สวัสดีค่ะ เราเคยมาตั้งกระทู้เมื่อปีที่แล้วเกี่ยวกับแรงบันดาลใจของเราต่อคนๆ นึงที่ผลักดันจนเรามีโอกาสได้มาอยู่ต่างประเทศ
ตอนนั้น ความรักข้างเดียวมันบังตาค่ะ ทำได้ทุกอย่างเพื่อรัก สุดท้ายหอบเงินเก็บทั้งชีวิตด้วยน้ำพักน้ำแรง ตัดสินใจลาออกจากงาน
ไกลเพื่อน ไกลครอบครัว เพราะหวังว่าถ้าเรามีอะไรเทียบเท่ากะคนที่เราชอบ เค้าจะสนใจเราบ้าง

สุดท้าย ... เป็นได้แค่อาจารย์กะลูกศิษย์ ปัดโถ่ เราจิ้นซะไกลลิบ


กลับเข้าเรื่องค่ะ ตอนนี้ผ่านไป 1 ปี ชีวิตผ่านอะไรเยอะแยะ ส่วนใหญ่มีแต่เรื่องดีๆ ฮาๆ เรื่องร้ายๆ มีบ้าง
แต่เราพยายามมโนให้โลกสวยซะส่วนใหญ่ เราก็เลยไม่ค่อยเก็บมาเครียดซักเท่าไหร่ ยกเว้นเรื่อง "ความรัก"


ทั้งชีวิต เรามีแฟนมาตลอดตั้งแต่อายุ 13 จนตอนนี้ 27 ละค่ะ
เราเคยคบนานแฟนสุด 6 ปี 5 ปี ต่ำสุดก็ 4 เดือน

แล้วเราก็โดนทิ้งบ้าง  โดนเค้าทิ้งบ้าง แล้วแต่ว่าเรารู้สึกตัวช้าหรือเร็วแค่ไหน


ปัญหาคือ เราเริ่มเหนื่อยกับความรักแล้วค่ะ เรารู้สึกว่าแฟนทุกคนที่เราคบ เราไม่ได้คบทิ้งคบขว้าง
เราจริงใจกะทุกคน แล้วก็มั่นใจว่าเราเป็นคนดีกับทุกคนแน่นอน แต่สุดท้าย

คนที่เราเลือกมาเป็นแฟนจะต้องเป็นคนที่ทำให้เราเสียใจ แล้วก็ไม่มีความสุข ทุกครั้ง
เราเหนื่อยกับการร้องไห้ซ้ำๆ

เราแค่อยากรู้ว่าคนดีๆ เค้าไปอยู่กะคนดีๆ แถวไหนกันหมดคะ

ทำไมเราถึงไม่เจอคนดีๆ แบบนั้นบ้าง