อันนี้เป็นกระทู้บ่นระบายนะ ฉันอึดอัดมากๆๆๆๆๆๆๆๆ
มีพี่ที่ทำงานคนนึงมาจีบฉัน เขามาขอเบอร์ ฉันก็งงๆว่า "ค่ะ หนูทำงานผิดอีกแล้วเหรอคะ? มีอะไรรึเปล่า หนูกลัวนะเนี้ย"
พี่เขาก็พูดว่า "ไม่ใช่ แค่โทรไปจีบได้รึเปล่าล่ะ"
แค่นั้นแหละ ขนลุกวาบขึ้นขึ้นหัวเลย ฉันรู้สึกกลัวพี่เขามากๆ ฉันไม่รู้จะปฏิเสธยังไง
ฉันก็อึกอัก พี่เขาก็ถาม เป็นไรป่าวเนี้ย เราไม่รู้จะทำยังไงก็เดินหนีอย่างเดียว เขาก็เดินตาม โอ๊ยยยยยย หยุดเถอะ ฉันกลัว T T
นึกอยากเป็นไอรอนแมนขึ้นมา จะได้ใส่ไอพ่นบินหนี พี่เขาก็ "เฮ้ยๆๆ เป็นไรเนี้ย ไม่ชอบเหรอ? "
ที่ฉันไม่สามารถคบพี่เขาเป็นแฟนได้เพราะพี่เขาตัวเหม็น(กลิ่นเสื้อเหม็นอับผสมกลิ่นผิวแก่ๆอ้วนๆ)
คุณผู้ชายโปรดทราบ ผู้หญิงอย่างเราๆจมูกดีกว่าพวกคุณเยอะนะคะ พวกคุณไม่ได้กลิ่น แต่พวกรับกลิ่นได้ชัดเลยค่ะ!!! T^T
แถมพี่เขาก็ยังแต่งตัวไม่สะอาด คือไม่มีอะไรดูดีเลยก็ว่าได้ สภาพผิว รูปร่างหน้าตาไม่ต้องพูดถึง
ในชีวิตที่การทำงานประจำวันฉันก็พยายามเลี่ยงๆไม่อยู่ใต้ลม เราจะได้ไม่ต้องทำหน้าแหยงเวลากลิ่นพี่เขาเข้าจมูก
เราพยายามรักษาความรู้สึกพี่เขามากๆ สงสาร แต่มันก็เลี่ยงยากจริงๆ เวลาพี่แก่เดินผ่านกลิ่นนี่โชยเป็นสายตามทางเลย
พูดแล้วอยากจะร้องไห้
"เพราะพี่ไม่หล่อใช่มั้ยล่ะ ใช่ซิ เธอก็เหมือนคนอื่นๆนั่นแหละทั่เลือกคนที่หน้าตา"
แค่นั้แหละ ในหัวดับเลย เข้าโหมดหน้ามืด อยากจะกระโดดเตะปากมันก็รังเกียจ แค่อยู่ใกล้ฉันยังไม่อยากเลย!!
ฉันว่าฉันไม่ใช่คนเลือกมากนะ ขอแค่ไม่สกปรก นิสัยแย่ หรือขี้โม้ ก็โอเคแล้ว แต่ไอ้นี่มันเกินคนไง แถมมาพูดจาดูถูกแบบนี้กับฉันอีก
ฉันโกรธมากที่พี่เขาเป็นคนเห็นแก่ตัวแค่คิดจะดูแลตัวเองให้เป็นคนยังไม่คิดจะทำเลย แล้วคิดว่านางฟ้าที่ไหนจะลอยมาโปรดเหรอคะ?!
จะเอาความจริงใจมาแลกเหรอ
ไม่มีค่า! พวกขี้แพ้แบบนี้น่ะ ก็ทำได้แค่ตัดพ้อไปวันๆเท่านั้นแหละ
ไม่คิดจะปรับปรุงดูแลตัวเองแล้วยังมาพูดจาให้ฉันเป็นคนเลวอีก ใครกันแน่ที่นิสัยไม่ดีน่ะ คนนิสัยแบบนี้ต่อให้รวยเป็นทักกี้ฉันก็ไม่มีวันจะอยู่ใกล้
กลับมา ณ จุดที่ฉันรู้สึกอยากแปลงร่างเป็นไอรอนแมน ทำยังไงถึงจะเลิกเดินตามฉันสักที ขนลุกมากๆ ด้วยสมองอันตื้อตันตอนนั้นก็ได้แค่ตวาดออกไปว่า "จะเดินตามหนูทำไมเนี้ย ไปให้พ้นๆเลยนะ แล้วก็ไม่ต้องมาทักกันอีก!!!"
แค่นั้นแหละ เดินแทบจะบิน รู้ตัวอีกทีก็สลัดหลุดขึ้นรถตู้ได้อย่างปลอดภัย
ทุกวันนี้ชีวิตแย่มากที่ต้องมีพี่เขานั่งอยู่ในที่ทำงาน แค่เงาก็ยังไม่อยากเห็น ถ้าเขาเยอะแล้วไม่หยุด ฉันจะลาออกจริงๆ้ด้วย
ต่อให้เพิ่งเข้างานก็เถอะ ยังโชคดีที่พี่เขาคงจะเข้าใจอะไรบ้าง ขอบคุณมากที่ไม่ทักฉัน แต่เพราะทำงานที่เดียวกันการเลี่ยงไม่ให้เห็นเขาเป็นเรื่องที่ลำบาก ฉันจะรอดูตัวเองว่าถ้ายังไม่รู้สึกดีขึ้นฉันจะย้ายไปอยู่สาขาอื่น
เราอยากให้พี่เขารู้ไว้ ก่อนจีบใคร ช่วยเช็กสภาพตัวเองและดูแนวโน้มว่าเขาจะโอเคด้วยมั้ย นิดนึง
ขอให้ชีวิตสงบอยู่รอดปลอดภัย สาธุ
สุดท้ายนี้ใครจะด่าฉันก็ไม่ห้ามความคิดใครทั้งนั้น ไม่ขอให้เข้าใจด้วย
ดราม่า : โดนด่าว่ามองคนที่หน้าตา // ของขึ้นสุดๆ
มีพี่ที่ทำงานคนนึงมาจีบฉัน เขามาขอเบอร์ ฉันก็งงๆว่า "ค่ะ หนูทำงานผิดอีกแล้วเหรอคะ? มีอะไรรึเปล่า หนูกลัวนะเนี้ย"
พี่เขาก็พูดว่า "ไม่ใช่ แค่โทรไปจีบได้รึเปล่าล่ะ"
แค่นั้นแหละ ขนลุกวาบขึ้นขึ้นหัวเลย ฉันรู้สึกกลัวพี่เขามากๆ ฉันไม่รู้จะปฏิเสธยังไง
ฉันก็อึกอัก พี่เขาก็ถาม เป็นไรป่าวเนี้ย เราไม่รู้จะทำยังไงก็เดินหนีอย่างเดียว เขาก็เดินตาม โอ๊ยยยยยย หยุดเถอะ ฉันกลัว T T
นึกอยากเป็นไอรอนแมนขึ้นมา จะได้ใส่ไอพ่นบินหนี พี่เขาก็ "เฮ้ยๆๆ เป็นไรเนี้ย ไม่ชอบเหรอ? "
ที่ฉันไม่สามารถคบพี่เขาเป็นแฟนได้เพราะพี่เขาตัวเหม็น(กลิ่นเสื้อเหม็นอับผสมกลิ่นผิวแก่ๆอ้วนๆ)
คุณผู้ชายโปรดทราบ ผู้หญิงอย่างเราๆจมูกดีกว่าพวกคุณเยอะนะคะ พวกคุณไม่ได้กลิ่น แต่พวกรับกลิ่นได้ชัดเลยค่ะ!!! T^T
แถมพี่เขาก็ยังแต่งตัวไม่สะอาด คือไม่มีอะไรดูดีเลยก็ว่าได้ สภาพผิว รูปร่างหน้าตาไม่ต้องพูดถึง
ในชีวิตที่การทำงานประจำวันฉันก็พยายามเลี่ยงๆไม่อยู่ใต้ลม เราจะได้ไม่ต้องทำหน้าแหยงเวลากลิ่นพี่เขาเข้าจมูก
เราพยายามรักษาความรู้สึกพี่เขามากๆ สงสาร แต่มันก็เลี่ยงยากจริงๆ เวลาพี่แก่เดินผ่านกลิ่นนี่โชยเป็นสายตามทางเลย
พูดแล้วอยากจะร้องไห้
"เพราะพี่ไม่หล่อใช่มั้ยล่ะ ใช่ซิ เธอก็เหมือนคนอื่นๆนั่นแหละทั่เลือกคนที่หน้าตา"
แค่นั้แหละ ในหัวดับเลย เข้าโหมดหน้ามืด อยากจะกระโดดเตะปากมันก็รังเกียจ แค่อยู่ใกล้ฉันยังไม่อยากเลย!!
ฉันว่าฉันไม่ใช่คนเลือกมากนะ ขอแค่ไม่สกปรก นิสัยแย่ หรือขี้โม้ ก็โอเคแล้ว แต่ไอ้นี่มันเกินคนไง แถมมาพูดจาดูถูกแบบนี้กับฉันอีก
ฉันโกรธมากที่พี่เขาเป็นคนเห็นแก่ตัวแค่คิดจะดูแลตัวเองให้เป็นคนยังไม่คิดจะทำเลย แล้วคิดว่านางฟ้าที่ไหนจะลอยมาโปรดเหรอคะ?!
จะเอาความจริงใจมาแลกเหรอ
ไม่คิดจะปรับปรุงดูแลตัวเองแล้วยังมาพูดจาให้ฉันเป็นคนเลวอีก ใครกันแน่ที่นิสัยไม่ดีน่ะ คนนิสัยแบบนี้ต่อให้รวยเป็นทักกี้ฉันก็ไม่มีวันจะอยู่ใกล้
กลับมา ณ จุดที่ฉันรู้สึกอยากแปลงร่างเป็นไอรอนแมน ทำยังไงถึงจะเลิกเดินตามฉันสักที ขนลุกมากๆ ด้วยสมองอันตื้อตันตอนนั้นก็ได้แค่ตวาดออกไปว่า "จะเดินตามหนูทำไมเนี้ย ไปให้พ้นๆเลยนะ แล้วก็ไม่ต้องมาทักกันอีก!!!"
แค่นั้นแหละ เดินแทบจะบิน รู้ตัวอีกทีก็สลัดหลุดขึ้นรถตู้ได้อย่างปลอดภัย
ทุกวันนี้ชีวิตแย่มากที่ต้องมีพี่เขานั่งอยู่ในที่ทำงาน แค่เงาก็ยังไม่อยากเห็น ถ้าเขาเยอะแล้วไม่หยุด ฉันจะลาออกจริงๆ้ด้วย
ต่อให้เพิ่งเข้างานก็เถอะ ยังโชคดีที่พี่เขาคงจะเข้าใจอะไรบ้าง ขอบคุณมากที่ไม่ทักฉัน แต่เพราะทำงานที่เดียวกันการเลี่ยงไม่ให้เห็นเขาเป็นเรื่องที่ลำบาก ฉันจะรอดูตัวเองว่าถ้ายังไม่รู้สึกดีขึ้นฉันจะย้ายไปอยู่สาขาอื่น
เราอยากให้พี่เขารู้ไว้ ก่อนจีบใคร ช่วยเช็กสภาพตัวเองและดูแนวโน้มว่าเขาจะโอเคด้วยมั้ย นิดนึง
ขอให้ชีวิตสงบอยู่รอดปลอดภัย สาธุ
สุดท้ายนี้ใครจะด่าฉันก็ไม่ห้ามความคิดใครทั้งนั้น ไม่ขอให้เข้าใจด้วย