พระพุทธพจน์ :-
             [๑๑] ดูกรสารีบุตร ข้อว่า ความเป็นผู้มีมิตรดี มีสหายดี มีเพื่อนดี
นี้เป็นพรหมจรรย์ทั้งสิ้น นั้นพึงทราบโดยปริยายแม้นี้ ด้วยว่า
             เหล่าสัตว์ผู้มีชาติเป็นธรรมดา ย่อมพ้นไปจากชาติ ผู้มีชราเป็นธรรมดา
ย่อมพ้นไปจากชรา ผู้มีมรณะเป็นธรรมดา ย่อมพ้นไปจากมรณะ ผู้มีโสกะ ปริเทวะ
ทุกข์ โทมนัส อุปายาสเป็นธรรมดา ย่อมพ้นไปจากโสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส
อุปายาส เพราะอาศัยเราผู้เป็นกัลยาณมิตร
             ดูกรสารีบุตร ข้อว่า ความเป็นผู้มีมิตรดี มีสหายดี มีเพื่อนดี เป็น
พรหมจรรย์ทั้งสิ้นนั้น พึงทราบโดยปริยายนี้แล.
             สารีปุตตสูตร ความเป็นผู้มีมิตรดีเป็นพรหมจรรย์ทั้งสิ้น
http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=19&A=52&Z=73&bgc=lavender&pagebreak=0
             ฟังพระสูตรนี้ได้ที่ (IE ONLY) :-
http://84000.org/tipitaka/listen/?b=19&item=8
             ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=19&i=8&bgc=lavender

             ในพระสูตรนี้ ความเป็นผู้มีมิตรดี มีสหายดี มีเพื่อนดี
คือการที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าอุบัติขึ้นทรงแสดงธรรมเทศนา
             เป็นพรหมจรรย์ทั้งสิ้น คือทำทุกขนิโรธคามีนิปฏิปทาให้สมบูรณ์ได้
             กล่าวคือ ผู้มีปัญญามากระดับท่านพระสารีบุตร หากพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ไม่ได้อุบัติขึ้น ผู้มีปัญญามากเหล่านั้นก็หลุดพ้นโดยกำลังตนเองไม่ได้เลย
             ผู้มีปัญญามากเหล่านั้น เมื่อหลุดพ้นได้แล้ว ก็รู้ชัดว่า
             ความเป็นผู้มีมิตรดี มีสหายดี มีเพื่อนดี นี้เป็นพรหมจรรย์ทั้งสิ้น
http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=กัลยาณมิตตตา

             เมื่อมีสัตบุรุษเป็นมิตรแล้ว แต่ถ้าเป็นผู้ทอดธุระหรือพอใจในกุศล
เพียงเล็กน้อยหรือไม่ใส่ในการเจริญกุศลกรรมให้ยิ่งๆ ขึ้นไป ก็เป็นการเสียโอกาส
ในการเจริญกุศลธรรมให้มั่นคงยิ่งๆ ขึ้นไป
             หรือว่าเป็นผู้ว่ายาก เมื่อสัตบุรุษผู้เป็นมิตรทำการตักเตือนแล้ว
ผู้นั้นไม่เชื่อฟัง ย่อมไม่ได้ประโยชน์จากการตักเตือนของสัตบุรุษผู้เป็นมิตร
             ดังนั้น ความเป็นผู้มีมิตรดี (กัลยาณมิตตตา)
             และความเป็นผู้ว่าง่าย (โสวจัสสตา) ต้องมาคู่กันด้วย
http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=อุปัญญาตธรรม