโซกะก็ไม่ได้หวาดกลัวอะัไร
จากนั้นก็เริ่มมีการเปิดประเด็นคุยกันถึงเรื่องที่มาอยู่ที่นี่ ซึ่งก้ไม่มีใครรู้อะไรเลย เเต่ดูเหมือนผู้หญิงคนเเรกที่บอกให้ทุกคนมาที่ห้องล็อคเกอร์รูมคนนั้นน่าจะรู้อะไร เเต่ไม่เห็นในล็อคเกอร์รูมเลยทั้งๆ ที่เดินตามเข้ามา เเต่ตั้งเเต่เเรกก็ไม่เห็นเเล้วเเสดงว่าเดินผ่านประตูอีกฝั่งไปเเล้ว ทุกคนจึงตัดสินใจจะตามไปพร้อมออกสำรวจไปด้วยเพราะถ้ายังอยู่เเต่ที่นี่ก้ไม่มีวันจะได้รู้อะไรอยู่ดี โดยทิ้งไซอนจิ เรอินผุ้ที่ผมคิดว่าน่าจะเป็นนางเอกไว้ในห้องล็อคเกอร์รูมคนเดียว
ระหว่างกำลังสำรวจก็มีเสียงดังขึ้น ทุกคนก็เตรียมพร้อมกันทันทีเเต่พอฟังดีๆเเล้วมันเป็นเสียงท้องร้องของสาวที่ชื่อว่า ซากุระคาวะ มาโดกะ ในกลุ่มเท่านั้นเอง ฮิโซกะก็คิดในใจว่าเป็นพวกไม่ดูบรรยากาศเลย ฮิโซกะก็เริ่มคิดต่อซึ่งเเน่ใจได้อย่างนึงว่านี่มันรวบรวมคนเเปลกมาทั้งนั้นชัดๆ นอกเหนือจากนั้น ก็คือพวกคนมีชื่อเสียงอย่างไซอนจิ ที่เป็นนักกีฬาโอลิมปิค หรือราฟาเอลที่เป็นลูกมาเฟียมีชื่อเสียงในโลกมืด มีกระทั่งชาวต่างชาติ หรือเเม้เเต่เด็ก ทุกคนมาจากประเทศต่างๆ อีกทั้งจำนวนเพศ ยังจัดสรรมาเป็น ชาย 9 หญิง 9 ครบคู่พอดีซะงั้น เเต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี เเล้วระหว่างที่กำลังใช้ความคิดอยู่นั้น นู๋ซาจิก็บอกว่าทุกคนเดินไปกันหมดเเล้ว ฮิโซกะขอโทษเเต่มือไปจับกำเเพงเลยไปโดนสวิทอะไรบางอย่าง ทำให้ประตูบางอย่างที่อยู่บนพื้นเปิดขึ้นมาในนั้นมีเครื่องจักรอะไรบางอย่างกำลังเดินเครื่องอยู่
ระหว่างที่กำลังตกตะลึงกันอยู่นั่น ซาจิก็เกิดสะดุดขาตัวเองร่วงลงไป (มุขนี้ฮิตจริงๆ )
ซึ่งคว้าไว้ไม่ทันเพราะกว่าจะยื่นมือมาก็ตกลงไปเยอะเเล้ว คนอื่นๆ ก็ตัดใจกันเพราะมั่นใจกันว่าไม่ทันเเล้ว นู๋ซาจิก็ร่วงลงไปจะถึงก้นเเล้ว เเต่เเล้วอยู่ๆ นู๋ซาจิก็มาอยู่ในมือฮิโซกะเเล้ว ทำเอาทุกคนอึ้งไปตามๆ กันว่าเกิดอะไรขึ้นวะ
ส่วนฮิโซกะก็รู้สึกตัวเองงานเข้าเเล้วเพราะเผลอใช้พลังไปเเล้ว ทั้งๆ ที่สัญญาเอาไว้เเล้วว่าจะไม่ใช้อีก
พลังของมันคือไรยังไม่มีใครรู้
เเล้วนู๋ซาจิก็มาร้องไห้ซบอกไอ้ฮิฯ เเล้วก็ขอบคุณมัน เหอๆๆๆ
หลังจากนี้ก็ไม่มีอะไรเเค่ไปถึงห้องที่เจอผุ้หญิงคนเเรกซึ่งทุกคนก็ระดมถามคำถามกันใหญ่ เเต่สิ่งที่กำลังสนทนาอยู่ด้านหน้าของผู้หญิงคนนั้นเเละกำลังกล่าวต้อนรับถึงการมาของทุกคนอยุ่นั่นก็คือ
[Spoil] Charon ตอนที่ 1 ร่วมสืบสานตำนานกันดั้มระไปกับซีรี่ย์ใหม่ "ฮาเร็มจักรวาล"
ที่พวกเราจำขึ้นใจกันเป็นอย่างดีเพราะโดนพากันออกทะเลมา ล่าสุดเรื่องใหม่เรื่องนี้เพิ่งจะได้ตีพิมพ์อาทิตย์นี้
เลยลองส้มป่อยซะหน่อย ว่ามันจะเป็นยังไง เหอๆๆๆ รอดูว่ามันจะมามุขไหนอีก
ตอนเเรกรูปมันเยอะเทพมาก ไม่ลงรูปครบล่ะนะ สามารถไปเซิร์จหาดิบอ่านเอากันได้
เปิดตอนมาในห้องๆ หนึ่งซึ่งมีคนอยู่ในหลอดเเคปซูล ซึ่งอยู่ในสภาพ Sleep เเละเริ่มกระบวนการ Awake เพื่อปลุกเหล่ามนุษย์ที่อยู่ในหลอดเเคปซูล เเคปซูลได้เปิดออกมาเเละมนุษย์พวกนั้นก็ออกมากองกับพื้นด้วยสภาพชีเปลือย
(คุณภาพ Raw ห่วยขั้นเทพ)
ตัวเอกของเรื่อง ก็ฟื้นขึ้นมาตามรูปด้านบน เเต่ร่างกายไม่มีเเรง เเม้เเต่จะขยับยังลำบาก ตัวเอกก็ได้พบว่านอกจากตัวเองคนอื่นๆ ก็อยู่ในสภาพเดียวกัน ทั้งชีเปลือย ทั้งไม่มีเเรงร่อเเร่เหมือนกัน ตัวเอกก็พยายามมองไปรอบๆ ก็พบว่าสถานที่นี้ก่อสร้างด้วยเหล็กทั้งนั้น อีกทั้งมีเครื่องจักรที่ไม่รู้จัก จากนั้นก็พยายามทบทวนเรื่องที่ผ่านมา เผื่อจะได้รู้เบาะเเสของการที่ตัวเองต้องตกอยู่ในสภาพนี้ ซึ่งลำดับเหตุการณ์เเละเข้าใจได้ว่าตัวเองหลังจากกลับจากทำงานพิเศษเมื่อวานนี้ระหว่างทางก็ได้พบกับเพื่อนสมัยม.ต้น เลยชวนกันไปเกมส์เซ็นเตอร์ ส่วนเรื่องหลังจากนั้นจำอะไรไม่ได้อีกเลย
จากนั้นคนอื่นๆ ก็เริ่มจะได้สติกันตามมาเเล้ว เเละก็พบว่าทุกคนเหมือนกันหมดเลยคือไม่รู้ว่าทำไมมาอยู่ที่นี่ จากนั้นในห้องก็สว่างขึ้น เมื่อหันไปก็พบคนยืนอยู่เเต่เนื่องจากตายังไม่ชินก็เลยมองไม่ค่อยเห็นหน้า ซึ่งอีหนูคนนั้นก็บ่นด่าทุกคนว่า "ให้ตายเถอะน่า ไอ้พวกไม่ได้ความพวกนี้ เเค่จะยืนยังทำไม่ได้เลยเหรอไง อย่างเจ้าพวกนี้จะใช้การได้เหรอเนี่ย"
ระหว่างนั้นตาของตัวเองก็ชินพอดี
จึงเห็นว่าคนเป็นต่างชาติ ไม่ใช่คนยุ่น พวกตัวเอกถามว่าเเป็นฝีมือเอใช่มั้ยที่ทำให้ต้องมาอยู่ในที่นี่ สาวๆ เริ่มถามหาเสื้อผ้าว่ามีไรให้ใส่มั้ย เธอก็บอกให้ไปที่ล็อกเกอร์รูมพร้อมทั้งชี้ประตูทางไปให้เเล้วเธอก็เดินไปทางนั้น
เเล้วก็พึมพำไปด้วย ว่าที่ถูกเลือกรวมทั้งตัวเธอด้วยก็เป็น 18 คนเเถมยังพุดเรื่องที่ว่าเจ้าพวกที่โดนเลือกมาทั้งหมดนี้จะช่วยหยุดได้จริงงั้นเหรอ เรื่องทรัมเป็ตหายนะที่นำมาซึ่งความพินาศน่ะ ทำเอาพวกตัวเอกงงกันใหญ่ว่ามันพูดอะไรของมันกันฟะ ส่วนตัวเอกก็งงว่าหมายถึงพวกมันทุกคนที่อยู๋ในห้องนั้นงั้นรึ ผู้ถูกเลือก เลือกอะไรกัน? เเล้วก็หันไปเห็นว่าเเคปซูลที่ตัวเองออกมานั้นมีชื่อตัวเองเขียนอยู่ว่า "นิทาราซึ ฮิโซกะ"
ซึ่งคนอื่นๆ ก็มีชื่อเขียนอยู่เหมือนกัน
เเละเท่าที่ดูคนที่อยู่ที่นี่ก็มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกันหมดเลย
จากนั้นเมื่อมาถึงล็อกเกอร์รูม ก็พบว่าที่ล็อคเกอร์ก็มีชื่อของตัวเองเขียนไว้อยู่อีกเช่นกัน พอเปิดเข้าไปก็พบกับชุดสูทประหลาดๆ ซึ่งก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องใส่
ซึ่งดูจากของต่างๆ เเล้วก็พอจะรู้ัได้ว่ามีการเตรียมมาให้เป้นอย่างดีเเสดงว่ามีการวางเเผนไว้เเล้ว เเละที่คอก็ยังมีปลอกคอประหลาดๆ ใส่อยู่เป็นเครื่องจักรเหมือนกัน มีมอนิเตอร์ด้วยเเละก้ไม่สามารถถอดออกได้ ซึ่งตอนนี้ยังไม่รู้ว่ามันคืออะไร
ซึ่งระหว่างนั้น ฮิโซกะ ก็เห็นล็อคเกอร์ตู้นึงยังไม่มีใครใช้เลย ก็เลยถามหาว่าเป็นใคร
ซึ่งเจ้าของล็อกเกอร์นั่นยังอยู่ที่ห้อง Sleep อยู่ ยังไม่ได้สติ ซึ่งก็มีคนสงสัยว่าไม่เห็นขยับเลยตั้งเเต่ออกมาจากเเคปซูล สงสัยว่าจะตายไปเเล้วหรือเปล่า ฮิโซกะเลยจะเข้าไปดู เเล้วก็มีเสียงทักเสนอตัวมาว่าจะไปช่วย เธอชื่อ ฟุคุจู ซาจิ
ส่วนคนที่นอนยังไม่ได้สติอยู่คือ
ฮิโซกะก็เข้ามาเช็คดูเเล้วก็พบว่าลมหายใจยังมีอยู่ยังไม่ตาย เเต่มีไข่นิดหน่อย เเล้วก็หน้าตาเเบบนี้เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน ซึ่งซาจิก็จำได้เเละบอกว่าเธอคือไซองจิ เรอิน นักกีฬาทีมชาติญี่ปุ่นระดับเเข่งโอลิมปิคอายุ 16 ปี ไอ้ฮิโซกะก็เลยนึกออก คนนี้ล่ะนางเอก เหอๆๆๆ
จากนั้นก็ให้ซาจิช่วยใส่ชุดสูทที่เอามาจากล็อกเกอร์รูมให้ เเล้วก็พูดคุยกันไปถึงเรื่องที่ว่าทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ซึ่งซาจิก้บอกว่าตัวเองก็เหมือนกับฮิโซกะว่าไม่รู้เหมือนกัน เพราะหลังจากกลับจากโรงเรียนก็ไม่มีความทรงจำหลังจากนั้นอยู่เลย ซาจิพูดถึงเรื่องที่ผู้หญิงคนเมื่อกี๊ที่พึมพำออกมาเ้รื่องที่เป็นผู้ถูกเลือกทั้ง 18 คนอะไรนั่นว่ามันหมายความว่ายังไงเเล้วถ้าถูกเลือกจริงๆ ถึงจะไม่รู้ว่าเลือกไปทำอะไรก็เถอะเเต่พอจะนึกเหตุผลที่โดนเลือกออกมั่งมั้ย ซึ่งฮิโซกะก็ตอบไปว่าไม่รู้เหมือนกัน เเต่ในใจฮิโซกะมันเองก็คิดว่า ที่พอจะนึกออกก็มีเเต่เรื่องนั้น ซึ่งมันก็คิดว่าไม่น่าจะเป็นไปได้เพราะไม่น่าจะมีใครรู้
ก็คือเรื่องที่ฮิโซกะมันมีพลังพิเศษอะไรบางอย่างตั้งเเต่เกิดมา เเล้วก็นึกถึงเรื่องตอนเด็กที่เคยใช้พลังก็ตามรูปส่วนผู้หญิงนั่นคาดว่าคงเป็นเเม่ของฮิโซกะ กำลังร้องไห้กอดฮิโซกะเเล้วรำพึงรำพันอยู่ว่าไม่น่าเกิดมาเป็นเเบบนี้เลย
เรื่องที่เเล้วไอ้กันดั้มระมันยังเทพไม่พอใช่มั้ย มาเรื่องนี้มุงยัดพลังพิเศษให้ตัวเอกตั้งเเต่ต้นเรื่องเลย กะให้เทพกว่าเดิมใช่มั้ยเนี่ย
เมื่อใส่เสร็จพอดีก็พากันช่วยพยุงไปห้องล็อกเกอร์รูมเเล้วก็ได้พบกับคนอื่นๆ อีก 14 คน
ไอ้ฮิโซกะได้เห็นท่าทางคนพวกนี้เเล้วก็นึกเเปลกใจ ว่าคนพวกนี้มันอะไรกันไม่มีท่าทีตื่นตระหนกอะไรเลย ดูไม่เหมือนกับพวกที่โดนลักพาตัวมาเลย หลังจากพาคนที่เเบกมาไปนอนบนโต๊ะเเล้ว
ริอง เอ้ย!!! ซาโยโกะ ก็เดินเข้ามาถามถึงว่าวันสุดท้ายที่จำความได้เนี่ยวันที่เท่าไหร่จำได้มั้ย นู๋ซาจิก็ตอบไปว่าวันที่ 4 เดือน 9 ซึ่งเป็นวันเดียวกันกับทุกคน ซึ่งด้านบนประตูที่มอนิเตอร์ที่เเสดงตัวเลขซึ่งจะเป็นเหมือนวันที่อยู่ ซึ่งบอกว่าเป็นวันที่ 7 เดือน 9 ซึ่งผุ้ชายคนใส่เเว่นบอกว่าหมายความว่ามันผ่านมา 3 วันเเล้ว เเต่ฮิโซกะกับซาจิก็บอกว่าเเค่ตัวเลขอย่างเพิ่งให้ไปฟันธงใครมันอาจจะมาปรับเล่นก็ได้ อีเเว่นก็โกรธ
ไอ้เเว่นก็เกรียนไปเรื่อย ถามว่าใครจะไปทำอะไรเล่นๆ เเบบนั้นเเล้วทำไปเพื่ออะไร ทำมาหลอกเเล้วจะได้ประโยชน์ไร เเล้วก็ด่ากราดว่าไม่รู้ก็อย่าเห่ามาก ไม่พูดไรสร้างสรรค์ก็อย่า อยู่เด็กหนุ่มต่างชาติหัวทองด้านหลังก็บอกไอ้เเว่นเกรียนว่าอย่าโวยวายอีกอย่างอีกฝ่ายก็เป็นผุ้หญิงด้วย เเถมด่าไอ้เเว่นด้วยว่าไอ้อัปลักษณ์ ไอ้เเว่นเลยโกรธจะไปหาเรื่อง เเต่โดนเล่นงานกลับซะยับเลย
ไอ้เเว่นเกรียนที่กำลังทรุดเเล้วดึงสูทชาวต่างชาติคนนั้นลงติดมือมาด้วยก็ทำให้ฮิโซกะได้เห็นรอยเเผลเป็นเต็มไปหมดตามร่างกาย ทั้งรอยโดนฟันเเล้วโดนยิงด้วยกระสุนปืน สมาชิกคนอื่นซึ่งเป้นผุ้ชาย (ชื่อช่างหัวมันเราจะไม่เเนะนำตัวเพราะเสียเวลา) บอกว่าไอ้หัวทองนั้นคือ ราฟาเอล เบสเทียร์ เป็นลูกของมาเฟียของเบสเทียร์เเฟมิรี่ซึ่งมีชื่อเสียงมากในวงการด้านมืด ฮิโซกะก็เิริ่มเอะใจ เพราะเเต่ละคนที่รู้มาตอนนี้เเต่ละคนก็ไม่ใช่คนธรรมดา ถ้าไม่ใช่คนที่มีชื่อเสียงก็ต้องมีอะไรสักอย่างที่ไม่ธรรมดา เเถมไม่ใช่เฉพาะคนญี่ปุ่น เเต่มีหลากหลายประเทศ ซึ่งเเสดงว่าคัดเลือกมาจากทั่วโลก เเล้วการมองดูทุกคนก็ไม่ค่อยมีใครตื่นตระหนกกับสถานการณ์นี้จนลนลานเลย เเล้วฮิโซกะก็สังเกตเห็นคนคนนึงซึ่งจ้องมองฮิโซกะอยู่ตลอดเวลา
เเต่ก็ยังไม่รู้ว่ามองมาทำไม เเต่ฮิโซกะก็ไม่ได้หวาดกลัวอะัไร
จากนั้นก็เริ่มมีการเปิดประเด็นคุยกันถึงเรื่องที่มาอยู่ที่นี่ ซึ่งก้ไม่มีใครรู้อะไรเลย เเต่ดูเหมือนผู้หญิงคนเเรกที่บอกให้ทุกคนมาที่ห้องล็อคเกอร์รูมคนนั้นน่าจะรู้อะไร เเต่ไม่เห็นในล็อคเกอร์รูมเลยทั้งๆ ที่เดินตามเข้ามา เเต่ตั้งเเต่เเรกก็ไม่เห็นเเล้วเเสดงว่าเดินผ่านประตูอีกฝั่งไปเเล้ว ทุกคนจึงตัดสินใจจะตามไปพร้อมออกสำรวจไปด้วยเพราะถ้ายังอยู่เเต่ที่นี่ก้ไม่มีวันจะได้รู้อะไรอยู่ดี โดยทิ้งไซอนจิ เรอินผุ้ที่ผมคิดว่าน่าจะเป็นนางเอกไว้ในห้องล็อคเกอร์รูมคนเดียว
ระหว่างกำลังสำรวจก็มีเสียงดังขึ้น ทุกคนก็เตรียมพร้อมกันทันทีเเต่พอฟังดีๆเเล้วมันเป็นเสียงท้องร้องของสาวที่ชื่อว่า ซากุระคาวะ มาโดกะ ในกลุ่มเท่านั้นเอง ฮิโซกะก็คิดในใจว่าเป็นพวกไม่ดูบรรยากาศเลย ฮิโซกะก็เริ่มคิดต่อซึ่งเเน่ใจได้อย่างนึงว่านี่มันรวบรวมคนเเปลกมาทั้งนั้นชัดๆ นอกเหนือจากนั้น ก็คือพวกคนมีชื่อเสียงอย่างไซอนจิ ที่เป็นนักกีฬาโอลิมปิค หรือราฟาเอลที่เป็นลูกมาเฟียมีชื่อเสียงในโลกมืด มีกระทั่งชาวต่างชาติ หรือเเม้เเต่เด็ก ทุกคนมาจากประเทศต่างๆ อีกทั้งจำนวนเพศ ยังจัดสรรมาเป็น ชาย 9 หญิง 9 ครบคู่พอดีซะงั้น เเต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี เเล้วระหว่างที่กำลังใช้ความคิดอยู่นั้น นู๋ซาจิก็บอกว่าทุกคนเดินไปกันหมดเเล้ว ฮิโซกะขอโทษเเต่มือไปจับกำเเพงเลยไปโดนสวิทอะไรบางอย่าง ทำให้ประตูบางอย่างที่อยู่บนพื้นเปิดขึ้นมาในนั้นมีเครื่องจักรอะไรบางอย่างกำลังเดินเครื่องอยู่
ระหว่างที่กำลังตกตะลึงกันอยู่นั่น ซาจิก็เกิดสะดุดขาตัวเองร่วงลงไป (มุขนี้ฮิตจริงๆ )
ซึ่งคว้าไว้ไม่ทันเพราะกว่าจะยื่นมือมาก็ตกลงไปเยอะเเล้ว คนอื่นๆ ก็ตัดใจกันเพราะมั่นใจกันว่าไม่ทันเเล้ว นู๋ซาจิก็ร่วงลงไปจะถึงก้นเเล้ว เเต่เเล้วอยู่ๆ นู๋ซาจิก็มาอยู่ในมือฮิโซกะเเล้ว ทำเอาทุกคนอึ้งไปตามๆ กันว่าเกิดอะไรขึ้นวะ
ส่วนฮิโซกะก็รู้สึกตัวเองงานเข้าเเล้วเพราะเผลอใช้พลังไปเเล้ว ทั้งๆ ที่สัญญาเอาไว้เเล้วว่าจะไม่ใช้อีก
พลังของมันคือไรยังไม่มีใครรู้
เเล้วนู๋ซาจิก็มาร้องไห้ซบอกไอ้ฮิฯ เเล้วก็ขอบคุณมัน เหอๆๆๆ
หลังจากนี้ก็ไม่มีอะไรเเค่ไปถึงห้องที่เจอผุ้หญิงคนเเรกซึ่งทุกคนก็ระดมถามคำถามกันใหญ่ เเต่สิ่งที่กำลังสนทนาอยู่ด้านหน้าของผู้หญิงคนนั้นเเละกำลังกล่าวต้อนรับถึงการมาของทุกคนอยุ่นั่นก็คือ