เมื่อวานไปซื้อของที่วัตสันสาขาสายใต้ใหม่ มีลิสต์เครื่องสำอางในใจมาแล้ว รีบเลือกรีบลอง

สักพักมี BA สาวประเภทสองมาแนะนำผลิตภัณฑ์ ช่วยหยิบของ ชวนคุยโน่นนี่ บริการดีมาก  เห็นเราหยิบบลัชเมลบาลีนมาอันนึง (เพราะลดราคา) น้องเค้าบอกว่าสิ่งนี้จะทึบแสงและเนื้อสากนิดนึงนะคะ ถ้าให้แนะนำอยากบอกว่า in2it บลัชสีส้มใสนั้น สว่างออร่าไม่ทำหน้าคล้ำ

เอาลองทาบนมือ เออแฮะ เห็นดีเห็นงาม เริ่มลังเล อันไหนดี น้องหันมาบอก "ถ้าคุณพี่ไม่เห็นภาพ เดี๋ยวหนูลองปัดให้ดูค่ะ"

โอ้โห นี่ไปเคาท์เตอร์ยังไม่ใส่ใจเท่านี้เลยนะ ซื้อแน่นอน ได้ใจ ได้ใจ

หายไปสักพัก น้องกลับมาพร้อมแปรงจุ่มบลัชเรียบร้อย เรายืนรอหน้ากระจก หลับตาพริ้ม เตรียมหน้าอำนวยความสะดวกให้น้องปัดอย่างใจจดจ่อ

ป๊าบ ป๊าบ ป๊าบ "อันนี้ปัดแบบเบามือนะคะ ใสใส"

ป๊าบ ป๊าบ ป๊าบ อีกครั้ง "อันนี้ปัดหนักมือไปเลย ก็ยังดูใสใสแต่จะอมชมพูนิดนึง สวยมากเลยค่ะ แนะนำ แนะำนำ

เราลืมตา ไหงไม่รู้สึกไรเลยว้า ทันใดนั้น เฮ้ย น้องปัดบนหน้าตัวเองงงงงงงงงง มองกระจกบานเดียวกันด้วย ปัดหลายครั้งเลยอ่ัะ ปัดอยู่คนเดียว อยากปัดมั่ง

ขำก๊ากแบบไม่ให้เห็นฟัน เข้าใจผิดไปเอง นึกว่าน้องจะลองบนหน้าให้ ยิ้มอายอาย ทำตัวลีบๆ เดินเลี่ยงออกมา ของเขิงที่เลือกไว้ ปล่อยหมด ปิดยอดให้ตัวเองด้วยหมากฝรั่ง trident หนึ่งแผง ไปขึ้นรถกลับดีกว่า

ใครมีเรื่องราวแนวๆ นี้ เล่าให้ฟังบ้างนะคะ ไปละ



ขอบคุณภาพจากเว็บประมูลค่ะ