ท้าวความก่อนเลยว่า เราเองเป็นลูกสาวคนสุดท้อง ที่ไม่รุ้หรอกว่าพ่อแม่ตามใจเราหรือเปล่า

ตอนเด็กๆ เราก็ไม่ได้ได้ทุกอย่างที่อยากได้เลย รุ้แต่ว่าเราได้มากกว่าพี่ๆของเราเสมอ

แต่ถ้าเทียบกับคนอื่นแล้ว เราถือว่าเราอะได้น้อยกว่าใคร (ในความรุ้สึกเด็กๆตอนนั้น)

แล้วโตมาถึงจุดนึง เราก็กลายเป็นเด็กฉุนเฉียว เก็บกดไม่รุ้ตัว ใครๆก็บอกว่าเราเป็นเด็กเอาแต่ใจเสมอ (ซึ่งเราไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมถึงว่าเราแบบนั้น)

เราเริ่มหนีเที่ยว เที่ยวผับกินเหล้าถึงเช้า ดูดบุหรี่ จนแม่รุ้เข้าว่าเราเอาเงินที่เค้าให้ ไปกินเหล้า ไปเสเพล

แม่ขอร้องเราประโยคหนึ่งตอนเราอายุ 25 ว่า "เลิกเถอะนะ แม่ขอ เลิกให้แม่ได้มั้ย"

เราตอบแบบไม่คิดอะไร "ไม่ได้อะแม่ มันเลิกยาก"

จากวันนั้น จนถึงวันนี้ 4 ปีผ่านไป เราหวนนึกถึงสมัยเรา 5 ขวบได้ว่า ครั้งนึงแม่เราเคยกินเหล้า ดูดบุหรี่ แล้วเราไปขอเค้าว่า แม่เลิกนะ หนูดูทีวีมา เค้ามีโฆษณาให้เลิกเหล้า เลิกบุหรี่ (ปี 2533 ได้)

หลังจากนั้น เราไม่เคยเห็นแม่กินเหล้า ดูดบุหรี่ อีกเลย

เราอยากบอกแม่ตรงนี้ว่า เรารักแม่มากนะ และขอโทษทุกอย่างที่เคยผ่านมา และจะกลับตัวเป็นคนดีเพื่อแม่ค่ะ

ที่เล่ามาทั้งหมดนี้ เพราะพี่ชายส่งคลิปนี้มาให้ดู

ใครรักแม่ ทำไม่ดีกับแม่ กลับตัวแต่วันนี้ไม่สายนะคะ