คะ..ไม่รู้จะพูดยังไงดี
   ไม่รู้นี้จะเป็นการตั้งกระทู้ในพันทิพย์ครั้งสุดท้ายของเราหรือป่าว เพราะที่ผ่านมาเคยแต่เข้ามาอ่านและผ่านไป
   บอกตรงๆ เราสร้างล็อคอินนี้ เพราะฟ้าจรดทราย
เวลาเม้นตอบเพื่อนก็ตอบแต่กระทู้ฟ้าจรดทราย
และก็เคยตั้งกระทู้เองครั้งนี้เป็นครั้งที่สอง ก็เรื่องฟ้าจรดทรายทั้งสองอัน
   แต่หลังจากนี้ฟ้าจรดทรายจบแล้ว เราก็เลยไม่รู้จะทำตัวยังไงต่อ ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเป็นไปได้ขนาดนี้ ส่องกระทู้ฟ้าจรดทรายทุกวัน ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่คนเดียวเวลาอ่าน ได้เจอเพื่อนๆ ที่ชื่นชมละครเรื่องนี้ด้วยกัน ได้ฮาได้หื่นไปพร้อมกัน
   พูดได้แค่ว่าคงคิดถึงบรรยากาศแบบนี้น่าดู..
   เวลาคนเราดูละครเศร้าแล้วร้องไห้ตามก็ถือเป็นเรื่องปกติ แต่ทำไมแค่เรามาเปิดพันทิพย์ที่แท็กฟ้าจรดทราย แค่เห็นหัวข้อกระทู้ต่างๆนาๆที่เกี่ยวกับละครเรื่องนี้ น้ำตาเรากับไหลซะงั้น บอกไม่ได้ว่ามันเป็นเพราะอะไร เพราะกำลังตื้นตันที่เห็นกระทู้เยอะหรือกำลังเสียใจที่ละครที่รักจบกันแน่ มันไหลแบบที่เราไม่รู้เหตุผล อาจจะมีคนว่าเราบ้า เราก็คงจะบ้ามั่ง หรือจะมีคนว่าเราเวอร์ เราก็คงเวอร์มั่ง เราเองเราก็ยังไม่รู้ตัวเลยว่าจะเป็นไปได้มากขนาดนี้ เพิ่งรู้ว่าการชอบอะไรมากๆ มันเป็นอย่างนี้นี่เอง เคยชอบละครเรื่องดั่งดวงหฤทัย ขวัญ เวียร์ ว่าชอบมากแล้ว เราดูมากกว่าสิบรอบได้ แต่ก็ไม่ถึงกะน้ำตาซึมเท่านี้เลย
  สุดท้ายยังไงเราก็ยังเป็นติ่งเฮียตุ้ย กะติ่งขวัญ อยู่ ถ้าวันใดที่สองคนนี้โคจรมาพบกับ เราหนึ่งติ่งน้อยก็คงได้มาร่วมฮาร่วมหื่นกับเพื่อนติ่งกันอีกนะ เราคงคิดถึงความสุขแบบนี้มากๆ

(นี่ขนาดพิมพ์กระทู้น้ำตาเราก็ไหลตลอด มันไหลเองอ่ะ ทั้งที่ไม่ได้ร้องแต่น้ำตาเจือกไหล T^T)

บ๊าย บาย จาก 663