เนื่องด้วยความเห่อของใหม่จากการได้ครอบครองจักรยานคู่ใจ เลยชวนแฟนออกไปปั่นกัน เป็นทริปเบาๆ นวมินทร์ กม8 - ช๊อคฯวิว
ปั่นไปกันจนถึง ช๊อกฯวิวแล้วหละ เลยแวะกิน ร้านโกบู้ รสซิ่งกัน หลังจากกินเสร็จ กะลองปั่นกลับโดยเส้นทางใหม่คือเส้นที่ผ่านหน้า ช๊อคฯวิวไปยังถนนรามอินทรา
ตรงโค้งเลี้ยวซ้ายมืดๆหน่อย เพื่อเข้าสู่ถนนรามอินทรา....ตรงนั้นเลยค่ะ ปั่นไปเจอฝาท่อ!! ปั๊กกกก...ฟฟฟฟฟฟี้ฟี้ฟี้.....แบนเลยค่ะตรงนั้นสองล้อเลย
ทำไงหล่ะ จำเป็นต้องเข็นไป มืดก็มืด กลัวก็กลัว ไอ้เราสองคนก็ปั่นเป็นอย่างเดียว อุปกรณ์ซ่อมเซิ้มก็ไม่มีกะเค้า แท็กซี่ก็เกิ้น เรียกกี่คันต่อกี่คัน ไม่ยอมจอดเลย หลายคน หลายคัน ผ่านไป ไม่มีคัยจะสอบถามเราสองคนเลยว่ารถเป็นอะรัย ยังไง ใจก็ตุ่มๆ ต่อมๆ นี่ถ้ามีโจรขโมยจะทำยังไง ไหนจะจักรยาน2คัน ไอแพด ไอโฟน เป๋าตังค์อีก นี่ถ้ามันได้ไป คงสบายเลย เอ๊ะ !!! ทำใจดีสู้เสีย เอาหว่ะ จูงก็จูงกะไปถึงคอนโดโน่น จูงกันมาสักพัก ซึ่งอีกไม่เท่าไหร่ก็จะถึงแมคเวลลูแล้ว
ณ บัดนั้ก็ได้มีพ่อนักปั่นจิตใจงามผู้หนึ่ง ซึ่งเค้าก็ปั่นมาคนเดียวไม่มีกรุ๊ปแกงค์อะรัย ปั่นมาใกล้ๆ สอบถามและอาสาปะยางให้ แหมะ!!! เราก็แบบว่าความรู้สึกตอนนั้น ดีใจสุดๆ นี่เพราะบุญเก่าเป็นแน่แท้ ฮะฮ่าห์....ความเสียว(กลัว) ก็หายไป เปลี่ยนเป็นความปลาบปลื้มแทน ที่ยังมีคนใจดี เห็นคนอื่นลำบากก็คอยยื่นมือช่วยเหลือ ดีใจที่ได้เจอกับพี่เค้าก่อนที่จะเจอกับสิ่งที่คิดไว้ในใจ ซึ่งพอได้คุยกะพี่เค้าก็พอทราบถึงประวัติพี่เค้าคร่าวๆ ว่าพี่เค้าจะปั่นไปทำงานที่จตุจักรเส้นนี้ประจำ แถมพี่เค้ายังบอกว่าเส้นนี้พวกมิชฉาชีพเยอะด้วย จะปั่นก็ต้องระวังตัวเอง ซึ่งจากนี้ไป ก็คงต้องพกอะไหล่ ซ่อมซะบ้างแล้วหละ เผื่อจะได้ช่วยคนอื่นบ้าง เหมือนที่พี่เค้าได้ช่วยเหลือเรา.......