เพลงนี้ แต่งมา 20กว่าปีแล้ว ยังสะท้อนปัญหาการเมืองของไทยที่ยังย่ำอยู่กับที่..
                            ...ไม่ว่าจะผ่านมากี่ยุคกี่สมัย...



จิ้งจกเปลี่ยนสี เป็นคำพูดเปรียบเปรยนักการเมืองที่มีแนวคิดอุดมการณ์เปลี่ยนไป

แต่เมื่อได้รับโปรดเกล้าฯ เป็นรัฐมนตรี กลับกลายเป็นว่า ไปอยู่ในกลุ่มนักการเมืองที่เอื้อประโยชน์ให้ นายทุน หรือเห็นด้วยกับผู้มีอำนาจที่มีผลประโยชน์แอบแฝง ไม่ต่อสู้เพื่อประโยชน์ประชาชน
อุดมการณ์ ที่ประกาศไว้ ถูกกลืนหาย
ทำนองเดียวกับ จิ้งจกที่เปลี่ยนสี ไปตามสภาพแวดล้อม

โสเภณี การเมือง

อุดมการณ์  อุดมกู อยู่ที่ไหน
อุดมใคร อุดมอู่ กรูไปหา
อุดมสิน อุดมทรัพย์ เสนอมา
รวมพวกมา รวมตัว หัว

ขายศักดิ์ศรี  มิสำนึก ฤ ผิดชอบ
รู้แต่กอบ โกยเข้าตัว โงหัวใส่
มีสมอง  ใช้ทางผิด จิตหายไป
ไร้หัวใจ ขายตัว ชั่วประจาน

รับอาสา ทำการเมือง เปรื่องอำนาจ
แต่หมายฟาด งาบสินบน ทนหน้าด้าน
อุดมการณ์ ที่เคยหมาย หายเมื่อวาน
เหลือแต่จาน ว่างกลวง ล้วงไม่มี

บ้างเห็นเงิน แต่เล็กนิด ติดความโลภ
ใช้ประโยชน์ จากความเขลา เหมามานี่
เหมือนปลาทู ยกเข่งขาย  หลายชีวี
โสเภณี การเมือง ใช่  เรียกใช้เอา

        ..เนื้อเพลง..
แผ่นดิน เดือดร้อนใครนอน ก้นโด่ง
ลืมความ ผูกโยง ลืมความ สัมพันธ์
ก็ใคร เล่าใคร อยู่กิน ทุกวันโดย ไม่เกี่ยวกัน
ฉัน ไม่เชื่อดอก

นักร้อง ร้องเพลง แล้วใคร ฟังเพลง
แล้วใคร ควักเงิน คอยซื้อ ตลับเพลง
ก็ใคร เล่าใคร หัวใจ เต้นเก่ง
ร้องรำ ทำเพลงก็แค่ ธุรกิจ

ฉันยัง ชื่นชม จิตร ภูมิศักดิ์
ท่านเขียน เน้นหนัก สายกลาง ไม่มี
ก็ใคร เล่าใคร จะใคร่ กระฎุมพี
จิ้งจก เปลี่ยนสี โสเภณี การเมือง

ในยุค เสียงเพลง ยุคคอม พิวเตอร์
ประชาชน ได้เจอ บทเรียน บางอย่าง
ก็ใคร เล่าใคร ขวัญใจ คุณบ้าง
ตอบแทน ผู้ฟัง ยืนข้าง ประชาชน

ศรัทธา แรงกล้า ของ ประชาชน
นักร้อง กี่คน จะตีความ เข้าใจ
ก็ใคร เล่าใคร   ไม่นิ่ง ดูดาย
อริสมันต์ นั่นไง
ไงเป็นตัวพ่อ

ศิลปิน ก้นโด่ง คลุมโปง สบาย
เมินความ วุ่นวาย ในบ้านเกิด เมืองนอน
ก็ใคร เล่าใคร ไม่เคย ทุกข์ร้อน
กินกิน นอนนอน ฉัน ละอ่อนใจ

ศรัทธา แรงกล้าของ ประชาชน
นักร้อง กี่คนจะตีความ เข้าใจ
ก็ใคร เล่าใครไม่นิ่ง ดูดาย
อริสมันต์ นั่นไง...ไงเป็นตัวพ่อ