ชีวิตวันวารที่ผันผ่าน               
คิดจะ ปลงตั้งนานทำไม่ได้
จะหักห้ามอารมณ์ข่มจิตใจ       
ห้ามไม่ได้ห้ามไม่ไหวไปทุกที
บัดนี้แก่ลงคงปลงแล้ว             
พ่อแก้วแม่แก้วช่วยหรือนี่
เมื่อปลดลงปลงได้ใช้ชีวี         
ได้อย่างสุขีแลปรีเปรม
อันความทุกข์ทุกไหนอย่างไรนั่น  
จิตใจของฉันมั่นเกษม
ไม่ทุกข์ร้อนโอนอ่อนเหมือนผ่อนเกม  
ที่ว่าเข้มว่าข้นก็พ้นลง
ยินความทุกข์ของใครไม่ไหวหวั่น  
ตัดสะบั้นสัมพันธ์นั้นเป็นผง
กรรมใดใครก่อก็ต้องคง           
รับผลสมประสงค์ตรงเวลา....

กรรมใดใครก่อตั้ง                ช่างเขา
ชีวิตใครชีวิตเรา                   ต่างผู้
บุญกรรมจะนำเอา                ไปสู่
กฎแห่งกรรมต้องรู้                กลับย้อนมาหา...

ความทุกข์ที่มอบให้            นมนาน
ได้เกิดอันตรธาน                หมดแล้ว
จนกว่าจะวายปราณ            สุขอยู่
กรรมคู่บุญผ่องแผ้ว            เลือกได้ใจหวัง...

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เปิดไวน์ฉลองแล้วค่ะ