สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ชาวพันทิป เราเอาล็อคอินเพื่อนมาตั้งกระทู้นะคะ
เรามีเรื่องกลุ้มใจมากๆ อยากมาขอความเห็นค่ะ ตอนนี้เราเรียนมหาวิทยาลัยปีสุดท้ายแล้ว เรากำลังจะมี plan ไปเรียนต่อต่างประเทศค่ะ คือต้องเล่าก่อนว่าเรามีความใฝ่ฝันตั้งแต่เด็กๆ ว่าอยากไปเรียนต่อที่อเมริกา ที่บ้านก็สนับสนุนมาตลอด เลยกะว่าเรียนจบจะทำงานสัก 3 ปี เก็บเงินไปเรียนต่อ สาขาที่เราอยากเรียนใช้เวลาประมาณ 4-5 ปี ค่ะ
แต่ทีนี้ปัญหาก็คือว่าแฟนเราซึ่งอายุมากกว่าเรา 7 ปี เปรยๆ เรื่องแต่งงานบ่อยมากช่วงหลังๆ แล้วก็เหมือนจะคุยกันไม่รู้เรื่องทุกครั้งที่คุยกันเรื่องนี้
เราคบกับพี่เค้าเกือบ 4 ปีละคะ ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะคบนานถึงขั้นนี้ แรกๆ ที่เป็นแฟน เคยบอกเค้าแล้วว่าหนูกะจะเรียนต่อโทที่อเมริกานะ เค้าก็ไม่ได้ว่าอะไร บอกว่ารอได้ๆ พอความจริงใกล้เข้ามาถึงเรื่องๆ เค้าเริ่มงอแง เหมือนจะยื้อๆ ให้เราไม่ไป
คือเราก็เข้าใจนะ คนรักกันก็ย่อมต้องอยากอยู่ใกล้กัน แต่เราไม่อยากทิ้งความฝันที่เรามีมานานแสนนาน เคยคุยกันไว้ว่าเรียนจบแล้วเราจะกลับมาแต่งงาน เค้าก็บอกว่าถึงตอนนั้นเค้าก็เป็นพ่อแก่ๆ คนหนึ่งที่เกษียณตอนลูกเรียนจบ เหมือนลูกเพิ่งหาเงิน เค้าก็เลิกทำงานแล้ว ฯลฯ เค้าอยากมีชีวิตแบบแต่งงานแล้วใช้ชีวิตคู่กันก่อน แล้วค่อยมีลูกตอนเค้า 30 ต้นๆ เค้าถึงขั้นเคยบอกเราว่าไม่ต้องทำงานเก็บเงินแล้ว เรียนจบแล้วแต่งงาน เค้าจะส่งเราเรียน แต่คือเราทำแบบนั้นไม่ได้เพราะเราเป็นพี่คนโต ต้องช่วยพ่อแม่หาเงินส่งน้องเรียนด้วย
ตอนนี้เริ่มเครียดอีกเรื่องละค่ะ คือแม่เค้าเร่งให้แต่งงานได้แล้วเพราะเค้าก็ใกล้อายุจะ 30 แล้ว และก็คบกับเรามานานพอสมควร แต่เราไม่พร้อมเลย ที่บ้านเราก็ยังไม่อยากให้แต่ง เค้าบอกว่าถ้าแต่งแล้วอยู่ห่างกัน ผู้หญิงเสียเปรียบอยู่แล้ว
แต่เราก็เห็นใจแฟนเรามาก เค้าเป็นคนดี มีนิสัยหลายๆ อย่างที่เข้ากับเราได้และเราเห็นว่าคนนี้แหละที่ใช่ จะเป็นพ่อที่ดีของลูกเรา แต่บางครั้งเราก็รู้สึกว่าเราเห็นแก่ตัวไปรึเปล่านึกถึงความต้องการของตัวเองแต่ฝ่ายเดียว คือยังไงเราก็จะต้องไปเรียนต่อให้ได้ แบบเติมเต็มความฝันน่ะ พี่เค้าบอกว่าเราน่ะเด็กมากที่คิดแบบนี้ ถ้าเราอายุเท่าเค้า เราจะเลือกครอบครัวมาก่อนอันดับแรก เราก็อึ้งๆ ไม่เคยคิดมุมนี้มาก่อน
เพื่อนๆ พันทิปคิดเห็นอย่างไรกันบ้างคะกับเรื่องนี้ เราเครียดมากเลย บางคืนถึงกับนั่งร้องไห้เพราะคิดว่าหรือเราควรจะปล่อยเค้าไปเจอคนที่จะมาเป็นภรรยาในอนาคตที่เค้าต้องการได้ (แฟนเราบอกว่าไม่ต้องการผู้หญิงที่หน้าที่การงานดี เงินเดือนสูง เค้าต้องการแม่ที่ดีของลูก ภรรยาที่ดีของเค้าก็พอ เพราะว่าเค้าสามารถหาเงินให้ได้อยู่แล้ว คือแฟนเราทำงานประจำที่เงินเดือนค่อนข้างดี มีธุรกิจที่บ้านอีกหลายอย่างค่ะ แต่บ้านเราพ่อแม่จะให้ความสำคัญกับการศึกษา ทั้งพ่อและแม่เราทำงานนอกบ้าน เราจะเห็นแม่เราในฐานะ working woman มาตลอด เราไม่เคยคิดจะแต่งงานเป็นแม่บ้านอย่างเดียวเลยค่ะ)
ใครพอจะมีประสบการณ์หรือคำแนะนำ ช่วยตอบด้วยนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
ขอแท็กห้องไกลบ้าน เพราะว่าคงมีเพื่อนที่เรียนต่างประเทศมีแนวคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้พอสมควร
ขอแท็กห้องชานเรือน เพราะว่าคุณพ่อคุณแม่คงเยอะ อยากได้มุมมองของคนที่แต่งงานกันไปแล้ว และมุมมองที่ถ้าคุณมีลูกสถานการณ์แบบนี้จะทำอย่างไร
ขอแท็กห้องสยาม เพราะว่าวัยรุ่นเยอะ อยากได้หลากหลายความคิดเห็น
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
"ความรัก" กับ "ความฝัน" คุณจะเลือกอะไร ระหว่าง "แต่งงาน" กับ "เรียนต่อต่างประเทศ"
เรามีเรื่องกลุ้มใจมากๆ อยากมาขอความเห็นค่ะ ตอนนี้เราเรียนมหาวิทยาลัยปีสุดท้ายแล้ว เรากำลังจะมี plan ไปเรียนต่อต่างประเทศค่ะ คือต้องเล่าก่อนว่าเรามีความใฝ่ฝันตั้งแต่เด็กๆ ว่าอยากไปเรียนต่อที่อเมริกา ที่บ้านก็สนับสนุนมาตลอด เลยกะว่าเรียนจบจะทำงานสัก 3 ปี เก็บเงินไปเรียนต่อ สาขาที่เราอยากเรียนใช้เวลาประมาณ 4-5 ปี ค่ะ
แต่ทีนี้ปัญหาก็คือว่าแฟนเราซึ่งอายุมากกว่าเรา 7 ปี เปรยๆ เรื่องแต่งงานบ่อยมากช่วงหลังๆ แล้วก็เหมือนจะคุยกันไม่รู้เรื่องทุกครั้งที่คุยกันเรื่องนี้
เราคบกับพี่เค้าเกือบ 4 ปีละคะ ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะคบนานถึงขั้นนี้ แรกๆ ที่เป็นแฟน เคยบอกเค้าแล้วว่าหนูกะจะเรียนต่อโทที่อเมริกานะ เค้าก็ไม่ได้ว่าอะไร บอกว่ารอได้ๆ พอความจริงใกล้เข้ามาถึงเรื่องๆ เค้าเริ่มงอแง เหมือนจะยื้อๆ ให้เราไม่ไป
คือเราก็เข้าใจนะ คนรักกันก็ย่อมต้องอยากอยู่ใกล้กัน แต่เราไม่อยากทิ้งความฝันที่เรามีมานานแสนนาน เคยคุยกันไว้ว่าเรียนจบแล้วเราจะกลับมาแต่งงาน เค้าก็บอกว่าถึงตอนนั้นเค้าก็เป็นพ่อแก่ๆ คนหนึ่งที่เกษียณตอนลูกเรียนจบ เหมือนลูกเพิ่งหาเงิน เค้าก็เลิกทำงานแล้ว ฯลฯ เค้าอยากมีชีวิตแบบแต่งงานแล้วใช้ชีวิตคู่กันก่อน แล้วค่อยมีลูกตอนเค้า 30 ต้นๆ เค้าถึงขั้นเคยบอกเราว่าไม่ต้องทำงานเก็บเงินแล้ว เรียนจบแล้วแต่งงาน เค้าจะส่งเราเรียน แต่คือเราทำแบบนั้นไม่ได้เพราะเราเป็นพี่คนโต ต้องช่วยพ่อแม่หาเงินส่งน้องเรียนด้วย
ตอนนี้เริ่มเครียดอีกเรื่องละค่ะ คือแม่เค้าเร่งให้แต่งงานได้แล้วเพราะเค้าก็ใกล้อายุจะ 30 แล้ว และก็คบกับเรามานานพอสมควร แต่เราไม่พร้อมเลย ที่บ้านเราก็ยังไม่อยากให้แต่ง เค้าบอกว่าถ้าแต่งแล้วอยู่ห่างกัน ผู้หญิงเสียเปรียบอยู่แล้ว
แต่เราก็เห็นใจแฟนเรามาก เค้าเป็นคนดี มีนิสัยหลายๆ อย่างที่เข้ากับเราได้และเราเห็นว่าคนนี้แหละที่ใช่ จะเป็นพ่อที่ดีของลูกเรา แต่บางครั้งเราก็รู้สึกว่าเราเห็นแก่ตัวไปรึเปล่านึกถึงความต้องการของตัวเองแต่ฝ่ายเดียว คือยังไงเราก็จะต้องไปเรียนต่อให้ได้ แบบเติมเต็มความฝันน่ะ พี่เค้าบอกว่าเราน่ะเด็กมากที่คิดแบบนี้ ถ้าเราอายุเท่าเค้า เราจะเลือกครอบครัวมาก่อนอันดับแรก เราก็อึ้งๆ ไม่เคยคิดมุมนี้มาก่อน
เพื่อนๆ พันทิปคิดเห็นอย่างไรกันบ้างคะกับเรื่องนี้ เราเครียดมากเลย บางคืนถึงกับนั่งร้องไห้เพราะคิดว่าหรือเราควรจะปล่อยเค้าไปเจอคนที่จะมาเป็นภรรยาในอนาคตที่เค้าต้องการได้ (แฟนเราบอกว่าไม่ต้องการผู้หญิงที่หน้าที่การงานดี เงินเดือนสูง เค้าต้องการแม่ที่ดีของลูก ภรรยาที่ดีของเค้าก็พอ เพราะว่าเค้าสามารถหาเงินให้ได้อยู่แล้ว คือแฟนเราทำงานประจำที่เงินเดือนค่อนข้างดี มีธุรกิจที่บ้านอีกหลายอย่างค่ะ แต่บ้านเราพ่อแม่จะให้ความสำคัญกับการศึกษา ทั้งพ่อและแม่เราทำงานนอกบ้าน เราจะเห็นแม่เราในฐานะ working woman มาตลอด เราไม่เคยคิดจะแต่งงานเป็นแม่บ้านอย่างเดียวเลยค่ะ)
ใครพอจะมีประสบการณ์หรือคำแนะนำ ช่วยตอบด้วยนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
ขอแท็กห้องไกลบ้าน เพราะว่าคงมีเพื่อนที่เรียนต่างประเทศมีแนวคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้พอสมควร
ขอแท็กห้องชานเรือน เพราะว่าคุณพ่อคุณแม่คงเยอะ อยากได้มุมมองของคนที่แต่งงานกันไปแล้ว และมุมมองที่ถ้าคุณมีลูกสถานการณ์แบบนี้จะทำอย่างไร
ขอแท็กห้องสยาม เพราะว่าวัยรุ่นเยอะ อยากได้หลากหลายความคิดเห็น
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ