หลังจากกลบดานมานนานพอควร ผมขอออกตัวแรงแซงหลายโค้ง กัดลิ้นตัวเองขอตั้งซักกระทู้

ถึงน้องญ่า(ของผม และผู้ร่วมชะตากรรมอีกหลายท่าน)

ผมแอบอ่านกระทู้ทุกกระทู้ที่แท๊กชื่อน้อง ทั้งกระทู้ศิวิไลซ์ จรรโลงใจ และกระทู้ดิบเถื่อน ไร้วุฒิภาวะ
บอกตรงๆว่าทุกกระทู้ทำให้ดีกรีความรักของผมที่มีต่อน้องเพิ่มขึ้นอีกหลายเท่าตัว ยังไม่รวมถึงความรักที่มีต่อบรรดาแม่ๆทุกท่าน ที่ช่วยกันปกป้อง โอบอุ้มน้องอันเป็นที่รัก

บอกเลยครับผมชอบกลยุทธ์การพากันออกทะเลของพวกแม่ๆมาก อ่านแล้วแอบฮาปนสะใจเล็กๆ
และแอบชอบใจพวกหนุ่มใบบัวบกทั้งหลายที่คอยตั้งกระทู้เฮฮา เพื่อคลี่คลายบรรยากาศ
นอกจากนี้ยังขอนับถือความ"ใจ"ของบรรดาภรรยาในฮาเร็มของเจ้าที่ ที่นิ่งสงบ สยบความเคลื่อนไหว

ในพายุครั้งนี้ (และหลายครั้งที่ผ่านมา รวมถึงอีกหลายละลอกที่กำลังจะตามมา) ผมเห็นความดีงามเล็กๆในนั้นครับ พายุทุกครั้งจะทำให้เราแข็งแรงขึ้น และรักกันมากขึ้นครับ
ตอนนี้ทุกคนเรียนรู้ที่จะ Dance in the strom แล้วนะครับ พายุครั้งต่อไปคงจะเฮฮาร่าเริงไม่ใช่น้อย


ปล.ผมรักน้องญ่าครับ ไม่ว่าใครจะพูดอะไร ผมมั่นใจในสิ่งที่ผมเชื่อครับ