วันนี้เพิ่งจะวันที่ 7 เอง เพื่อนโทรมาขอยืมตังค์สำหรับใช้จ่ายเดือนนี้ไอ้เราก็ใช่จะมีตังค์เก็บไว้ใช้จ่ายเยอะแยะนะ ต้องมีหน้าที่รับผิดชอบ ไหนจะเงินเก็บ เงินออม ค่าเลี้ยงดูบุพการี ค่าใช้จ่ายส่วนตัว ที่สำคัญเงินเดือนก็น้อยกว่าเขาเป็นหมื่น แต่แปลกใจทำไมเขาใช้หมดไวจัง

แต่เมื่อนึกเห็นภาพที่เขาแชร์ในเฟซบุ๊ค คือ เขาไปเที่ยวบ่อยๆ กินอาหารราคาแพงประจำ ใช้ชีวิตเหมือนคนที่ล่ำซำนักหนา ในใจเราคิดว่า เดี๋ยวซักพักเมิงต้องโทรหาตูแน่ๆ (เพราะเขาก็โทรมายืมตังค์เราบ่อยๆ)

พอมาวันนี้ก็เป็นดังที่คิด โทรมาขอยืมตังค์จำนวนหนึ่ง แต่เราไม่ได้ให้ไป (แต่ก่อนนี้ให้ตลอด) หลังจากที่เห็นการใช้ชีวิตของเขามาโดยตลอด ตอนแรกก็อดไม่ได้ที่จะช่วยเหลือเพื่อน แต่นานเข้าเราก็คิดว่าเมื่อวันนี้อายุอานามก็ไม่ใช่น้อยๆ น่าจะรู้จักการจัดสรรปันส่วนรายได้ตัวเองบ้าง ยิ่งนานวันเงินเดือนยิ่งเพิ่ม แต่..พฤติกรรมของเขาก็ยังเงินติดลบทุกเดือนเหมือนเดิมมาตลอด นี่ขนาดใช้กินยังไม่พอ ล่าสุดถอยรถยนต์คันใหม่มาอีก เห็นแล้วกลุ้มแทนว่าถ้าเขาหายืมใครไม่ทัน เขาจะเครียดแค่ไหน

แค่สงสัยอ่ะค่ะ เห็นหลายคนมากๆ ที่เขาใช้เงินกันแบบเหมือนว่าวันนี้มีเท่าไหร่ใช้ให้หมด วันหน้าค่อยหาใหม่ เราไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าทำไมคนเหล่านี้ไม่คิดว่าเผื่อฉุกเฉินบ้าง หรือ อยากรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ ชีวิตนี้เกิดมาเพื่อหาความสุขใส่ตัวเองคนเดียวงั้นหรือ แล้วชีวิตครอบครัวเขาใส่ใจที่จะมีหรือเปล่า ถ้าไม่อยากมีครอบครัว แปลกใจตรงที่เขาไม่คิดว่าแก่ไปจะเอาอะไรกิน อยากทราบว่าจุดมุ่งหมายชีวิตเขาคืออะไร สงสัยมานานแล้วจริงๆ ค่ะ ใครที่คิดแบบนี้ หรือมีคนใกล้ตัวคิดแบบนี้ ช่วยมาอธิบายให้ฟังทีนะคะ ถือว่าเป็นแนวทางอักอย่างในการดำรงชีวิต ขอบคุณค่ะ