เพื่อนเลิกกับแฟน คือไม่เชิงเลิกค่ะ เหมือนกับว่าเพื่อนเราดูใจผู้ชายนานไปหน่อย
พอผ่านไปสักปีเธอก็โอเคแล้วพอใจกับการดูใจจะเลื่อนมาเป็นแฟน แต่ยังไม่ทันได้บอก
ฝ่ายผู้ชายไม่อดทนล่ะ
นานเกินไม่เอาล่ะ ไปเอาคนที่เห็นค่าเค้าดีกว่า
แล้วเหมือนว่าเป็นคนแรกที่เธอคบจนผ่านจะกลายเป็นแฟนด้วยเลยเสียใจไปตามระเบียบค่ะ แล้วพฤติกรรมเพื่อนก็เปลี่ยนไป เช่น ว่าเพื่อนไม่เข้าใจเธอ แล้วก็แยกตัวออกไปอยู่กับเพื่อนที่มาจากโรงเรียนเดียวกันแล้วก็กอดคอเปลี่ยนกันเพ้อ 3นาที 4สเตตัส การเรียนตกแม้จะช่วยติวแต่เหมือนในหัวไม่คิดอะไรแล้วนอกจากเศร้า คิดถึงเค้า อยากให้เค้ากลับมา
ช่วงแรกเราก็ปลอบใจช่วยให้คำปรึกษา ตามประสาไม่ชอบเห็นคนข้างเรามีโลกสีหม่น แต่เธอมีอคติกับกลุ่มเพื่อนว่าเพื่อนไม่เข้าใจเลยเข้าไม่ถึง เธอไม่ยอมเปิดใจรับ ส่วนเราก็จนใจเพื่อนในกลุ่ม(ไม่มีใครรู้นะว่าเธออกหักนอกจากเรา)ก็จนใจไม่เข้าใจว่าเธอเป็นอะไรช่วงแรกมาบ่นกับเราเรื่อยๆว่าเธอเป็นอะไร นั่งรออาจารย์มาสอนก็คุยกันเรื่อยเปื่อย อยู่ดีๆเธอก็ขยับเก้าไปนั่งแถวหลัง
แล้วเธอก็ชอบบ่นๆว่าไม่ได้ไปไหนมาไหนกันเป็นกลุ่มนานแล้วเรียนเสร็จก็กลับหอกันคนละที่ ไม่ได้กินข้าวกับเพื่อนเลย พอชวนไปกินเธอก็ไม่พูดไม่อะไรรีบกินอย่างไวเสร็จแล้วก็โบกมือบ๊ายบายกลับหอไป ทิ้งเพื่อนมองเธอสบัดตูดเดินออกไปแบบงงงง เอิ่ม...มาแค่กินข้าวจริงๆ
แต่เราโอเคเข้าใจว่าเป็นอาการข้างเคียงอีกสักเดือนคงหาย
แต่จนมาปัจจุบันนี้ ปาเข้าไปเกือบ 4 เดือนแล้วก็ยังไม่หายเพ้อสักทีเป็นหนักกว่าเดิมอีกจาก3นาที 4สเตตัส มาเป็น20 วินาที4 สเตตัส
เป็นห่วงเพื่อน เพราะดูเหมือนว่าจะยึดติดอาการอกหัก เศร้า อินดี้(?)
อยากถามว่าอาการอย่างที่เพื่อนเป็นอยู่ เข้าข่ายเป็นโรคซึมเศร้ามั้ย?
เราจะมีวิธีช่วยยังไงดี เห็นเพื่อนแล้วไม่สบายใจ บรรยากาศมันอึมครึมๆ อึดอัดไงไม่รู้
ใครที่พอทราบเกี่ยวกับเรื่องนี้
ช่วยเหลือด้วยนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
อาการอกหักนานๆ มีโอกาสเป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่าค่ะ
พอผ่านไปสักปีเธอก็โอเคแล้วพอใจกับการดูใจจะเลื่อนมาเป็นแฟน แต่ยังไม่ทันได้บอก
ฝ่ายผู้ชายไม่อดทนล่ะ นานเกินไม่เอาล่ะ ไปเอาคนที่เห็นค่าเค้าดีกว่า
แล้วเหมือนว่าเป็นคนแรกที่เธอคบจนผ่านจะกลายเป็นแฟนด้วยเลยเสียใจไปตามระเบียบค่ะ แล้วพฤติกรรมเพื่อนก็เปลี่ยนไป เช่น ว่าเพื่อนไม่เข้าใจเธอ แล้วก็แยกตัวออกไปอยู่กับเพื่อนที่มาจากโรงเรียนเดียวกันแล้วก็กอดคอเปลี่ยนกันเพ้อ 3นาที 4สเตตัส การเรียนตกแม้จะช่วยติวแต่เหมือนในหัวไม่คิดอะไรแล้วนอกจากเศร้า คิดถึงเค้า อยากให้เค้ากลับมา
ช่วงแรกเราก็ปลอบใจช่วยให้คำปรึกษา ตามประสาไม่ชอบเห็นคนข้างเรามีโลกสีหม่น แต่เธอมีอคติกับกลุ่มเพื่อนว่าเพื่อนไม่เข้าใจเลยเข้าไม่ถึง เธอไม่ยอมเปิดใจรับ ส่วนเราก็จนใจเพื่อนในกลุ่ม(ไม่มีใครรู้นะว่าเธออกหักนอกจากเรา)ก็จนใจไม่เข้าใจว่าเธอเป็นอะไรช่วงแรกมาบ่นกับเราเรื่อยๆว่าเธอเป็นอะไร นั่งรออาจารย์มาสอนก็คุยกันเรื่อยเปื่อย อยู่ดีๆเธอก็ขยับเก้าไปนั่งแถวหลัง
แล้วเธอก็ชอบบ่นๆว่าไม่ได้ไปไหนมาไหนกันเป็นกลุ่มนานแล้วเรียนเสร็จก็กลับหอกันคนละที่ ไม่ได้กินข้าวกับเพื่อนเลย พอชวนไปกินเธอก็ไม่พูดไม่อะไรรีบกินอย่างไวเสร็จแล้วก็โบกมือบ๊ายบายกลับหอไป ทิ้งเพื่อนมองเธอสบัดตูดเดินออกไปแบบงงงง เอิ่ม...มาแค่กินข้าวจริงๆ
แต่เราโอเคเข้าใจว่าเป็นอาการข้างเคียงอีกสักเดือนคงหาย
แต่จนมาปัจจุบันนี้ ปาเข้าไปเกือบ 4 เดือนแล้วก็ยังไม่หายเพ้อสักทีเป็นหนักกว่าเดิมอีกจาก3นาที 4สเตตัส มาเป็น20 วินาที4 สเตตัส
เป็นห่วงเพื่อน เพราะดูเหมือนว่าจะยึดติดอาการอกหัก เศร้า อินดี้(?)
อยากถามว่าอาการอย่างที่เพื่อนเป็นอยู่ เข้าข่ายเป็นโรคซึมเศร้ามั้ย?
เราจะมีวิธีช่วยยังไงดี เห็นเพื่อนแล้วไม่สบายใจ บรรยากาศมันอึมครึมๆ อึดอัดไงไม่รู้
ใครที่พอทราบเกี่ยวกับเรื่องนี้
ช่วยเหลือด้วยนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ