http://www.youtube.com/watch?v=Jo4uTDesWWo
http://www.youtube.com/watch?v=QI6wlDXCCEE
http://www.youtube.com/watch?v=KZXHkd7asUc
http://www.youtube.com/watch?v=y5r1unyszBc
http://www.youtube.com/watch?v=4FUOlFHovx0

เสียใจ. . แทนน้องพีช  อุตส่าห์เข้ามาึถึงรอบชิงได้
แถมยังเป็นคู่ปรับเก่าอีก  ลึกๆ ในใจ คงต้องการจะแก้มือ กะหลิวซินให้ได้
ขอเป็นกำลังใจให้ในครั้งนี้   สักวัน. . คงเป็นวันของน้องพีช  


เห็นน้องพีชแพ้ในวันนี้  ทำให้นึกถุงเรื่องเก่าที่เคยอ่าน
. . .

ผมเป็นคนหนึ่งล่ะที่เล่นเทนนิสโดยการปักหลักอยู่ที่เส้นฐานหลังสุดของสนามเสมอ
และหวดลูกสุดแรงเกิด แต่มันกลับเป็นวิธีที่ทำให้ผมแพ้ทุกที

วันหนึ่งน้องชายผมจึงได้เสนอให้ผมลองยืนเล่นในตำแหน่งใกล้ตาข่ายมากขึ้น และออกแรงท่าทางแข็งขันกว่าที่เคย

แน่นอนล่ะ ผมปฏิเสธ เพราะว่าผมเล่นใกล้ตาข่ายไม่เก่งเลย
"โธ่พี่  ไม่มีอะไรต้องเสียหรอกน่า  รู้ไหม...สิ่งที่สำคัญที่สุดในเกมกีฬาก็คือ เลิกเล่นเกมที่มีแต่แพ้ซะ
ถึงพี่จะไม่เก่งการตีใกล้ตาข่าย  แต่การตีไกลตาข่ายของพี่ก็แพ้ไม่เป็นท่าทุกที
แล้วพี่จะเล่นแบบเดิมซ้ำๆ อยู่ทำไมเล่า"

ช่างเป็นคำแนะนำที่เต็มไปด้วยเหตุผลเสียนี่กระไร
ผมจึงได้ลองเปลี่ยนวิธีการเล่นใหม่ น่าแปลกที่ฝีมือผมพัฒนาขึ้น
เกมระหว่างผมกับน้องก็ตื่นเต้นและสนุกสนานขึ้นกว่าเดิม

เมื่อผมมองย้อนกลับไปในหน้าที่การงานของตัวเอง ผมเพิ่งได้คิดว่า
"การรู้จักเลิกเล่นเกมที่มีแต่แพ้" ไม่ได้ไว้ใช้แค่ในเกมกีฬาแล้วล่ะ
หากในชีวิตประจำวันก็สำคัญไม่น้อย  

พวกเราทุกคนต่างก็กำลังเล่นเกมที่มีแต่แพ้นี้ทั้งนั้น
ไม่ว่าจะเป็นจากการกินอาหารที่ไม่ถูกสุขลักษณะ... การอดนอน...
การทำงานติดต่อกันเป็นเวลานานโดยไม่พัก...หรือการออกกำลังที่ไม่เพียงพอ
การไม่รู้จักบริหารเวลา...ก็เป็นเกมส์ชนิดหนึ่ง ที่เห็นๆ อยู่ว่ามีแต่แพ้

หรือในทางกลับกัน การทำงานมากเกินไปจนเวลาในแต่ละวันไม่เคยพอเพียง
ก็เป็นการทำงานที่ก่อให้เกิดความเครียดทั้งนั้น
น่าแปลกที่ผู้คนต่างก็แบกรับเอาพฤติกรรมแบบนี้ไว้กับตัวทั้งนั้น

ผมขอแบ่งประเภทคนที่กำลังเป็นผู้แพ้
- พวกสมบูรณ์แบบ (ทำงานทุกอย่างอย่างพิถีพิถัน)
- พวกบ้างาน (คือคนจำพวกอยู่เพื่องานแล้วก็มานั่งสงสัยว่าเอ...ชีวิตส่วนตัวฉันหายไปไหนเนี่ย)
- คนที่มีบุกคลิกภาพแบบเอาหน้า (ก้าวร้าว ชอบการแข่งขัน และความรวดเร็ว)
- นักประชาสงเคราะห์ (คอยแต่ดูแล สนใจเรื่องของคนอื่น จนละเลยตัวเองไป)
- นักบุญ (ผู้ที่ไม่เคยปฏิเสธใครรู้จักแต่การประนีประนอมเพื่อหลีกเลี่ยงที่จะปะทะกับใครๆ)

ทำอย่างไร  เราถึงจะเลิกเล่นเกมส์ที่มีแต่แพ้แบบนี้
ผมมีเคล็ดลับ 5 ประการมาให้

1. ตั้งข้อจำกัด...
อย่าให้การงานของคุณเข้ามาก้าวก่ายชีวิตส่วนตัวของคุณถึงที่บ้าน  รู้จักห้ามใจตัวเอง ขีดเส้นแบ่งเวลางาน
และชีวิตส่วนตัวออกจากกันอย่างชัดเจน  (หากคุณเป็นพวกบ้างาน จงปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด)

2. รู้จักการหยุดพัก...
หลายคนคิดว่าพวกเค้ายังคงสามารถผลิตงานดีๆ ออกมาได้ โดยการทำงานหามรุ่งหามค่ำ ไม่ต้องพัก ผิดซะแล้วล่ะ!
จากการวิจัย คนเราจะทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ  จากการทำงานทุก 2 ชั่วโมงและหยุดพักสัก 20 นาที
มิใช่จากการทำงานติดๆ กันหลายชั่วโมงจนร่างกายเริ่มล้า  (สังเกตจากการที่คนเราหาว, เสียสมาธิ, และเริ่มทำงานผิดๆ ถูกๆ )
แล้วกระตุ้นร่างกายขึ้นมาใหม่ด้วยกาแฟ การพักผ่อนที่ดีโดยการงีบหลับ, ลุกขึ้นเดิน, สวดมนต์, เหม่อลอย, พูดคุยกับเพื่อนร่วมงาน,
ฟังเพลง,  หรือทำงานที่ใช้สมาธิน้อยจะทำให้คนเรามีประสิทธิภาพในการทำงานมากขึ้น

3. รู้จักให้เวลากับตัวเอง....
การให้เวลากับตัวเองเพื่อพักผ่อน หรือทำในสิ่งที่เราอยากจะทำไม่ใช่สิ่งที่ผิด
หรือเห็นแก่ตัว คนเรามักจะอ้างว่าไม่มีเวลา  หากนั่นก็เป็นเพราะว่าตัวเองไม่เคยให้เวลากับตัวเองต่างหาก

4. การจัดสรรเงิน...
ชีวิตที่มีหนี้สินก็ถือว่าเป็นเกมส์ที่พ่ายแพ้อย่างหนึ่ง
จงเปลี่ยนความคิดในการใช้เงินเถอะ  ถามตัวเองว่าสิ่งที่จำเป็นต่อการดำเนินชีวิตเพียงพอหรือยัง
อนุญาตให้ฟุ่มเฟือยได้ในบางครั้ง แต่เราก็ต้องมีสติที่จะบอกตัวเองว่า พอแล้วล่ะ

5. รู้จักตัวตนที่แท้จริงของตัวเอง...
คนที่ทุ่มเทอุทิศให้กับงาน จนกระทั่งนำเอาลักษณะที่ทำงานติดตัวกลับบ้านไปด้วย
ไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องเลย "งานคือสิ่งที่คุณทำไม่ใช่สิ่งที่คุณเป็น"
อย่าเอาลักษณะที่ทำงานมาปะปนกับตัวตนของตัวเอง  ความเครียดเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
เราเพียงแค่หยุดพฤติกรรมที่เห็นๆ อยู่ว่าทำให้เราแย่...เราแพ้นี่ซะ
แล้วเลือกทางปฏิบัติใหม่

. . . ก็มันไม่มีอะไรต้องเสียนี่ . . .

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อ่านมาตั้งนาน  แล้วมันเกี่ยวกันมั้ยเนี่ย