อืมม์ .... ลุงจะอธิบายให้น้องฟังยังไงดีนะครับ

พักเรื่องจินตนาการไว้ก่อนนะครับเดี๋ยวค่อยว่ากัน

มาคุยกันถึงเรื่องความยิ่งใหญ่ของเรื่องราวก่อน คืออยากให้น้องเห็นถึงความแตกต่างระหว่างคำว่า "วรรณกรรมยอดนิยม" กับคำว่า  "มหากาพย์"

แฮรี่พอตเตอร์ (ลุงก็อ่านจบทั้ง 7 เล่มเหมือนกันถึงจะเป็นวรรณกรรมเยาวชนก็เถอะ, ชอบอ่านเหมือนกับอ่านดาิวินชีโค๊ด เดวิลแวรซ์ปราด้า มังกรคู่สู้สิบทิศ หรือ ทวิภพ ฯลฯ) นั้นถือว่าเป็นนวนิยายที่สนุกมากแบบที่นาน ๆ จะมีสักครั้ง

แต่รามเกียรติ์นั้นยิ่งใหญ่กว่านั้นนับพัน ๆ เท่า ยิ่งใหญ่ในที่นี้หมายถึงผลกระทบ ต่อความเชื่อ ความศรัทธา วิถีชิวิต วัฒนธรรม (อันแยกย่อยไปถึงประเพณี นาฏศิลป์ ดนตรี การแต่งกาย สำนวนภาษา ฯลฯ) ของผู้คนมากมายมหาศาลในหลายต่อหลายประัเทศ ในห้วงเวลายาวนานเป็นพัน ๆ ปี

ความยิ่งใหญ่ของรามเกียรติ์นั้น วรรณกรรมธรรมดาคงยากจะเปรียบได้ หากจะเปรียบความยิ่งใหญ่ระดับนั้นคงต้องเทียบกับมหากาพย์อย่างอีเลียด

น้องคงพอเห็นความแตกต่างนะครับ

ทีนี้มาว่าถึงเรื่องจินตนาการที่น้องถามถึง ก็คงต้องยกให้รามเกียรติ์ครับ แค่กำเนินหนุมานก็กินขาดแล้ว หนุมานเกิดจากการที่ตาซึ่งคือพ่อของนางสวาหะที่เป็นแม่ของหนุมาน โกรธที่ลูกสาวปิดบังเรื่องแม่มีชู้ (ซึ่งชู้ของแม่ก็คือพระอาทิตย์กับพระอินทร์) จึงสาปให้ลูกสาวยืนตีนเดียวเหนี่ยวกินลมนับเป็นหมื่นปี จนท้องกับพาย (ก็คือลม) เกิดมาเป็นหนุมานซึ่งมีฤทธิ์มาก มีขนเพชรเขี้ยวเพชร หาวเป็นดาวเป็นเดือน และทั้งหมดนั้นเป็นแผนการณ์ที่วางไว้ล่วงหน้าเป็นหมื่นปีเพื่อให้หนุมานเป็นทหารของพระนารายณ์ที่จะอวตารมาเป็นพระรามเพื่อปราบยุคเข็ญ

อันนี้เป็นตัวอย่างจิ๊บ ๆ ตัวอย่างเดียวนะครับ ทั้งเรื่องรามเกียรติ์เต็มไปด้วยโยงใยอย่างนี้เต็มไปหมด และแต่ละเรื่องก็ประกอบไปด้วยอิทธิฤทธิ์ ปาฏิหาริย์ิยิ่งใหญ่ เอาแค่เรื่องการยกกระบวนทัพกระบวนเดียวก็ยิ่งใหญ่อลังการเหลือคณานับแล้ว

อธิบายอย่างนี้พอเห็นภาพเปรียบเทียบนะครับ