เรื่องนี้จากชีวิตจริงเพื่อนแม่นะคะ รู้จักกันตอนฝรั่งสาวเค้ามาอยู่กับสามีที่เมืองไทย
แม่เราเป็นครูสอนเด็กปฐมวัยค่ะ สอนในต่างจังหวัดแถบภาคอีสาน คนแถวนั้นอยู่แบบพี่น้องมากเลยนะคะ บางทีก็อดยิ้มไม่ได้คนอีสานมีน้ำใจ เวลามาส่งลูกที่โรงเรียนตอนเช้าบางทีจะมีกับข้าว อ่อมเนื้อบ้าง ลาบปลาบ้างอะไรประมาณนี้แหละค่ะมาฝากตอลด แม่เราก็มีความสุขดี
แต่อยู่มาวันนึงมีพี่แมว แกเป็นคนแถวนั้นแหละบ้านอยู่ติดโรงเรียนแม่จะฝากเค้าให้ดูให้เวลากลับ เวลาปิดเทอม แล้วจะมีของฝากมาให้เค้าบ่อยๆด้วยความที่ฝากให้ดูแลเวลาไม่อยู่ ก่อนนี้พี่แกไปทำงานกรุงเทพเจอฝรั่งสาวเลยกลับมาอยู่บ้าน เรียกได้ว่ามีเมียฝรั่งซึ่งแปลกดีปกติเห็นแต่ผู้หญิงมีสามีฝรั่งกัน เมียฝรั่งแกเป็นคนโคลัมเบียค่ะ ชื่อวิเวียน วิเวียนจะชอบมานั่งเล่นกับแม่เวลาเด็กหลับช่วงเที่ยง นางไม่ค่อยมีเพื่อนเนื่องจากพูดไทยไมไ่ด้ เลยมาคุยกับแม่ก็งูๆปลาๆ แต่นางก็รักแม่นะ เรียกแม่เราว่า สิริ แม่เราชื่อสิริพร ฟังจากแม่พูดแล้วนางออกแนวพวกฮิปปี้เซอร์ๆตามข้าวสารแหละมั้งเคยเจอครั้งนึง หรือบางทีอาจจะติดยามาก่อน หรือมีปัญหาชีวิตอะไรสักอย่างเลยมาเที่ยวเมืองไทย เจอพี่แมวเลยกะจะอยู่กับสามีคนนี้แหละ ตามมาอยู่อีสานเลย วิเวียนไม่มีเสื้อผ้าติดตัวมาเลยค่ะ แม่เราก็เอาชุดที่อยู่ในตู้เรามาให้บ่อยๆเพราะเราย้ายมาอยู่หอแล้วเสื้อผ้าก็มีเยอะ นางก็ได้แต่ยิ้มๆแล้วก็กอดแม่เราดีใจมาก
เรื่องราวเหมือนจะปกติค่ะ แต่ไม่ใช่แบบนั้น วิเวียนเริ่มซึมเศร้า นางชอบมีรอยเขียวๆช้ำๆตามตัว เดี๋ยวก็หน้า เดี๋ยวก็แขน แม่เลยสงสัยถามนาง นางก็ร้องไห้บอกว่าสามีทำร้ายร่างกายหลายครั้งแล้ว เพราะสามีติดเหล้า เป็นคนขี้เมา กลับมาบ้านจะทำร้ายตบตีไม่มีเหตุผล บางทีคนแถวนั้นเจอบ่อยๆแต่ก็ห้ามไมไ่ด้บอกเรื่องผัวเมีย จ-ศ จะมารอแม่แต่เช้าไม่อยากอยู่บ้านเพราะผัวเมาทุกวัน แม่เราก็เคยถามว่าจะกลับบ้านมั้ยจะพาไปโรงพักทำเรื่อง (พ่อเราเป็นตำรวจค่ะเลยอาจจะง่ายหน่อย) แต่นางก็ยังรักแหละนะไม่งั้นคงไม่ตามมาอยู่ฝากชีวิตไว้ด้วยบ้านเมืองที่คนก็พูดจาไม่รู้เรื่องสักคน ก็ยังไม่กลับทนไปเรื่อยๆ สามเดือนต่อมานางหัวแตกมาค่ะร้องไห้มาหาแม่เราหนักเลยบอกสามีเอาไม้ตีหัวเลือดไหลซิบๆ แม่เราก็พาวิเวียนไปหาหมอ นางร้องไห้ไม่หยุดเหมือนกลัวมาก นางบอกสามีบีบคอด้วยหนักกว่าเดิม แม่เลยถามยังอยากอยู่มั้ย จะกลับบ้านรึเปล่า ด้วยความที่เป็นลูกผู้หญิงด้วยกันคงเข้าใจค่ะสามีทำร้ายมันเจ็บปวดนะ นางบอกไม่มีเงินเลยสักบาท สามีไม่เคยให้ใช้เงินเลย (คือที่นี่มันบ้านนอกน่ะค่ะ ใช้จ่ายอะไรก็ไม่ต้องใช้เงินมาก บวกกับพี่แมวเขาไม่ทำงานอะไรเลยอยู่แต่บ้านไปวันๆ)
วิเวียนไม่มีเงินสักบาท ! แต่ถ้าอยากกลับจริงแม่บอกพาไปหาพ่อที่โรงพักวันนั้นเลย ตำรวจก็ช่วยประสานงานให้ส่งตัวเข้ามากรุงเทพ ประสานงานกับทางการฑูต ค่ารถไปส่งแม่เป็นคนออกให้จนมาถึงกรุงเทพ แม่บอกว่าพาเมียเค้ามาไม่ได้บอกผัวเขาสักคำด้วย เหมือนพาเมียเขาหนีเลยแต่ถ้าวิเวียนไม่อยากอยู่ก็ต้องพามา ทางนั้นเค้าก็ทำเรื่องให้ต่อเรียบร้อยรอวันเดินทางกลับ ก็ลากันตรงนั้นแม่บอกว่าวิเวียนให้สร้อยมาเส้นนึงนางบอกเป็นของมีค่าคล้ายๆสร้อยพระบ้านเราแหละ พูดกันไม่รู้เรื่องหรอกได้แต่ทำท่ายกมือไหว้แล้วบอก god god ประมาณพระเจ้าคุ้มครอง แล้วก็ให้ของชิ้นสุดท้ายติดตัวกับแม่เรา แม่เลยให้แหวนไปวงนึงเป็นพวกพลอยสีแดงราคาก็ไม่แพงมากหรอกแต่นางกอดแม่แน่นแล้วบอก I love u siri แม่ก็ยิ้มแล้วจากนั้นก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย ไมไ่ด้ให้เบอร์โทรไว้ แล้ววิเวียนก็ไม่มีโทรศัพท์ แต่ถึงกระนั้นเราก็หวังว่าเรื่องที่แม่ได้ช่วยเธอไว้ก็คงทำให้เธอจำเป็นเรื่องราวดีๆกับคนไทยบ้างแหละ เพราะชายไทยคนนี้ทำให้ชาวต่างชาติคนนึงรู้สึกแย่กับผู้ชายไทยไปอีกคนเลย
ว่าแล้วก็คิดนะ ไม่ใช่แค่ผู้ชายไทยหรอกมั้งที่ทำร้ายร่างการเมียตัวเองเนี่ย เค้าคิดยังไงกันถึงต้องลงไม้ลงมือกับผู้หญิง หรือเพราะอยู่ด้วยกันแล้วเมิงเป็นของตรู ตรูทำอะไรก็ได้อย่างนั้นเหรอ มันไม่แมนเลยนะคะ เลิกเถอะค่ะ ความเจ็บไม่เท่าไหร่ แต่เรื่องจิตใจมันนานกว่าจะรักษานะคะ บางทีอาจจำไปจนตายมันคุ้มมั้ยกับชีวิตผู้หญิงที่รักคุณแต่ต้องมาเสียใจเพราะผู้ชายคนนึง
เมื่อสาวฝรั่งอยากมีสามีไทย แต่ไมไ่ด้เป็นดังฝัน
แม่เราเป็นครูสอนเด็กปฐมวัยค่ะ สอนในต่างจังหวัดแถบภาคอีสาน คนแถวนั้นอยู่แบบพี่น้องมากเลยนะคะ บางทีก็อดยิ้มไม่ได้คนอีสานมีน้ำใจ เวลามาส่งลูกที่โรงเรียนตอนเช้าบางทีจะมีกับข้าว อ่อมเนื้อบ้าง ลาบปลาบ้างอะไรประมาณนี้แหละค่ะมาฝากตอลด แม่เราก็มีความสุขดี
แต่อยู่มาวันนึงมีพี่แมว แกเป็นคนแถวนั้นแหละบ้านอยู่ติดโรงเรียนแม่จะฝากเค้าให้ดูให้เวลากลับ เวลาปิดเทอม แล้วจะมีของฝากมาให้เค้าบ่อยๆด้วยความที่ฝากให้ดูแลเวลาไม่อยู่ ก่อนนี้พี่แกไปทำงานกรุงเทพเจอฝรั่งสาวเลยกลับมาอยู่บ้าน เรียกได้ว่ามีเมียฝรั่งซึ่งแปลกดีปกติเห็นแต่ผู้หญิงมีสามีฝรั่งกัน เมียฝรั่งแกเป็นคนโคลัมเบียค่ะ ชื่อวิเวียน วิเวียนจะชอบมานั่งเล่นกับแม่เวลาเด็กหลับช่วงเที่ยง นางไม่ค่อยมีเพื่อนเนื่องจากพูดไทยไมไ่ด้ เลยมาคุยกับแม่ก็งูๆปลาๆ แต่นางก็รักแม่นะ เรียกแม่เราว่า สิริ แม่เราชื่อสิริพร ฟังจากแม่พูดแล้วนางออกแนวพวกฮิปปี้เซอร์ๆตามข้าวสารแหละมั้งเคยเจอครั้งนึง หรือบางทีอาจจะติดยามาก่อน หรือมีปัญหาชีวิตอะไรสักอย่างเลยมาเที่ยวเมืองไทย เจอพี่แมวเลยกะจะอยู่กับสามีคนนี้แหละ ตามมาอยู่อีสานเลย วิเวียนไม่มีเสื้อผ้าติดตัวมาเลยค่ะ แม่เราก็เอาชุดที่อยู่ในตู้เรามาให้บ่อยๆเพราะเราย้ายมาอยู่หอแล้วเสื้อผ้าก็มีเยอะ นางก็ได้แต่ยิ้มๆแล้วก็กอดแม่เราดีใจมาก
เรื่องราวเหมือนจะปกติค่ะ แต่ไม่ใช่แบบนั้น วิเวียนเริ่มซึมเศร้า นางชอบมีรอยเขียวๆช้ำๆตามตัว เดี๋ยวก็หน้า เดี๋ยวก็แขน แม่เลยสงสัยถามนาง นางก็ร้องไห้บอกว่าสามีทำร้ายร่างกายหลายครั้งแล้ว เพราะสามีติดเหล้า เป็นคนขี้เมา กลับมาบ้านจะทำร้ายตบตีไม่มีเหตุผล บางทีคนแถวนั้นเจอบ่อยๆแต่ก็ห้ามไมไ่ด้บอกเรื่องผัวเมีย จ-ศ จะมารอแม่แต่เช้าไม่อยากอยู่บ้านเพราะผัวเมาทุกวัน แม่เราก็เคยถามว่าจะกลับบ้านมั้ยจะพาไปโรงพักทำเรื่อง (พ่อเราเป็นตำรวจค่ะเลยอาจจะง่ายหน่อย) แต่นางก็ยังรักแหละนะไม่งั้นคงไม่ตามมาอยู่ฝากชีวิตไว้ด้วยบ้านเมืองที่คนก็พูดจาไม่รู้เรื่องสักคน ก็ยังไม่กลับทนไปเรื่อยๆ สามเดือนต่อมานางหัวแตกมาค่ะร้องไห้มาหาแม่เราหนักเลยบอกสามีเอาไม้ตีหัวเลือดไหลซิบๆ แม่เราก็พาวิเวียนไปหาหมอ นางร้องไห้ไม่หยุดเหมือนกลัวมาก นางบอกสามีบีบคอด้วยหนักกว่าเดิม แม่เลยถามยังอยากอยู่มั้ย จะกลับบ้านรึเปล่า ด้วยความที่เป็นลูกผู้หญิงด้วยกันคงเข้าใจค่ะสามีทำร้ายมันเจ็บปวดนะ นางบอกไม่มีเงินเลยสักบาท สามีไม่เคยให้ใช้เงินเลย (คือที่นี่มันบ้านนอกน่ะค่ะ ใช้จ่ายอะไรก็ไม่ต้องใช้เงินมาก บวกกับพี่แมวเขาไม่ทำงานอะไรเลยอยู่แต่บ้านไปวันๆ)
วิเวียนไม่มีเงินสักบาท ! แต่ถ้าอยากกลับจริงแม่บอกพาไปหาพ่อที่โรงพักวันนั้นเลย ตำรวจก็ช่วยประสานงานให้ส่งตัวเข้ามากรุงเทพ ประสานงานกับทางการฑูต ค่ารถไปส่งแม่เป็นคนออกให้จนมาถึงกรุงเทพ แม่บอกว่าพาเมียเค้ามาไม่ได้บอกผัวเขาสักคำด้วย เหมือนพาเมียเขาหนีเลยแต่ถ้าวิเวียนไม่อยากอยู่ก็ต้องพามา ทางนั้นเค้าก็ทำเรื่องให้ต่อเรียบร้อยรอวันเดินทางกลับ ก็ลากันตรงนั้นแม่บอกว่าวิเวียนให้สร้อยมาเส้นนึงนางบอกเป็นของมีค่าคล้ายๆสร้อยพระบ้านเราแหละ พูดกันไม่รู้เรื่องหรอกได้แต่ทำท่ายกมือไหว้แล้วบอก god god ประมาณพระเจ้าคุ้มครอง แล้วก็ให้ของชิ้นสุดท้ายติดตัวกับแม่เรา แม่เลยให้แหวนไปวงนึงเป็นพวกพลอยสีแดงราคาก็ไม่แพงมากหรอกแต่นางกอดแม่แน่นแล้วบอก I love u siri แม่ก็ยิ้มแล้วจากนั้นก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย ไมไ่ด้ให้เบอร์โทรไว้ แล้ววิเวียนก็ไม่มีโทรศัพท์ แต่ถึงกระนั้นเราก็หวังว่าเรื่องที่แม่ได้ช่วยเธอไว้ก็คงทำให้เธอจำเป็นเรื่องราวดีๆกับคนไทยบ้างแหละ เพราะชายไทยคนนี้ทำให้ชาวต่างชาติคนนึงรู้สึกแย่กับผู้ชายไทยไปอีกคนเลย
ว่าแล้วก็คิดนะ ไม่ใช่แค่ผู้ชายไทยหรอกมั้งที่ทำร้ายร่างการเมียตัวเองเนี่ย เค้าคิดยังไงกันถึงต้องลงไม้ลงมือกับผู้หญิง หรือเพราะอยู่ด้วยกันแล้วเมิงเป็นของตรู ตรูทำอะไรก็ได้อย่างนั้นเหรอ มันไม่แมนเลยนะคะ เลิกเถอะค่ะ ความเจ็บไม่เท่าไหร่ แต่เรื่องจิตใจมันนานกว่าจะรักษานะคะ บางทีอาจจำไปจนตายมันคุ้มมั้ยกับชีวิตผู้หญิงที่รักคุณแต่ต้องมาเสียใจเพราะผู้ชายคนนึง