มันบ้ามั้ย แฟนเอ่ยปากย้ายมาอยู่ด้วยกัน สุดท้ายบอกอึดอัด
แฟนเราน่ะ มันเยอะจริงๆ คบมาจะ 3 ปี เคยตีกัน จะฆ่ากัน แฟนเคยนอกใจเราด้วย พอเราจะเลิกก็มาง้อ
บอกรู้สึกผิด รู้สึกแย่ เป็นโลกซึมเศร้า หลายปัญหารุมเร้า เครียด
วันนึงเค้าเอ่ยปาก อยากย้ายหอพัก เผื่อชีวิตจะดีขึ้นเพราะเดินทางนอกจากจะเปลืองแล้ว เสียสุขภาพจิตอีก
( กว่าจะถึงที่ทำงานเค้าต้องต่อรถประมาณ 4 ต่อ เกือบ 2 ชั่วโมงถึงจะถึง) ค่าเดินทาง + ค่าหอพัก สิ้นเปลืองอีก
เค้าหาหอมาตลอด แต่ยังไม่เจอที่ถูกใจ เพราะในเมืองที่ใกล้ที่ทำงาน ก็แพงทั้งนั้น ชวนเราด้วยให้อยู่แถวบีทีเอสด้วยกันหารคนละครึ่ง
ตอนแรกเราคิดว่า ย้ายก็ย้าย แต่เราคงไม่ย้ายด้วย อยู่บ้านเราสะดวกกว่า ถูกกว่า
หลังจากเค้าหาหอไม่ได้นานๆ ก็เอาแต่พูดเรื่องย้ายๆๆๆๆๆๆ จนเราห่วงไปด้วย เพราะคิดว่าเค้าคงเครียดจริง
เราก็เลยบอกโอเค จะช่วยหาเอง เราบอกครึ่งๆน่ะ win win ที่พักใหม่ ใกล้ที่ทำงานทั้งคู่ เดินทางสบายกว่าที่เก่ามาก
ประหยัดครึ่งชั่วโมงก็ถึง ต่อเดียว พอหารกัน เธอจะประหยัดขึ้นมาก มีเงินเหลือใช้ สุขภาพจิตเธอน่าจะดีขึ้น
แฟนบอกโอเคเลย ก็เลยย้าย
พอย้ายการทำงานHappyขึ้น แต่ชีวิตคู่กับแย่ ยิ่งกว่าแย่
อยู่ดีๆมาบอกว่า ขอแชร์ห้องในฐานะเพื่อนร่วมห้องได้มั้ย
หอโอเค แต่อยู่กับเราไม่โอเค เพราะอยู่กับเราอึดอัด
เพราะเค้าไม่มีอารมณ์กับเราแล้ว เบื่อสถานะคู่ผัวตัวเมีย
ที่เหมือนต้องแชร์ชีวิตกับอีกคน กลับบ้านเร็ว ไม่ไปไหน
( เราไม่เคยข้อเค้าเยอะน่ะ ไม่ต้องให้เงินเรา ไม่ต้องดูแลเรามาก เพราะเราดูแลตัวเองเลี้ยงตัวเองได้)
ทุกวันนี้เรารู้สึกผิดมาก ที่เราเลือกออกมาจากบ้าน
เราอยู่บ้านเราเสียเงินแต่ละเดือนน้อยกว่าเยอะ กับการต้องมาหารอยู่กับเค้า
(แม้ที่ทำงานมันจะใกล้มาก) แต่เราย้ายมาก็เพราะเค้า หวังว่าสุขภาพจิตดีขึ้น
เราต้องดูแลทำความสะอาดห้องทั้งวัน ทุกวัน ซักผ้า หาอาหาร
มันไม่ใช่เยอะเกินไป เพราะ เค้ากลับมาก็นอน ไม่มีเวลาทำอะไรทั้งสิ้น
มันแย่มากอะ ความตั้งใจ ความทุ่มเท ความหวังดี สุดท้ายผลออกมาห่วย
ไม่มีอะไรดีขึ้น ทำ
อึดอัด
มันบ้ามั้ย?? แฟนเอ่ยปากว่าให้อยู่ด้วยกัน สุดท้ายบอกอึดอัด
แฟนเราน่ะ มันเยอะจริงๆ คบมาจะ 3 ปี เคยตีกัน จะฆ่ากัน แฟนเคยนอกใจเราด้วย พอเราจะเลิกก็มาง้อ
บอกรู้สึกผิด รู้สึกแย่ เป็นโลกซึมเศร้า หลายปัญหารุมเร้า เครียด
วันนึงเค้าเอ่ยปาก อยากย้ายหอพัก เผื่อชีวิตจะดีขึ้นเพราะเดินทางนอกจากจะเปลืองแล้ว เสียสุขภาพจิตอีก
( กว่าจะถึงที่ทำงานเค้าต้องต่อรถประมาณ 4 ต่อ เกือบ 2 ชั่วโมงถึงจะถึง) ค่าเดินทาง + ค่าหอพัก สิ้นเปลืองอีก
เค้าหาหอมาตลอด แต่ยังไม่เจอที่ถูกใจ เพราะในเมืองที่ใกล้ที่ทำงาน ก็แพงทั้งนั้น ชวนเราด้วยให้อยู่แถวบีทีเอสด้วยกันหารคนละครึ่ง
ตอนแรกเราคิดว่า ย้ายก็ย้าย แต่เราคงไม่ย้ายด้วย อยู่บ้านเราสะดวกกว่า ถูกกว่า
หลังจากเค้าหาหอไม่ได้นานๆ ก็เอาแต่พูดเรื่องย้ายๆๆๆๆๆๆ จนเราห่วงไปด้วย เพราะคิดว่าเค้าคงเครียดจริง
เราก็เลยบอกโอเค จะช่วยหาเอง เราบอกครึ่งๆน่ะ win win ที่พักใหม่ ใกล้ที่ทำงานทั้งคู่ เดินทางสบายกว่าที่เก่ามาก
ประหยัดครึ่งชั่วโมงก็ถึง ต่อเดียว พอหารกัน เธอจะประหยัดขึ้นมาก มีเงินเหลือใช้ สุขภาพจิตเธอน่าจะดีขึ้น
แฟนบอกโอเคเลย ก็เลยย้าย
พอย้ายการทำงานHappyขึ้น แต่ชีวิตคู่กับแย่ ยิ่งกว่าแย่
อยู่ดีๆมาบอกว่า ขอแชร์ห้องในฐานะเพื่อนร่วมห้องได้มั้ย
หอโอเค แต่อยู่กับเราไม่โอเค เพราะอยู่กับเราอึดอัด
เพราะเค้าไม่มีอารมณ์กับเราแล้ว เบื่อสถานะคู่ผัวตัวเมีย
ที่เหมือนต้องแชร์ชีวิตกับอีกคน กลับบ้านเร็ว ไม่ไปไหน
( เราไม่เคยข้อเค้าเยอะน่ะ ไม่ต้องให้เงินเรา ไม่ต้องดูแลเรามาก เพราะเราดูแลตัวเองเลี้ยงตัวเองได้)
ทุกวันนี้เรารู้สึกผิดมาก ที่เราเลือกออกมาจากบ้าน
เราอยู่บ้านเราเสียเงินแต่ละเดือนน้อยกว่าเยอะ กับการต้องมาหารอยู่กับเค้า
(แม้ที่ทำงานมันจะใกล้มาก) แต่เราย้ายมาก็เพราะเค้า หวังว่าสุขภาพจิตดีขึ้น
เราต้องดูแลทำความสะอาดห้องทั้งวัน ทุกวัน ซักผ้า หาอาหาร
มันไม่ใช่เยอะเกินไป เพราะ เค้ากลับมาก็นอน ไม่มีเวลาทำอะไรทั้งสิ้น
มันแย่มากอะ ความตั้งใจ ความทุ่มเท ความหวังดี สุดท้ายผลออกมาห่วย
ไม่มีอะไรดีขึ้น ทำอึดอัด