ปกติเสาร์อาทิตย์ตอนสายๆ ผมมีเรียนพิเศษที่จามจีรีสแควร์ ซึ่งผมจะไปเช้าๆหน่อยสัก10โมงเพื่อไปหาไรกินในฟูดคอท
แต่พอไปถึง ภาพที่ชินตาทุกครั้งคือ ทุกที่นั่งจะถูกจับจองไปด้วยบรรดาคนติวหนังสือ ไม่ก็พวกนักเรียนนศที่เอางานเอาการบ้านมานั่งทำกัน
จะหาที่นั่งกินข้าวสักที่นึงเหมือนงมเข็มในมหาสมุทร

วันนี้ก็เหมือนกัน จะหาที่นั่งกินข้าวสักหน่อยหายากมาก
ไปเจอที่นั่งที่นึง เป็นโต๊ะยาว นั่งได้ประมาณข้างละ5-6คน เห็นมีพ่อลูกคู่นึงนั่งติวหนังสือกันอยู่
พอจะเข้าไปนั่งมุมตรงข้ามซึ่งว่างอยู่ คุณพ่อผู้น่ารักเล่นเอาสัภาระทั้งหลายมากองๆบนที่นั่งกั้นอณาเขตทันที
เงิบไปสักครู่เลยเดินไปหาที่นั่งที่อื่น พวกโต๊ะใหญ่ๆแต่มีคนนั่งคนสองคนเหมือนกัน เอาของวางบนเก้าอี้สะไม่เหลือเก้าอี้ว่าง คนอื่นจะนั่งยังไง
ตกลงนี่ฟูดคอทจิงๆใช่มะ ? หรือว่าสถาบันกวดวิชากลางแจ้ง
ไม่ได้แอนตี้คนที่มาใช้โต๊ะในฟูดคอทติวหนังสือ แค่อนาถจิตกับน้ำใจคนเราสมัยนี้ เห้อออ