สวัสดีค่ะเพือนๆชาวพันทิพขอท้าวความก่อนเลยนะคะ เรายู่ต่างประเทศแต่งงานกับสามีคนต่างชาติอยู่ด้วยกันมาเก้าปีแล้วค่ะ มีลูกสามคนเด็กๆกำลังน่ารักมาก แต่ขอบอกว่าเราได้เสียกับสามีก่อนแต่งพึ่งคบกันได้ไม่ถึงเดือนก้อท้องน้องก่อน และก้ออยู่ด้วยกันมาจนทุกวันนี้
ปัญหาของเราคือสามีเป็นคนโมโหร้าย เจ้าระเบียบมากๆๆ ชอ่บด่าเราและลูกคำหยาบคายเวลาที่เราทำไม่ได้อย่างที่เขาต้องการ แต่เขาเป็นคนรักลูกและรับผิดชอบไม่เคยนอกใจและไม่ขี้เหนียนะคะเวลวาเขามีตังเราขออะไรเขาไม่เคยขัด แต่เราเป็นทุกข์กับคำด่า คำพูดประชดประชันและกิริยาหยาบคายของเขามาก เราไม่เคยมีวันที่เราอยู่กับขาแล้วเราสบายใจเลย เราเป็นคนง่ายๆใจเย็นแต่พออยู่กับเขาไปจนทุกวันนี้เริ่มเป็นคนเครียด เริ่มเกลียดเขามากขึ้นจนอยากจะไล่เขาไป หรือเราอยากหนีไปเองแต่ห่วงลูกๆ
เพราะตัวเขาก้อช่วยเลี้ยงลูก ลูกคนเล็กติดเขามากเขาเอาลูกเข้านอนเกือบทุกคืน เพราะเราไปทำงานร้านอาหารตอนเย็นถึงกลางคืน สีคืนต่อสัปดาห์ สามีเราเป็นคนเครียด เวลาเลี้ยงลูกๆจะต้องเป็นระเบียบ พอลูกทำบ้านสกปรก หรือลูกซนตามประสาเด็กเขาก้อจะด่าลูก เราก้อโดนไปด้วย ลืมบอกไปว่าเราทั้งคู่ทำงานคนละเวลาผลัดกันเลี้ยงลูก ส่วนวันเสาร์เราต้องเตรียมทำขนมเผื่อไปขายวันอาทิตย์ที่ตลาดนัด ก้อเห็นใจเขาเหมือนกันที่เขาต้องช่วยเราดูลูกตอนเราไปขายของเราเหนื่อยกายยังทนได้ แต่ที่ทนไม่ได้คือสามีไม่เคยให้กำลังใจด่าว่าเราตลอดเวลา
เราเครียดลูกก้อเครียดเราไม่อยากให้ลูกนิสัยเหมือนเขา ลูกคนกลางและคนเล็กตอนนี้เริ่มมีนิสัยก้าวร้าว ลูกคนกลางเริ่มด่าคำหยาบ โมโหร้าย ขนาดตัวเรายังกลายเป็นคนโมโหง่ายด่ากลับเขาไปด้วย เพราะเราทนไม่ไหว เราไม่อยากให้ลูกโตมาในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ เพราะที่บ้านเราที่เลี้ยงเรามาไม่เคยพูดคำหยาบคาย ไม่เคยใช้อารมณ์ เราคิดไม่ตก มีใครที่ีมีลูกสามแล้วเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวบ้างคะช่วยแชร์หน่อยค่ะ เราอยากเลิกแต่ก้อกลัวว่าจะตัดสินใจผิด แต่เราสงสารจิตใจตัวเองไม่อยากเป็นที่รองรับอารมณ์ของสามีอีกแล้วค่ะ ขอบคุณทุกความคิดเห็นค่ะ
ขอคำปรึกษาเลิกกับสามีดีไหมตอนนี้กำลังสับสนมาก
ปัญหาของเราคือสามีเป็นคนโมโหร้าย เจ้าระเบียบมากๆๆ ชอ่บด่าเราและลูกคำหยาบคายเวลาที่เราทำไม่ได้อย่างที่เขาต้องการ แต่เขาเป็นคนรักลูกและรับผิดชอบไม่เคยนอกใจและไม่ขี้เหนียนะคะเวลวาเขามีตังเราขออะไรเขาไม่เคยขัด แต่เราเป็นทุกข์กับคำด่า คำพูดประชดประชันและกิริยาหยาบคายของเขามาก เราไม่เคยมีวันที่เราอยู่กับขาแล้วเราสบายใจเลย เราเป็นคนง่ายๆใจเย็นแต่พออยู่กับเขาไปจนทุกวันนี้เริ่มเป็นคนเครียด เริ่มเกลียดเขามากขึ้นจนอยากจะไล่เขาไป หรือเราอยากหนีไปเองแต่ห่วงลูกๆ
เพราะตัวเขาก้อช่วยเลี้ยงลูก ลูกคนเล็กติดเขามากเขาเอาลูกเข้านอนเกือบทุกคืน เพราะเราไปทำงานร้านอาหารตอนเย็นถึงกลางคืน สีคืนต่อสัปดาห์ สามีเราเป็นคนเครียด เวลาเลี้ยงลูกๆจะต้องเป็นระเบียบ พอลูกทำบ้านสกปรก หรือลูกซนตามประสาเด็กเขาก้อจะด่าลูก เราก้อโดนไปด้วย ลืมบอกไปว่าเราทั้งคู่ทำงานคนละเวลาผลัดกันเลี้ยงลูก ส่วนวันเสาร์เราต้องเตรียมทำขนมเผื่อไปขายวันอาทิตย์ที่ตลาดนัด ก้อเห็นใจเขาเหมือนกันที่เขาต้องช่วยเราดูลูกตอนเราไปขายของเราเหนื่อยกายยังทนได้ แต่ที่ทนไม่ได้คือสามีไม่เคยให้กำลังใจด่าว่าเราตลอดเวลา
เราเครียดลูกก้อเครียดเราไม่อยากให้ลูกนิสัยเหมือนเขา ลูกคนกลางและคนเล็กตอนนี้เริ่มมีนิสัยก้าวร้าว ลูกคนกลางเริ่มด่าคำหยาบ โมโหร้าย ขนาดตัวเรายังกลายเป็นคนโมโหง่ายด่ากลับเขาไปด้วย เพราะเราทนไม่ไหว เราไม่อยากให้ลูกโตมาในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ เพราะที่บ้านเราที่เลี้ยงเรามาไม่เคยพูดคำหยาบคาย ไม่เคยใช้อารมณ์ เราคิดไม่ตก มีใครที่ีมีลูกสามแล้วเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวบ้างคะช่วยแชร์หน่อยค่ะ เราอยากเลิกแต่ก้อกลัวว่าจะตัดสินใจผิด แต่เราสงสารจิตใจตัวเองไม่อยากเป็นที่รองรับอารมณ์ของสามีอีกแล้วค่ะ ขอบคุณทุกความคิดเห็นค่ะ