แล้วก็อีกคำคือคำว่า ไม้เรียว คนแถบหนองคาย(ทุกที่อำเภอส่วนใหญ่) เรียกว่า ไม้แส้ เหมือน

คนล้านนาหรือภาคเหนือเลย แล้วคำว่าใต้เช่นอยู่ใต้โต๊ะ จะชอบใช้คำ ก้อง ออกเสียงว่าก้องเลย
แล้วก็คำว่าเสร็จ ไม่รู้อีสานที่อื่นใช้เหมือนกันไม่ แถวหนองคาย ใช้ แล้ว อ่านออกเสียงเป็น แล่ว เช่น
ยังบ่แล้ว แปลว่ายังไม่เสร็จ แล้วก็นิยมใช้คำว่าเทื่อซึ่งที่จริง แปลว่าครั้งมักจะไว้ท้ายประโยค แปลว่า

เท่าไหร่ ยังบ่เก่งเทื่อ ยังบ่ป่องเทื่อ ยังไม่เก่งเท่าไหร่ ยังบ่ได้กินเทื่อแปลว่ายังไม่ได้กินที
คำผู้หญิง จะชอบใช้เหมือนภาคเหนือว่าแม่หญิง แม่ญิง ออกตามสำเนียงเนิบใกล้กับเวียงเลย
แล้วคนแถวนี้จะนิยมเรียกแทนตัวเองเวลาคุยกับคนที่สนิทมากๆ หรือใกล้ชิดว่า เขา ใช้เป็นบุรุษ

ที่1เลยถ้าะเทียบกับภาษากลาง แปลว่า เค้า เรา อะไรประมาณนี้ แต่หลักคือคำท้ายประโยคคำ

ถามว่าหวา จะใช้แทน ติ แปลว่า เหรอ หรือ

แต่คำอื่นๆทั่วไปจะเป็นแบบศัพท์อีสานหมด บัก บักหล่า เซียง อีหล่า หรือคำส่วนใหญ่ยังคงมี

และใช้เหมือนเดิมเหมือนเคย