เข้าใจ จขกท. เลยว่า ทำไมคิดอย่างนี้
เพราะตอนผมบวชก็ ขี้รำคาญความเป็นพิธีโน่นนี่ ของการบวช
(กว่าจะผ่านมาได้ เหนื่อยเลย)

ลองแนะนำดูว่า


วัดบ้านๆ ทั่วไป
- บวชง่าย อยากบวชวันไหน พระที่วัดสะดวกบวชได้เลย
- การท่องจำ บทขานนาค (ที่ใช้กล่าวตอนบวช) อาจจะมีพระช่วยบอกนำให้
- แต่จะมีเรื่องการใส่ซองให้พระที่มานั่งร่วมรับรู้การบวชของคุณ
(บางวัด อาจจะบอกราคาพื้นฐาน )
- แต่เมื่อบวชแล้ว สภาพวัดมักจะไม่ค่อยเอื้อให้ปฏิบัติธรรมเท่าไหร่
(อาจจะไม่มี การเรียนการสอน ปล่อยให้พระสวดมนต์ อ่านหนังสือ)
- พระในวัดดูจะมีมาก  ค่อนข้างวุ่นวาย  กับเรื่องพิธีกรรมขั้นตอน และคนในวัด


วัดป่า วัดปฏิบัติ
- ไม่ได้ให้ความสำคัญเรื่องแห่นาค (มาแห่ในวัดเจอพระตำหนิแน่ๆ )
- ส่วนมากจะให้อยู่เป็นโยมชุดขาวก่อน สัก 3 - 7 วัน แล้วแต่
- ให้ความสำคัญกับการท่องขานนาคให้ได้ เป๊ะๆ
- ซองทำบุญ  อาจจะไม่เน้น เพราะวัดป่าวัดปฏิบัติ จะไม่รับปัจจัย
(อาจเป็นการทำบุญ แบบถวายรวมสำหรับสงฆ์  ซึ่งโยมที่ดูแลพระท่านจะดูแลปัจจัยให้อีกที
ปัจจัยร่วมบุญ จึงดูไม่ค่อยสำคัญสำหรับพระเท่าไหร่)
- เมื่อบวชแล้ว จะมีเวลาปฏิบัติธรรมมาก  เคร่งครัดในเรื่องธรรมและวินัย ไม่ต้องยุ่งกับการหัดสวดมนต์ (อาจจะมีการทำวัตรก็ใช้หนังสือดูไป)
- และในวัดจะมีระเบียบวินัยสูงมาก  แต่เมื่ออยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดีการรักษาระเบียบก็ง่ายตามด้วย
- พระในวัดฝึกตนมาดี  อยู่กันไม่มากรูป  ไม่ค่อยสุงสิงหรือพูดคุยนัก  จะให้เวลากับตัวเอง

วัดปฏิบัติในเมือง
ผมมองเป็นวัดที่อยู่กลางๆ ระหว่างวัดบ้าน กับวัดป่านะครับ
ขั้นตอนบวชอาจจะคล้ายๆ กับวัดป่า  (แต่อาจไม่ต้องอยู่เป็นโยมชุดขาวก่อน)
ไม่เน้นแห่  ไม่เน้นซองทำบุญ  ไม่เน้นการท่องจำมนต์พิธี
บรรยากาศเมื่อบวชแล้ว จะคลายๆ สบายๆ  ไม่หย่อนและไม่ตึงมาก


จะมีทริกการบวชอย่างนี้นะครับ
บวชวัดบ้าน หรือวัดที่บวชง่าย แล้วย้ายไปอยู่อีกวัดที่เราชอบ ที่เห็นว่าเป็นประโยชน์
(แต่คุณต้องติดต่อวัดปลายทาง และวัดที่บวชต้องอนุญาตให้ไปด้วย)


ที่กล่าวมานั้น วัดบ้านที่งดงามดีๆ ก็มีเยอะ   วัดป่าที่ไม่ได้เรื่องก็ใช่ว่าจะไม่มี
หาข้อมูลดูนะครับ