ตอนนี้เรามาฝึกงานอยู่ต่างประเทศค่ะ ก็ได้เจอกับพี่คนนี้ วันแรกที่ฝึกงานก็ได้กินข้าวกลางวันด้วยกัน จากนั้นก็เลยกินด้วยกันทุกวันค่ะ พี่เค้าดูแลเอาใจใส่เราดีมาก เราก็รู้สึกดีกับพี่เค้านะ ก็คงอารมณ์คนเหงาสองคนมาเจอกันอ่ะค่ะ ช่วงแรกๆ ก็ดี มีง้องแง้งกันบ้าง ก็ง้อกันไป แต่หลังๆ เรารู้สึกว่าพี่เค้าเปลี่ยนไป ไม่ง้อ ชวนไปไหนก็ไม่ไป ไม่ค่อยคุยเหมือนเมื่อก่อน เราก็เลยถามว่าเป็นอะไรหรือเปล่า พี่เค้าก็ปฏิเสธค่ะ

จนวันนึงทะเลาะกันผ่านทางไลน์ พี่เค้าโมโหขึ้น เมิง กรู กับเรา แล้วก็บอกว่า พี่เปลี่ยนไปเหมือนที่เราบอกแหละ แต่ไม่ใช่หมายถึงตอนนี้ พี่หมายถึงตอนแรกที่พี่เข้ามาคุยกับเรา พอเราได้ยินก็แบบว่าเฮ้ย ทำไมต้องพูดหยาบเราด้วย เซงอ่ะค่ะ แล้วมันกลายเป็นว่าช่วงแรกที่พี่เค้าดีกับเรา มันก็เหมือนช่วงโปรโมชั่น ในขณะที่เราก็ทำตัวตามปกติ

พอเป็นแบบนี้ ก็ถอยห่างกันออกมาค่ะ แต่ก็ยังกินข้าวด้วยกันอยู่ ไปซื้อของก็ไปด้วยกันนะ พี่เค้าเป็นคนชวน แต่พอไปถึงที่ ก็แยกกันเดิน เราเซงนะ แต่ก็อดทน คิดว่า เออ ไม่ใช่แฟนกันนี่เนอะ แต่อีกใจก็คิดว่า นี่เมิงเป็นคนชวนกรูนะ แต่ทำไมทำแบบนี้ ไรงี้อ่ะค่ะ ก็มีเหตุการณ์อื่นๆ ที่ทำให้รู้สึกแย่มากขึ้นเรื่อยๆ นะ ทุกวันนี้กลายเป็นว่า ไม่คุยกันถ้าไม่จำเป็นอ่ะค่ะ

เมื่อวานเค้าชวนเราไปกินบุฟเฟ่ต์ ระหว่างนั่งรอโต๊ะ พี่เค้าก็เล่นเกม เล่นมือถือ ไม่คุยกันเลย ช่วงนั่งกินก็ไม่คุยค่ะ เล่นมือถืออีกตามเคย จนเราอึดอัด เลยชวนคุยโน่นนี่ แต่ที่เรารู้สึกว่าเซงสุดๆ คือ พี่เค้าเสียบหูฟัง ดูหนัง เล่นเฟสระหว่างรอเรากินค่ะ เราเข้าใจนะว่าเป็นพวกโซเชี่ยล แต่เรารู้สึกว่ามันมากไปอ่ะค่ะ มันควรจะให้ความสำคัญกับคนที่มาด้วยไม่ใช่เหรอคะ แล้วยิ่งมากันแค่สองคน ทำแบบนี้ไม่ต่างอะไรกับมากินคนเดียวเลย

วันนี้เราเลยชวนเพื่อนต่างชาติมานั่งกินข้าวกลางวันด้วยกัน เผื่อพี่เค้าเห็นแล้วจะไม่มานั่งด้วย แต่ผิดคาดค่ะ เดินมานั่งตามปกติ พอตอนบ่ายก็ส่งไลน์มาว่าเย็นนี้กินข้าวด้วยกันมั้ย ทุกทีพี่เค้าชวนไปไหน เราก็ไม่เคยขัดใจนะ ไปด้วยตลอด แต่ภาพเมื่อวานตอนบุฟเฟต์มันแว๊บเข้ามา เราก็เลยปฏิเสธไป เพราะรู้สึกเหมือนจริงๆ แล้ว พี่เค้าต้องการแค่เพื่อนกินเท่านั้นเอง

ทำยังไงให้ห่างกันกว่านี้ดีคะ ไม่อยากให้เสียน้ำใจ เพราะกลับไทยก็อาจจะต้องร่วมงานกันระหว่างสองบริษัทอ่ะค่ะ

ก็เสียใจนะคะที่เป็นแบบนี้ ช่วงแรกเฮิร์ทมากทั้งๆ ที่รู้จักกันได้ประมาณสามเดือน แต่ด้วยความที่มีเวลาอยู่ด้วยกันมากอ่ะค่ะ ไปด้วยกันตลอด เพิ่งเข้าใจความรู้สึกของคนที่เลิกกันแต่ยังต้องเจอกันทุกวัน อยากจะดราม่าแต่ต้องยิ้มต้องหัวเราะ รู้สึกแย่จริงๆ ค่ะ