คำสารภาพ.....แมลงสาบโฟเบีย ตอนที่ 3/3
#นายอุ๊ย!!

ต่อไป เรื่องสุดท้าย

เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อสองสามวันก่อน ที่ตลาดสดมีนบุรี

วันนั้นผมกำลังเดินไปซื้อข้าว กำลังจะผ่านแผงขายผลไม้แห่งหนึ่ง

ที่แผงผลไม้นั้นเหมือนกำลังฉีดยาอะไรซักอย่างหนึ่งอยู่ ผมก็หยุดกึกเพื่อสังเกตว่าพวกแม่ค้ากำลังทำอะไรกัน

ยังไม่ทันจะได้คิดหรือทำอะไร ฉากที่ผมเห็นตรงหน้าทำให้ผมต้องตื่นตะลึง

แมลงสาบฝูงหนึ่ง แตกรังออกมาจากแผงผลไม้นั้น

ผมขออนุญาตใช้ลักษณนามว่าฝูง เพราะผมไม่ทราบจะเรียกกลุ่มของแมลงสาบว่าอะไร "โขลงแมลงสาบ" ก็คงไม่ใช่ เพราะมันไม่ใช่ช้าง

ฝูงแมลงสาบแตกรังออกมา ทายซิว่ามันวิ่งไปไหน

ถูกต้องครับ

มันวิ่งเข้าหาคน!!

ฝูงแมลงสาบวิ่งกระจัดกระจายแบบไร้แบบแผนและทิศทางไปรอบ ๆ ไต่ขาของผู้คนที่อยู่แถบนั้น

มองออกไปไม่ไกลนัก มีผู้ชายคนหนึ่งกำลังยืนหันหลังให้แผงผลไม้ ไม่ได้รู้ถึงสิ่งสยดสยองที่กำลังจะเกิดขึ้น

แมลงสาบตัวหนึ่งวิ่งไปไต่ขาของเขา

พระเจ้า!! แมลงสาบไต่ขา!!

ไต่แค่นอกกางเกง ผมคงไม่เอามาเล่าให้เมื่อยตุ้ม (ตุ้มไหนวะ)

แต่นี่ ไต่เข้าไปในกางเกงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!! (เรียกว่าไต่เข้าตุ้ม (ตุ้มไหนวะ))

แมลงสาบตัวดีมุดเข้าขากางเกงเขาไป

ชายหนุ่มดูเหมือนจะรู้สึกตัว แกก็สะบัดแข้งสะบัดขาใหญ่

ถ้าผมไม่ได้เห็นแต่แรกว่ามีฝูงแมลงสาบแตกรัง ผมคงคิดว่าผู้ชายคนนี้กำลังฝึกเต้นต้อนรับคอนเสิร์ตพี่เรนที่กำลังจะมาถึง

ตอนนั้นผมตัดสินใจว่ากรูไม่กงไม่กินมันแล้ว ข้าวทงข้าวเที่ยง พอกันที

แมลงสาบไต่เข้าขากางเกงเป็นอะไรที่เลวร้ายเกินกว่าผมจะรับได้จริง ๆ

ผมเหลียวดูขากางเกงของผมว่ามีอะไรกำลังไต่ขึ้นมารึเปล่า ก่อนจะเดินกลับบ้านแบบเซ็ง ๆ

ใครที่ไม่กลัวแมลงสาบไม่มีทางเข้าใจหรอกครับว่ามันรู้สึกยังไง

มันเป็นอะไรที่ปวดร้าว สยองขวัญและสั่นประสาทสิ้นดี
ผมไม่เข้าใจว่าทำไมธรรมชาติถึงต้องสร้างสิ่งมีชีวิตชนิดนี้ขึ้นมา

สร้างมาแล้วเอาไปไว้ที่ขั้วโลกหรือในป่าลึก ผมจะไม่ว่า แต่นี่สร้างแล้วเอามาไว้ในบ้านในเรือน ให้มันได้ใช้ชีวิตร่วมกับพวกเรา

เดี๋ยวก็เรียกเก็บค่าเช่าซะเลยนี่

Credit: นายอุ๊ย!!

*** ติดตามเรื่องราวสนุก ๆ ได้ที่เพจ นายอุ๊ย!! นะครับ --> https://www.facebook.com/lovenaioui ***