ท่านที่เคารพครับ  หมุดหมายหลักอันหนักแน่นที่คล้ายโดนตอกย้ำลงแผ่นดินเพื่อที่จะบอกว่า

นักฆ่าแห่งลุ่มน้ำเจ้าพระยา  คือมือหนึ่งที่ไร้เทียมทานทางอำนาจนั้น  

มาจากต้นเดือนเมษา ปี 24  ปีนั้นหลังจากเปรมเป็นนายกฯได้ยังไม่ถึงปีด้วยซ้ำ  ก็โดนปฏิวัติชิงอำนาจแต่ไม่สำเร็จ
เหล่าผู้ที่รุมลงมือโค่นล้ม   ก็คือเหล่าผู้ที่เคยเป็นฐาน เป็นบริวาร  เป็นเหล่าคนที่คอยเป็นมือ เป็นเท้าให้เปรม มาตลอดที่ผ่านมานั่นเอง

ผู้นำในการปฏิวัติก็คือ มนูญ ทหารม้า ที่กางมุ้งนอนหน้าเตียง " ป๋า " มาตั้งแต่ยังอยู่ด้วยกันที่ศูนย์กลางทหารม้าสระบุรี



ท่านที่เคารพครับ  ก่อนที่จะต่อความยาว สาวความยืดถึงความลับอันเกี่ยวกับการปฏิวัติสองครั้ง  ผู้น้อยขออนุญาตให้ท่านย้อนระลึกความทรงจำไปใน " อดีต "  
อันเป็นความหลังครั้งที่รัฐบาลชวลิต  โดนม๊อบสวนยางพารา เริ่มชุมนุมกันที่ตรัง ซึ่งได้ทำการปิดถนนกดดันรัฐบาลบิ๊กจิ๋ว  จนถึงประกาศเตรียมจะบุกยึดสถานีรถไฟ ชุมทางทุ่งสง อันเป็นหัวใจเส้นทางขนส่งที่สำคัญมากสายใต้

ส่วนม๊อบไล่ ชวลิตในเมืองหลวง  ไม่ใช่ที่สนามหลวง  ไม่ใช่ถนนราชดำเนิน  ไม่ใช่ลานโพธ์ธรรมศาสตร์

ครั้งนั้น " ม๊อบมือถือ "  เริ่มที่ " ลานบัวหลวง "  หน้าอาคารสำนักงานใหญ่ของธนาคารแห่งหนึ่ง  

ครั้งนั้น  ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่า  วัชระ เพชรทอง หรือ " แจ๊ค " สมัยยังเป็นละอ่อนทางการเมือง ผู้มาจากรามคำแหง พร้อมบุคลิกที่ลอกเลียนมาจากไอดอลของเขา อย่าง เสกสรรค์ อย่างเช ด้วยบุคลิกง่ายๆ ไม่เคยพิถีพิถัน
บ่อยครั้งที่พยายามแจ้งเกิดให้ได้ทุกวิถีทางโดยไม่เลือกวิถีทาง หรือนี่คือมรรครของการแจ้งเกิด ของ ส.ส. พรรคนี้ เช่นอี้แทนคุณ หรือ เทพไท ศิริโชค ชวนนท์ บุญยอด

  บ่อยครั้งที่เขา วัชระ สับสนบุคลิกว่า เขาคือ เสกสรรค์ 2 หรือเขาคือเช 2 หรือเขาคือ สุเทพ 2  หรือเขาคือ นาธาน 2 กันแน่  


ครั้งนั้น  ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่า  วัชระ เพชรทอง หรือ " แจ๊ค " เมื่อพยายามแทรกเข้าไปปลุกม๊อบสีลม " วอลสตรีทเมืองไทย " เพื่อไล่รัฐบาลชวลิตให้ได้     แจ๊ควัชระ  วันนั้น อุตส่าห์ผูกเนคไทด้วย  และยังเอาเสื้อเข้าในกางเกงด้วย  และยังเอากางเกงเข้าในเข็มขัดด้วย ( ฮา )

   เพื่อความกลนกลืนกับคนแถวสีลมให้ได้

ผ่านพ้นมาเป็นสิบๆปี   วิชามารก้นหีบของพรรคนี้  แก่กล้าขึ้นจนยากจะคาดเดาได้ เห็นได้จากการพยายามกลมกลืนกับมวลชน พันธมิตร

งั้นถามว่า  ยากเกินจะรับมือมั๊ย  ?

ตอบได้เลยครับว่า  ไม่ครับ  ไม่ยากเกินจะรับมือ

งั้นถามว่าเพราะอะไร  ?

ตอบได้เลยครับว่า   เพราะพรรคนี้   คร่ำครึ  ไม่พัฒนา  ไม่พัฒนาความคิด  
เคยคับแคบ วิสัยทัศน์สั้นการทำงานเพื่อบ้านเมืองสั้นยังไง   ก็ยัง ยังงั้น  อะไรอะไร ก็สั้น  

เช่นสมัยที่ท่านนายกฯ ทักษิณ ขึ้นเป็นนายกฯใหม่ๆ มีความคิดที่จะเชิญอดีตนายกฯทุกคนมาให้คำแนะนำ เรื่องสังคม การเมือง เศรษฐกิจ เพื่อหาทางออกประเทศ   ก็ปรากฏว่า  มีนายชวน เชื่องช้า  อดีตนายกฯคนเดียวนี่แหละ ที่ปฏิเสธ ไม่เข้าร่วม

ครั้งมาถึงปัจจุบัน ที่สายลมแห่งการปฏิรูปการเมืองกำลังพัดแรงในใจของประชาชน  มาร์คก็ปฏิเสธไม่เข้าร่วมเหมือนนายชวน     อย่างที่เรียกกันว่า " มือไม่พาย แต่เอาเท้าราน้ำ "   ขัดขวางความต้องการของประชาชน ทั้งปฏิรูป ทั้งนิรโทษกรรม ทั้งแก้ไขรัฐธรรมนูญ

งั้นถามว่า  ใครกันที่น่ากลัวกับแนวความคิด ที่จะสามารถโจมตี ทำลายพรรคเพื่อไทย    ตอบได้ทันทีครับว่า มีสองคน
  
งั้นถามว่า ตอบได้มั๊ยว่า สองคนนั้นคือใคร  ?

ตอบได้เลยครับว่า คือ นักฆ่าแห่งลุ่มน้ำเจ้าพระยา  และแป๊ะ

งั้นถามว่า สองคนนี้ใครกันที่น่ากลัวกว่ากัน น่ากลัวที่สุด ?

ตอบได้เลยครับว่า   นักฆ่าแห่งลุ่มน้ำเจ้าพระยา คนๆนี้น่ากลัวที่สุด  คนๆนี้มีหลายบทบาท  ทั้งองคฯ ทั้งนักฆ่า ฯ ทั้งมือที่มองไม่เห็น  


มาที่แป๊ะก่อนครับ   แป๊ะน่ากลัว ตรงคำแนะนำที่แป๊ะให้กับคนของมาร์ค ที่ส่งไปเชื่อมไมตรี คือ ให้ลาออกมาร่วมปลุกม๊อบข้างถนนนั้น
นั่นแหละคือ ไพ่ตาย  ที่เด็ดที่สุดเวลานี้ ไม่มีไพ่ใบไหนดีไปกว่านี้อีกแล้ว  

ไพ่ใบนี้ ทิ้งออกมาถูกที่ ถูกเวลาพอดี แทบจะกลั่นออกมาจากประสบการณ์ทั้งหมดที่ผ่านโลกมาอย่างโชกโชนด้วยซ้ำ

คงต้องย้อนกลับไปที่บุคลิกของแป๊ะก่อนว่า  ฉลาดแกมโกง  รอบรู้และเก่งเล่น์เพทุบาย ไม่เป็นรองใคร  
สามก๊กที่คนลือกันว่า ใครอ่านสามก๊กครบ สามจบ คบไม่ได้นั้น   แป๊ะอ่านมากกว่าสามจบ   กุศโลบายใดๆไม่รอดพ้นหูตา แป๊ะไปได้   เมื่อคิดเขียนบท สาระของความเลว  ออกมาให้ประชาธิปัตย์ทำ ย่อมสุดยอดแห่งสาระ  คนทางเหนือเรียกว่า " วอกสุดๆ " ( ฮา )


บวกกับอุปนิสัย แป๊ะใจถึง   ดูได้จาก ตายเป็นตาย  เจ๊งเป็นเจ๊ง   อ่านสถานะการณ์ได้ขาด  ทำให้คนๆนี้ยังน่ากลัว

การแนะให้พรรคประชาธิปัตย์ลาออก ก็เหมือนทิ้งไพ่ใบสุดท้าย  เหมือนก่อนกองทัพออกรบจะทุบหม้อข้าว หม้อแกง เพราะหวังในชัยชนะอย่างแน่วแน่

งั้นถามว่า ความน่ากลัวของกลยุทธนี้ อยู่ตรงไหน ?

ตอบได้ทันทีเลยครับว่า  เพราะแป๊ะรู้ทัน รู้ไส้ รู้พุง องค์อิสระว่า ขี้มีกี่กอง ไส้มีกี่ขด  

อ่านหมากกันชั้นเดียวว่า  หากบ้านเมือง " วุ่นวาย "  ทหารย่อมจะออกมาปฏิวัติ   แต่หมากกลนี้ มันตื้นเกินไป ทหารก็รู้ว่าสังคมจับตามองดูอยู่

และรัฐบาลประเคนงบให้จนฉ่ำปอด  เรื่องอะไรจะเสี่ยงออกมา

หมากชั้นเดียวมองกันอย่างนี้   แต่แป๊ะมองสองชั้น    นั่นคือแป๊ะจับพิรุธจากตรงนี้ครับว่า  


องค์กรอิสระเผยไต๋แลบไพ่ให้เห็นชัดๆแล้วว่า

ทุกๆครั้งที่ตัดสิน ก็เพราะบ้านเมืองสับสนวุ่นวาย ตัดสินเพียงเพื่อหาทางออกให้บ้านเมืองไปเท่านั้น  ตามสถานะการณ์นั้นๆ

ตัดสินแบบลุกลี้ลุกลน  

เห็นมั๊ยครับ  แป๊ะอ่านขาดว่า   เวลานี้คดียื่นเสนอยุบพรรคเพื่อไทยมีเป็นหลายกระบุง   หวยมีสิทธิ์ออกกระบุงไหนก็ได้ทั้งนั้น  

แต่ก่อนหวยจะออก บ้านเมืองต้องวุ่นวายเข้าไว้ก่อน

รับรองตัดสินยุบพรรคทันที  


แป๊ะคิดและเขียนบทอย่างมีสาระให้ประชาธิปัตย์ได้    แบบเป็นสาระแห่งความเลวที่ไม่มีใครจะคิดได้ลึกล้ำขนาดนี้  


   คิดได้ สารเลวจริงๆแป๊ะ    ( ฮา )