เมื่อวันพุธราวๆเที่ยง ผมขับรถจากแยกราชประสงค์
มุ่งหน้าขึ้นทางด่วนที่เพลินจิต  คนที่เคยไปแถวนั้นจะทราบว่า
ฝั่งนั้นไปได้แค่เลนเดียว แซงไม่ได้
ข้างหน้าผมมีวอลโว่แวน ช่วงแยกชิดลม ไฟเขียว รถคันหน้าคันอื่นๆ
พ้นไฟเขียวไปไกลแล้ว(เกินร้อยเมตร) แต่วอลโว่ขับช้ามากเหมือนไม่มั่นใจในเส้นทาง
(จริงๆตรงนั้นมันไม่สามารถเลี้ยวซ้ายหรือขวาได้ ต้องตรงอย่างเดียว)
จนผมไม่มั่นใจว่าจะทันไฟเขียวรึเปล่าจึงเปิดไฟสูงเตือนไป2ที ก็ขับเร็วขึ้นนิดนึง
แต่ก็ยังช้าอยู่ดี จนเลี้ยวขึ้นทางด่วน
ขึ้นไปไม่ถึงกิโล วอลโว่อยู่เลนที่2จากซ้าย ผมอยู่เลนที่3นำอยู่นิดหน่อย
อยู่ๆวอลโว่ค่อยๆเบนมาเลนผม กำลังจะชนอยู่แล้ว รถที่ผมขับวันนั้น
เป็นรถของบริษัทซึ่งแตรเสีย ผมต้องเบี่ยงหลบ แล้วหันไปมองแบบตำหนิ
ว่าขับรถประสาอะไรเหมือนคนเมา
สิ่งที่เห็นทำให้ผมหายหงุดหงิดทันทีเพราะผมเห็นคุณตุ๊ก ชวนันท์ หน้าเหมือนเพิ่งตื่น ตาเธอปรือๆ ผมแบบไม่ได้หวี
แต่สิ่งที่เลยตรงนั้นไปคือ หน้าเธอสวยมาก ดูใสๆเด็กๆเลย หน้าไม่ได้แต่งแม้นิดเดียว
ไม่รู้ผมรู้สึกไปเองรึเปล่า ผมว่าโหงวเฮ้งเธอดูซื่อๆ ไม่มีพิษมีภัย
ผมเคยดูเรื่องรักคุณเท่าฟ้าที่เธอแสดงเป็นพี่ของเคน เทียบกับวันนี้ดูเด็กและสวยกว่าเยอะมาก ผมว่าสวยกว่าญาญ่าอีก
(เมื่อซัก2เดือนก่อนพอดีญาญ่าเป็นลูกค้าที่บริษัท ผมว่าสวยกลางๆแต่จุดเด่นคือความน่ารัก นิสัยเป็นกันเอง ผมยังโดนเธอแลบลิ้นใส่เลย)
ขับถึงที่ทำงานผมรีบเข้าเฟสบุ๊คหาชื่อเธอเผื่อมีแฟนเพจ(ขนาด กัญจน์ ภักดีวิจิตร ยังมีแฟนเพจเลย)เพื่อขอโทษที่หงุดหงิดใส่ แต่หาไม่เจอ
สุดท้ายนี้แค่อยากจะบอกว่า พี่บ๊วยเอ้ย พลาดแล้วเมิง