ทางตัน

กระทู้สนทนา

.. แม้นแปลกที่แปลกทางใช่ต่างฟ้า

จุดหมายหน้าท้าทายสู่ปลายฝัน

นกฝูงหนึ่งเริงใจในเช้าวัน

ปลายปีกหลั่นกระพือซ้อนพริ้วอ่อนโยน ...


... นกเอย ... เจ้าเริงร่าบนฟ้าใส

เงาโฉบใต้ดวงตะวันนั้นผาดโผน

ประสบการณ์ผ่านโลกดูโชกโชน

ระยะทางไกลโพ้นพิสูจน์ใจ ...


... หากมุมแปลกแยกที่วิถีนั้น

นกช่างฝันหลงมาแต่ฟ้าไหน

ตามเข็มมุ่งทิศทางโลกกว้างไกล

เหมือน-ต่างในราวเรื่องของเมืองฟ้า ? ...


... แวะบินบ่ายหยุดเกาะเลาะเลียบตึก

ไม่ตื่นเสียงอึกทึกนึกชะล่า

กลืนแวดล้อมย่างย้ายกลายอาณา

ล้วนชายคาฟ้ากว้างเปิดทางนก  ...


...  ไต่ความสูงระฟ้าเร่งถาโถม

เสียงชนโครมสั่นสะท้านบานกระจก

คะนองบินสิ้นท่าพาสะทก

“เสียทีเกิดเป็นนกบินตกฟ้า ! …”


... นกนกเอย ... ในที่สุดก็รู้แจ้ง

คล้ายปีกกล้ากร้าวแกร่ง ไม่เดียงสา

จิตสะท้อนย้อนกาลที่ผ่านมา

หลงไปว่าฟ้ากว้างแท้ทางตัน  …


...


บินล่องดุจเมฆคว้าง........บางเบา

สูงยิ่งย่ามใจเขลา...........พลาดพลั้ง

ไร้หลักพลัดคอนเงา.......ทะยานดิ่ง

คือนกปีกหักครั้ง...........ร่วงหล้าฟ้าลืม

...




# ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตค่ะ #



หมายเหตุ แก้ไขคำสะกดผิด พิมพ์ซ้ำค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่