http://ppantip.com/topic/30960261 ต่อจากกระทู้ที่แล้ว
ต่อๆคะ จขกท เดินทางต่อมุ่งสู่ซาปา ตอนนี้เราเริ่มสนิทกับคู่รักชาวอาร์เจนติน่า ทั้งสองคนเป็นคนมีความคิดดีมาก นิสัยดี ผู้หญิงชื่อ จัสมิน เป็นบล๊อกเกอร์ด้วย แต่เขียนภาษาสเปน จขกท อ่านไม่ออก เราได้แอดเฟสบุคกันไว้
เรามุ่งหน้าสู่ซาปา จากเกาะแคทบาด้วยเรือเร็ว ไปถึงฝั่งที่ไฮฟอง หารถจากไฮฟอง ไปถึงฮานอย เราล้วนแล้วแต่ใช้ขนส่งสารธารณะ
พอรถพามาถึงฮานอย เราก็ว่าจ้างแท๊กซี่ให้นำเราไปสู่ บขส รถทัวร์ ขอย้ำรถทัวร์ คุยกันย้ำแล้วย้ำอีก ว่ารถทัวร์ Bus bus bus
แต่เหตุการณ์ที่คาดไว้ก็เกิดขึ้น แท๊กซี่พาเราไปสถาณีรถไฟ และไม่กดมิเตอร์ ราคาที่ตกลงกันจำนวนไม่มากแต่ก็ไม่น้อย เพราะระยะทางไม่ไกลเลย
เรามากัน 4 คน มีผู้ชายสอง แท๊กซี่จะทิ้งเรา แล้วจะเอาเงินโดยไม่ส่งเราถึงจุดหมาย ผู้ชายสองคนไม่ยอมค่ะ กระชากคอเสื้อจะต่อยกันอยู่แล้ว
มีคนมาห้าม พอดีเจ้าหน้าที่รถไฟพูดภาษาฝรั่งเศสได้ เลยตกกันที่ว่า เราต้องจ่ายแท๊กซี่อีกคนละไม่กี่สิบบาท เพื่อนำเราไปสู่ ท่ารถทัวร์
และเราก็ได้ขึ้นรถทัวร์ในเย็นวันนี้ เราคุยกันถูกคอมากทั้งสี่คน รถทัวร์เป็น Sleeping bus สามารถนอนเหยียดขาตรง หลับไปเลย
ขณะที่นอน ชายชาวเวียดนามอยู่เบาะตรงข้าม มอง จขกท แบบแลบลิ้น ทำท่าพิศวาส จขกท ขยะแขยงมาก ได้แต่ตะโกนดังๆไปว่า WTF
ชายเวียดนามคงไม่รู้หรอกว่าเราบ่นอะไร เห็นสีหน้า จขกท ไม่สู้ดี เลยหลบสายตาไป
รถใกล้ถึงจุดหมาย ชายคนนั้นลงก่อนที่จะถึงจุดหมายเพราะสาวแหม่มผมทอง โวยวายว่าชายคนนี้ลวนลาม จับหน้าอกของเธอ
นั้นไง ว่าแล้วเชียว พี่เวียดนี่หื่นไม่เบา
รถพาเรามาถึงลาวกาย จากลาวกาย เราต้องนั่งรถตู้เพื่อไปซาปาอีก ในรถตู้มีทั้งหมูเห็ดเป็นไก่ ครบ
เฮ้อ ถึงซะที ซาปา
ซาปาเป็นเมืองตากอากาศ ท่ามกลางขุนเขา จขกท ไปเดือนเมษา แต่ขอบอก อากาศ 15 องศา ทั้งวัน
เกิดมาไม่เคยหนาว จขกท ชอบสุดๆ
ที่ซาปาจะมีชาวเขา ชาวม้ง พวกเขาพูดภาษาอังกฤษได้ เพราะมันคือธุรกิจเนอะ เขาชักชวนนักท่องเที่ยวไปนอนที่บ้าน
คล้ายโฮมสเตย์ ดูวิธีชีวิต
จขกท ได้ห้องพัก 7 ดอลล่า อิอิ หารกันอีกคนละ 100 สบายอุรา แอร์ไม่ต้อง น้ำไม่อาบกันเลย
เราขับรถเที่ยวชมผืนป่าขุนเขา สนุกกับอากาศเย็นสบาย ตีลังกา ปืนเขา กระโดดโลดเต้นสุดเหวี่ยง เพราะคนไม่พลุกพล่าน มีแค่เราบนยอดเขา
6 เดือน 6 ประเทศ กับการBackpack ของผู้หญิงตัวเล็กๆ ประสบการณ์ที่ยากจะลืมภาค2
ต่อๆคะ จขกท เดินทางต่อมุ่งสู่ซาปา ตอนนี้เราเริ่มสนิทกับคู่รักชาวอาร์เจนติน่า ทั้งสองคนเป็นคนมีความคิดดีมาก นิสัยดี ผู้หญิงชื่อ จัสมิน เป็นบล๊อกเกอร์ด้วย แต่เขียนภาษาสเปน จขกท อ่านไม่ออก เราได้แอดเฟสบุคกันไว้
เรามุ่งหน้าสู่ซาปา จากเกาะแคทบาด้วยเรือเร็ว ไปถึงฝั่งที่ไฮฟอง หารถจากไฮฟอง ไปถึงฮานอย เราล้วนแล้วแต่ใช้ขนส่งสารธารณะ
พอรถพามาถึงฮานอย เราก็ว่าจ้างแท๊กซี่ให้นำเราไปสู่ บขส รถทัวร์ ขอย้ำรถทัวร์ คุยกันย้ำแล้วย้ำอีก ว่ารถทัวร์ Bus bus bus
แต่เหตุการณ์ที่คาดไว้ก็เกิดขึ้น แท๊กซี่พาเราไปสถาณีรถไฟ และไม่กดมิเตอร์ ราคาที่ตกลงกันจำนวนไม่มากแต่ก็ไม่น้อย เพราะระยะทางไม่ไกลเลย
เรามากัน 4 คน มีผู้ชายสอง แท๊กซี่จะทิ้งเรา แล้วจะเอาเงินโดยไม่ส่งเราถึงจุดหมาย ผู้ชายสองคนไม่ยอมค่ะ กระชากคอเสื้อจะต่อยกันอยู่แล้ว
มีคนมาห้าม พอดีเจ้าหน้าที่รถไฟพูดภาษาฝรั่งเศสได้ เลยตกกันที่ว่า เราต้องจ่ายแท๊กซี่อีกคนละไม่กี่สิบบาท เพื่อนำเราไปสู่ ท่ารถทัวร์
และเราก็ได้ขึ้นรถทัวร์ในเย็นวันนี้ เราคุยกันถูกคอมากทั้งสี่คน รถทัวร์เป็น Sleeping bus สามารถนอนเหยียดขาตรง หลับไปเลย
ขณะที่นอน ชายชาวเวียดนามอยู่เบาะตรงข้าม มอง จขกท แบบแลบลิ้น ทำท่าพิศวาส จขกท ขยะแขยงมาก ได้แต่ตะโกนดังๆไปว่า WTF
ชายเวียดนามคงไม่รู้หรอกว่าเราบ่นอะไร เห็นสีหน้า จขกท ไม่สู้ดี เลยหลบสายตาไป
รถใกล้ถึงจุดหมาย ชายคนนั้นลงก่อนที่จะถึงจุดหมายเพราะสาวแหม่มผมทอง โวยวายว่าชายคนนี้ลวนลาม จับหน้าอกของเธอ
นั้นไง ว่าแล้วเชียว พี่เวียดนี่หื่นไม่เบา
รถพาเรามาถึงลาวกาย จากลาวกาย เราต้องนั่งรถตู้เพื่อไปซาปาอีก ในรถตู้มีทั้งหมูเห็ดเป็นไก่ ครบ
เฮ้อ ถึงซะที ซาปา
ซาปาเป็นเมืองตากอากาศ ท่ามกลางขุนเขา จขกท ไปเดือนเมษา แต่ขอบอก อากาศ 15 องศา ทั้งวัน
เกิดมาไม่เคยหนาว จขกท ชอบสุดๆ
ที่ซาปาจะมีชาวเขา ชาวม้ง พวกเขาพูดภาษาอังกฤษได้ เพราะมันคือธุรกิจเนอะ เขาชักชวนนักท่องเที่ยวไปนอนที่บ้าน
คล้ายโฮมสเตย์ ดูวิธีชีวิต
จขกท ได้ห้องพัก 7 ดอลล่า อิอิ หารกันอีกคนละ 100 สบายอุรา แอร์ไม่ต้อง น้ำไม่อาบกันเลย
เราขับรถเที่ยวชมผืนป่าขุนเขา สนุกกับอากาศเย็นสบาย ตีลังกา ปืนเขา กระโดดโลดเต้นสุดเหวี่ยง เพราะคนไม่พลุกพล่าน มีแค่เราบนยอดเขา