อยากให้มองให้ลึก พวกฉันแท้จริงน่าสงสาร

กระทู้สนทนา
เดี๋ยว จะลองสมมุติตัวเองเป็นงูน่ะค่ะ  ใครอ่านแล้วรู้สึกยังไง  แสดงความเห็นได้ค่ะ


***เกิดมาอาภัพ ไม่มีแขนขา มีแต่เขี้ยวพิษ คม ๆ  2 ข้าง ในปาก เอาไว้ป้องกันตัว  แต่ฉันก็ไม่เคยใช้มันเรื่อยเปื่อย  ฉันใช้เพื่อล่าเหยื่อ และป้องกันตัวเองเท่านั้น   ในวันที่ ฝนตกพรำ ๆ น้ำก็ท่วมรูที่ฉันอาศัยอยุ่  ขอเพียงแค่ สถานที่อุ่น ๆ แห้ง ๆ ได้พักผ่อนหลับนอน ไม่นาน ฉันก็จะไป  ขอแค่นี้  ก็ยังไม่ได้   เจอเป็นเอาไม้หวดไม้ตี  จนตายอย่างน่าอนาจ  นี่น่ะหรอ สัตว์ ประเสริฐ ที่ใคร ๆ ต่างยกย่องเชิดชู มันก็แค่ฆาตกร  2 ขา ดี ๆ นี่เอง  
บางครั้ง ฉันแค่ตามเหยื่อยของฉันเข้าไป  ในสิ่งที่คุณเรียกว่าบ้าน แต่ไม่นึกเลย ว่านั่นจะเป็นครั้งสุดท้าย  ที่ฉันจะได้ล่าเหยื่อยตัวนั้น   นึกหรอ ว่าฉันอยากเข้าไปในวิมาณโลกสวยของพวกคุณ ถ้าฉันไม่ทำเพื่อปากท้อง  ทีหน้าทีหลังถ้าไม่อยากเห็นฉันไปอยุ่ ตามใต้ตู้ใต้เตียง ก็หัดเก็บบ้านให้มันสะอาดเรียบร้อยหน่อย  อย่าขี้เกียดให้มันมากนัก  จะได้ไม่มีหนู  เมื่อไม่มีหนู งูอย่างฉัน ก็ไม่รู้จะเข้าบ้านคุณทำไม

หมา /แมว/นก /หนู/กระรอก    ดีจัง  พวกมันได้อยู่อย่างสุขสบาย กินอิ่มนอนหลับทุกมื้อ  มีคนคอยเล่นคอยเอาใจใส่ เจ็บป่วยก็มีคนพาไปหาหมอ  ฉันก็หวังว่าซักวันจะได้รับการดูแลแบบนั้นบ้าง   เห็นพวกมนุษย์ ก่อตั้งมูลนิธิมากมาย  ต่างก็เกี่ยวกับ พวก หมา แมว ทั้งนั้น  ไม่มีเลย ไม่มีเลย แม้แต่คนเดียว  ที่จะสนใจ ใส่ใจ อีก 1 ชีวิตเล็ก ๆ อย่างฉัน ที่ยังคงใช้ท้องถูไถพื้นเรื่อยไป ซึ่งใครเห็นใครก็กลัว  ฉันอยากมีช่วงเวลาแบบนั้นบ้าง   ช่วงเวลา ที่นอนเฉย ๆ มีคนเอาอาหารมาให้  มีคนคอยดูเวลา เจ็บป่วย  มีคนคอยใส่ใจฉัน และเห็นฉันเป็นสิ่งสวยงาม ไม่ใช่ของอันตราย  อย่างที่เห็นและเป็นอยู่ทุกวันนี้  

*****โลก เปลี่ยนหมุนไป การเวลา เปลี่ยนผัน ฝันที่เป็นจริง ยังมีมนุษย์บางจำพวก  ที่ไม่เคยรังเกลียดฉัน  รัก ฉัน ดูแลฉัน   ราวกับ เป็นญาติเป็นคนสนิทในครอบครัว  คอยเอาอาหารมาป้อนให้ฉัน  เอาใจใส่ฉันไม่เคยให้ฉันต้องลำบาก  เธอไม่จำเป็นต้องพาฉันออกไปที่ไหน  ขอแค่กล่องเลี้ยงที่ปลอดภัย ให้ฉันได้หลับนอนก็พอ   เธอไม่จำเป็น ต้องหากระดิ่งกระพรวน สีสวย ๆ น่ารัก ๆ มาให้ฉัน ขอแค่เธอดูแลเกร็ดของฉันให้สวยงาม อย่าให้มีแผลแค่นี้ก็พอ   เธอไม่จำเป็นต้องหาอาหารมาให้ฉันทุกวัน  ฉันรู้ว่ามนุษย์อย่างพวกเธอไม่ค่อยมีเวลา  ไม่เป็นไรฉันทนได้  แม้จะได้กินอาทิตย์ สองอาทิตย์ครั้ง  ฉันก็ทนได้  ขอแค่เธอรักฉัน อย่าทอดทิ้งฉัน  แค่นี้ ก็ดีที่สุดแล้ว สำหรับสัตว์น่ารังเกียจอย่างฉัน  ที่ได้รับความรักความเมตตา จากมนุษย์บางกลุ่มอย่างพวกเธอ  

*****เห็นมั้ยค่ะ  แม้แต่สัตว์ที่ใครมองว่าน่าเกลียดและอันตรายอย่างงู   ยังมีหัวจิตหัวใจ  หัวใจมนุษย์ มีเสียง หัวใจของงูก็มีเสียง  รักเขา อย่าทอดทิ้งเขา  อย่าปล่อยให้เขาถูกฆ่า อย่าปล่อยให้เขา เป็นภาระให้คนอื่น  เมื่อตัดสินใจที่จะรักที่จะเลี้ยง   ต้องสัญญากับตนเองให้ได้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น  จะดูแลกัน ไปจนกว่าจะสิ้นบุญจากกัน น่ะค่ะ   ไม่ใช่แค่เฉพาะงู  สัตว์เลี้ยงทุกตัวน่ะค่ะ  อย่าทิ้งขว้าง  ฝากไว้ด้วยค่ะ***
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่