วันนี้ฟ้าจรดทรายเริ่มจากชารีฟต้องเดินทางไปทำภารกิจเสี่ยงตายกับเพื่อนคู่จิ้น เอ้ย...ไม่ใช่ กับการิม ตั้งแต่ต้นเรื่องจนจบของตอนที่ ๙ นี้ไม่มีฉากฟินของชารีฟกับมิเชลเลย ยกเว้นฉากมโนไปเองของทั้งคู่ แต่เราก็ยังสามารถฟินได้ ลุ้นกับภารกิจของชารีฟว่าเขาจะแก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้าอย่างไร จนกว่าจะไปถึงตัวกษัตริย์โอมาน
อย่างแรกต้องขอชื่นชมชารีฟตามระเบียบ นับไม่ถ้วนว่าชมพี่ตุ้ยมากี่กระทู้แล้ว แต่การแสดงของเขาทำให้เราลุ้นจริงๆ แม้จะอ่านเรื่องย่อมาแล้วก็เถอะ แววตาของตุ้ยสื่อความหมายตลอด ไม่ว่าจะที่ผ่านมา ที่สื่อผ่านมิเชลจนใครๆ หลายคนที่นี้มโนไปเองว่าพี่ตุ้ยส่งสายตาให้ตัวเอง โฮะๆ หรือสายตาของคนเป็นแพทย์ที่จะต้องไปฆ่าคนไข้ มันปวดใจ ฝืนความรู้สึก ดูแล้วอัดอั้นแทน สายตาของความตื่นเต้นตลอดเวลาที่เดินทางเพื่อจะไปบ้านศาสตราจารย์โมฮัมหมัด หรือแม้แต่สายตากึ่งดุกึ่งหมั่นไส้การิม (ชอบเป็นส่วนตัวตอนมองการิม หลังจากการิมประเคนหมัดใส่หน้าทหารที่มาเคาะประตู)
ต้องชมการตัดต่อที่ทำให้เราระทึกตั้งแต่ชารีฟก้าวเท้าขึ้นรถไฟ หลายคนอาจติงเรื่อง CG แต่เราว่าโอเคนะคะถ้าไม่นั่งเพ่งจอขนาดนั้น ก็ไม่เห็นหรอกค่ะ คงไม่สามารถขนนักแสดงตัวเล็กตัวน้อยไปอิยิปต์ได้ทุกคน ต้องมีการเซ็ตฉากในเมืองไทยถ่ายด้วย และเราก็นับถือที่ทีมงานสามารถสรรหาที่ที่เหมาะสมได้ดีขนาดนี้ ถ้าเทียบกับละครยุคหลังๆ ของดาราวีดีโอ โลเกชั่นเป็นอะไรที่สิ้นหวังมาก แต่ฟ้าจรดทรายแทบจะไม่หลุดเลยสักฉาก
แม้ชารีฟจะเป็นคนฉลาด แต่ทุกเหตุการณ์ก็แสดงให้เห็นว่าเขาก็ต้องแก้ปัญหาเฉพาะหน้า แม้จะเป็นวิธีที่ไม่เท่เลย เมื่อคิดว่านี่คือพระเอก แต่มันเป็นวิธีที่เนียนอ่ะ ถ้าเป็นชีวิตจริงก็น่าจะรอดแหละ ตลอดเวลาที่เขาออกมาจากฮิลฟารา ตั้งแต่ในทะเลทรายกับมิเชล จนมาถึงการไปปฏิบัติภารกิจกับการิม ทุกอย่างเขาต้องใช้หัวสมองกับสองมือ ไม่มีปาฏิหารย์ ไม่มีใครขี่ม้าขาวมาช่วยเขา มันดูเรียลดี
ชื่นชมการแต่งหน้านักแสดงด้วยที่ไม่ติดหล่อติดสวยเกินไป เช่นฉากระหกระเหินของพระ-นางในทะเลทราย ขวัญใช้หน้าสด จนทำให้คนรู้ว่านางงามคู่ควรกับการเป็นมิเชลแค่ไหน แม้หน้าสดนางก็ยังสวย การที่พี่ตุ้ยหน้ามันบ้าง ดำบ้าง เหงื่อบ้าง ทำให้ได้อารมณ์ว่าเออ ลำบากนะ ดูละครแล้วเชื่อ ที่สำคัญชอบเป็นการส่วนตัวคือมันทำให้พระเอกดูแมน เราเบื่อละครหลายๆ เรื่องที่พระเอกแต่งหน้าฉ่ำโบ๊ะ ปากแดง มันไม่ฟิน บอกกงๆ ขัดใจเคราหญ้าแห้งของพี่ตุ้ยอย่างเดียว ไม่แน่ใจว่าทำไมไม่ใช้เคราจริงพี่ตุ้ย ออกจะสวยเป็นแนว หรือถ้าคิดว่ามันไม่ยาวเท่าที่อยากให้เป็น จะใช้เคราปลอม เราก็ชอบเคราปลอมเวอร์ชั่น ศ. โมฮัมหมัด นะ เวอร์ชั่นชารีฟตกยากในทะเลทรายมันดูปลอมเกิน แต่ให้อภัย ณ จุดนี้ ชารีฟแสดงดี ชารีฟหล่อ
สุดท้ายก็แค่จะบอกว่า แม้ไม่มีฉากหวานๆ ของพระ-นาง แต่ละครก็ตรึงเรานั่งดูตั้งแต่ต้นจนจบตอนด้วยองค์ประกอบข้างต้นที่พล่ามมาทั้งหมด
กู๊ดไนท์ชาวฮิลฟาราและบรรดาเมียชารีฟ ^^
ฟ้าจรดทราย แม้ไม่มีฉากชารีฟกับมิเชลก็ฟินได้
อย่างแรกต้องขอชื่นชมชารีฟตามระเบียบ นับไม่ถ้วนว่าชมพี่ตุ้ยมากี่กระทู้แล้ว แต่การแสดงของเขาทำให้เราลุ้นจริงๆ แม้จะอ่านเรื่องย่อมาแล้วก็เถอะ แววตาของตุ้ยสื่อความหมายตลอด ไม่ว่าจะที่ผ่านมา ที่สื่อผ่านมิเชลจนใครๆ หลายคนที่นี้มโนไปเองว่าพี่ตุ้ยส่งสายตาให้ตัวเอง โฮะๆ หรือสายตาของคนเป็นแพทย์ที่จะต้องไปฆ่าคนไข้ มันปวดใจ ฝืนความรู้สึก ดูแล้วอัดอั้นแทน สายตาของความตื่นเต้นตลอดเวลาที่เดินทางเพื่อจะไปบ้านศาสตราจารย์โมฮัมหมัด หรือแม้แต่สายตากึ่งดุกึ่งหมั่นไส้การิม (ชอบเป็นส่วนตัวตอนมองการิม หลังจากการิมประเคนหมัดใส่หน้าทหารที่มาเคาะประตู)
ต้องชมการตัดต่อที่ทำให้เราระทึกตั้งแต่ชารีฟก้าวเท้าขึ้นรถไฟ หลายคนอาจติงเรื่อง CG แต่เราว่าโอเคนะคะถ้าไม่นั่งเพ่งจอขนาดนั้น ก็ไม่เห็นหรอกค่ะ คงไม่สามารถขนนักแสดงตัวเล็กตัวน้อยไปอิยิปต์ได้ทุกคน ต้องมีการเซ็ตฉากในเมืองไทยถ่ายด้วย และเราก็นับถือที่ทีมงานสามารถสรรหาที่ที่เหมาะสมได้ดีขนาดนี้ ถ้าเทียบกับละครยุคหลังๆ ของดาราวีดีโอ โลเกชั่นเป็นอะไรที่สิ้นหวังมาก แต่ฟ้าจรดทรายแทบจะไม่หลุดเลยสักฉาก
แม้ชารีฟจะเป็นคนฉลาด แต่ทุกเหตุการณ์ก็แสดงให้เห็นว่าเขาก็ต้องแก้ปัญหาเฉพาะหน้า แม้จะเป็นวิธีที่ไม่เท่เลย เมื่อคิดว่านี่คือพระเอก แต่มันเป็นวิธีที่เนียนอ่ะ ถ้าเป็นชีวิตจริงก็น่าจะรอดแหละ ตลอดเวลาที่เขาออกมาจากฮิลฟารา ตั้งแต่ในทะเลทรายกับมิเชล จนมาถึงการไปปฏิบัติภารกิจกับการิม ทุกอย่างเขาต้องใช้หัวสมองกับสองมือ ไม่มีปาฏิหารย์ ไม่มีใครขี่ม้าขาวมาช่วยเขา มันดูเรียลดี
ชื่นชมการแต่งหน้านักแสดงด้วยที่ไม่ติดหล่อติดสวยเกินไป เช่นฉากระหกระเหินของพระ-นางในทะเลทราย ขวัญใช้หน้าสด จนทำให้คนรู้ว่านางงามคู่ควรกับการเป็นมิเชลแค่ไหน แม้หน้าสดนางก็ยังสวย การที่พี่ตุ้ยหน้ามันบ้าง ดำบ้าง เหงื่อบ้าง ทำให้ได้อารมณ์ว่าเออ ลำบากนะ ดูละครแล้วเชื่อ ที่สำคัญชอบเป็นการส่วนตัวคือมันทำให้พระเอกดูแมน เราเบื่อละครหลายๆ เรื่องที่พระเอกแต่งหน้าฉ่ำโบ๊ะ ปากแดง มันไม่ฟิน บอกกงๆ ขัดใจเคราหญ้าแห้งของพี่ตุ้ยอย่างเดียว ไม่แน่ใจว่าทำไมไม่ใช้เคราจริงพี่ตุ้ย ออกจะสวยเป็นแนว หรือถ้าคิดว่ามันไม่ยาวเท่าที่อยากให้เป็น จะใช้เคราปลอม เราก็ชอบเคราปลอมเวอร์ชั่น ศ. โมฮัมหมัด นะ เวอร์ชั่นชารีฟตกยากในทะเลทรายมันดูปลอมเกิน แต่ให้อภัย ณ จุดนี้ ชารีฟแสดงดี ชารีฟหล่อ
สุดท้ายก็แค่จะบอกว่า แม้ไม่มีฉากหวานๆ ของพระ-นาง แต่ละครก็ตรึงเรานั่งดูตั้งแต่ต้นจนจบตอนด้วยองค์ประกอบข้างต้นที่พล่ามมาทั้งหมด
กู๊ดไนท์ชาวฮิลฟาราและบรรดาเมียชารีฟ ^^