1. รัฐสนับสนุนการเล่นกีฬา ไม่ว่าจะประเภทไหนก็แล้วแต่ อย่างไรครับ เช่น สร้างสนามกีฬาในชุมชน หรืออัดฉีดเงินให้นักกีฬา สร้างโรงเรียนหรือสถาบันพละศึกษา ให้แก่ประชาชนมั้ย
= ไม่ทราบ

2. ประชาชนในประเทศนั้นๆตื่นตัวเรื่องกีฬามากขนาดไหน เมื่อมีการแข่งขันกีฬาเขาอดหลับอดนอนเพื่อดูกีฬา หรือมีการจัดทีวีจอยักษ์เหมือนที่บ้านเราทำหรือไม่
= ก็ลองดูฟุตบอลอาชีพของต่างประเทศดูซิครับ ขนาดทีมดิวิชั่น 3-4 คนดูยังหลักพัน บางทีมเป็นหมื่น ไม่ต้องพูดถึงยักษ์ใหญ่ หลายทีมคนดูเฉลี่ยเกินสามหมื่นก็มีเยอะแยะ
เทียบกับบ้านเรา ขนาดทีมใน TPL ยังมีไม่กี่ทีมที่คนดูเฉลี่ยถึงหมื่น ระดับต่ำกว่านั้นไม่ต้องพูดถึง
กีฬาอื่นก็คนดูเยอะ อย่างวิมเบิลดัน คนดูล้นจนต้องจัดที่นั่งข้างนอกสนามให้คนที่ไม่มีตั๋วนั่งดู ไม่งั้นสนามแตกแน่
ส่วนกีฬาทางทีวีก็เช่นกัน ที่เราต้องดูฟุตบอลโลกกันตอนดึก ๆ ดื่น ๆ ทุกที ก็เพราะเขาจัดให้ตรงกับเวลาหัวค่ำของทางยุโรป ซึ่งเป็นตลาดใหญ่ของฟุตบอล

3. นักกีฬาเขาเล่นกีฬาอย่างเดียว หรือทำงานไปด้วย เหมือนนักกีฬาสิงคโปร์บางส่วนหรือเปล่า
= แล้วแต่ประเภทและระดับฝีมือ ถ้าเป็นกีฬาที่เป็นอาชีพอย่างฟุตบอล บาสเก็ตบอล เทนนิส กอล์ฟ ฯลฯ นักกีฬาที่เก่ง ๆ ก็เป็นนักกีฬาอาชีพเต็มตัว
แต่ถ้าพวกระดับรอง ๆ ลงไป อย่างพวกนักฟุตบอลในทีมระดับนอกลีก ก็มีอาชีพอื่นควบคู่ไปด้วย

4. ระดับการพัฒนาของประเทสมีผลต่อความสามารถทางกีฬาของประชากรหรือเปล่า เช่น สหรัฐเป็นประเทศพัฒนาแล้ว มีนักกีฬาเก่งๆเยอะ แต่จีน เป็นประเทศกำลังพัฒนา ก็เก่งเหมือนกัน
= ปัจจัยหลัก ๆ เลยคือสภาพเศรษฐกิจของประเทศนั้น เพราะการลงทุนด้านกีฬาโดยเฉพาะจากรัฐ เป็นการลงทุนที่ให้ผลตอบแทนทางเศรษฐกิจต่ำ ถ้าไม่มีเงินทองเหลือเฟือ ก็ไม่สามารถที่จะทำให้นักกีฬาเป็นนักกีฬาอาชีพที่เล่นกีฬาอย่างเดียวโดยไม่ต้องทำงานอื่นควบคู่ไปด้วย ซึ่งจะทำให้พัฒนาได้เร็วขึ้น