กฎหมายเกี่ยวกับคนโสดไม่ได้มีแนวคิดในสมัยนี้เท่านั้น แต่เคยเป็นกฎหมายที่บังคับใช้จริงๆ ในยุคของ จอมพล ป. พิบูลสงคราม เป็นนายกรัฐมนตรี เพื่อเร่งสร้างจำนวนประชากร โดยกฎหมายดังกล่าว คือ พระราชบัญญัติพาสีชายโสด (ใช้ตามคำและภาษาในสมัยนั้น) เนื้อหาข้อบังคับระบุว่า

ชายไทยที่ไม่มีภริยาโดยชอบด้วยกฎหมาย อายุตั้งแต่ 25 ปีบริบูรณ์ แต่ไม่เกิน 45 ปีบริบูรณ์ ที่มีรายได้ตั้งแต่ปีละ 960 บาท ให้เสียภาษีเพราะยังเป็นชายโสดปีละ 5 บาท หรือร้อยละ 10 ของภาษีที่ต้องเสีย แล้วแต่อัตราใดจะมากกว่ากัน

โดยข้อบังคับดังกล่าวมีข้อยกเว้น ถ้าชายโสดสามารถแสดงหลักฐานได้ว่า ตลอดปีภาษีที่ล่วงมา เป็นพระภิกษุ หรือมีลูกที่ยังมีชีวิตอยู่ หรือติดคุกอยู่ในเรือนจำ หรือเป็นโรคติดต่อร้ายแรง หรือทำการสมรสไม่ได้โดยมีอวัยวะสืบพันธุ์ไม่สมบูรณ์ หรือเป็นคนวิกลจริต หรือรับราชการทหารกองประจำการ หรือตำรวจตามกฎหมายว่าด้วยการรับราชการ