ถ้าพูดถึงแง่สิ่งประดิษฐ์  ก็ถือว่าเป็นชิ้นงานประดิษฐ์ที่ประสบความสำเร็จสูงสำหรับเยาวชน(ด้านวิศวกรรม/เคมี/วัสดุศาสตร์)
แต่ถ้าพูดถึงอรรถประโยชน์ใน application ที่จะเกิดขึ้นจริงในทางการแพทย์  อาจจะห่างไกลกับสิ่งที่เรียกว่าคุณประโยชน์ต่อมวลมนุษยชาติ
สิ่งประดิษฐ์วัสดุการแพทย์ที่ไม่มีการทดสอบประสิทธิภาพในคนจริง   ยังไงก็เอามาใช้ไม่ได้  ขายก็ไม่มีคนซื้อ  เพราะ US FDA ไม่อนุมัติแน่ๆ
เอาแค่ตอบคำถามว่าการตรวจคัดกรอง mesothelin มีประโยชน์จริงหรือไม่ก่อน   ทำ ROC curve analysis ออกมาก่อน
ยังไม่ต้องถามว่าจะเลือกตรวจด้วยวิธีอะไร  และสามารถใช้สิ่งประดิษฐ์นี้ได้หรือไม่

อีกอย่างประโยชน์ในแง่การตรวจคัดกรองมะเร็ง (cancer screening) พูดถึงประสิทธิภาพของ test อย่างเดียวไม่พอครับ
มันยังมีเรื่องวิธีปฏิบัติเพื่อการตรวจยืนยัน  และการประเมินความคุ้มค่าทางเศรษฐศาสตร์ตามมาอีกยาวเหยียด
test ที่ว่าถึงจะโฆษณาว่ามี sensitivity ถึง 90% นี่ยังถือว่าต่ำ   เมื่อจะเอามาใช้ในแง่ screening
ตาม Bayes' theorem สิ่งที่ต้องคิดถึงพร้อมกันเสมอคือ prevalence เพื่อคำนวณ positive predictive value

เลข 90% อาจฟังดูแม่นยำมาก   แต่เมื่อนำมาใช้กับโรคที่พบน้อย prevalence ต่ำๆ เช่นมะเร็งนั้น  
จะกลายเป็นว่าผลบวกจากการทดสอบส่วนใหญ่จะเป็นผลบวกปลอม  
เช่นสมมติ sensitivity 95%  แต่ถ้า prevalence มีแค่ 0.1%  จะกลายเป็นว่า PPV เหลือแค่ 1.9%

นั่นก็คือ"คนส่วนใหญ่"ที่ได้ผลตรวจว่าเป็นมะเร็ง   จะเป็นผลตรวจที่ผิดพลาด   คือไม่ได้เป็นมะเร็งจริง
ประมาณว่า  หากมีคน 1000 คนตรวจคัดกรองพบว่าเป็นมะเร็ง  ในจำนวนนี้อาจจะมีคนเพียงคนเดียวที่เป็นมะเร็งจริง
นั่นก็หมายถึงงบประมาณมหาศาลที่ต้องทุ่มตามลงไปเพื่อ"การตรวจยืนยัน"ว่าใน 1000 คน หนึ่งเดียวคนไหนที่เป็นมะเร็งจริง
ตรวจคัดกรองอาจเสียแค่บาทเดียว  แต่จะตามมาด้วย CT-scan ราคาหลายพันบาทสำหรับคนอีกจำนวนมากที่ไม่น่าต้องมาตรวจแต่แรก