เรื่องมีอยู่ว่า   พี่ได้ลาออกจากงานมาทำธุรกิจส่วนตัวอยู่ที่บ้านตนเองเป็นบ้านเดี่ยวค่ะ
              ดันโชคร้ายมีเพื่อนบ้านรั้วติดกันเป็นน้องผู้ชายที่มีนิสัยประหลาด คือ น้องเค้าชอบแอบสอดส่องมองเข้ามาในบ้านเรา (ทางหน้าต่างชั้นสองของบ้านเค้า) อาการหลบผุดโผ่จากหน้าต่างห้องเค้า  
              พี่จับได้แบบจริงจังว่าโดนชัวร์   พี่จึงได้คุยเตือนน้องเค้าแล้วว่ามันไม่ดีพี่เห็นในสิ่งที่น้องทำ    ซึ่งน้องเค้าก็ไม่ยอมรับและโทษคนอื่นในบ้าน (พี่มั่นใจว่าน้องเค้าแน่นอนแต่ไม่มีภาพถ่ายเป็นหลักฐานเท่านั้น)
             จากนั้นน้องเค้ายังไม่หยุดกระทำส่องมองแบบเดิมๆๆ  พี่และทุกคนในครอบครัวเลยต่อเติมรั้วบ้านให้สูงขึ้นเพื่อบังสายตาชั้นล่างให้ปลอดภัย ส่วนชั้นสองก็ติดฟิลม์กระจกหน้าต่างปิดม่านกันสายตาให้น้องเค้ามองเข้ามาไม่เห็น
             ครอบครัวเราแก้ไขทุกอย่าง  แต่น้องเค้าไม่ยอมหยุดล่าสุดแอบเปิดม่านห้องเก็บของลองมองออกไปก็เห็นหัวน้องเค้ารีบย่อตัวหลบ แต่เส้นผมน้องเค้าโผล่ขึ้นมาจากขอบหน้าต่าง เราจึงเห็นว่าน้องยังไม่หยุดอาการสอดส่อง  ได้ปรึกษาครอบครัวกลัวโดนทำร้ายแบบในข่าว(พวกโรคจิต) แต่คิดว่าไม่น่าจะถึงขั้นนั้นดูน้องเค้าก็มีการศึกษา
             #พี่ว่าน้องเค้าแค่อยากแกล้งกลับเพื่อความสะใจ(พี่คิดเอง)ที่ไปจับได้ว่าเค้าแอบส่องมอง#  
              อยากบอกว่าตัวพี่เองก็หลอนนะคะ ต้องคอยมองขึ้นไปทางหน้าต่างบ้านเค้าว่ามีใครมองอยู่รึเปล่า....มันคืออาการหวาดระแวง   วิตกกังวล  จิตตก
              *สรุปว่าทั้งสองบ้านส่องกันไปส่องกันมา  ถ้ามองเจอกันน้องเค้าหลบ แต่พี่ไม่หลบและได้อาการโมโหขึ้นมาแทน
อยากบอกน้องว่าหยุดแกล้งกันเอาเวลาไปทำงานดีกว่า  ปวดสมอง  พี่เบื่อหน่ายมาก
              ที่น้องเห็นพี่มองขึ้นไปทางบ้านน้องพี่ไม่ได้มองหาน้องอยากพบเจอเห็นหน้าน้องนะคะ (พี่ไม่ได้ปลื้มหรือชอบน้องเลย)  แต่พี่กลัวในสิ่งที่น้องชอบทำการสอดส่องแบบไร้มารยาท
            =ถ้าคุณผู้อ่านกระทู้นี้โดนอย่างเราจะแก้ไขเรื่องนี้ยังไงบ้างคะ  ขอความกรุณาชี้แนวทางด้วย