ต่อเนื่องจากสัปดาห์ที่แล้ว

ในที่สุดแผนการณ์ลับที่เอลวินวางไว้ก็สำเร็จไปได้ด้วยดี ซึ่งก็คือ การจับเป็น " ไททันหญิง "  การจับเป็นในครั้งนี้ สูญเสียทหารพวกพ้องไปเยอะขนาดไหน  ตายกันโดยไม่รู้เรื่องอะไรก็มีไม่น้อย

ณ กลางป่าไม้อุดมสมบูรณ์ และ รายล้อมไปด้วยต้นไม้ขนาดยักษ์ที่เรียงรายเต็มไปหมด ราวกับอยู่ในเขาวงกต   ร่างขนาดยักษ์ซึ่งถูกตรึงไปหมดด้วยฉมวกเหล็กที่พุ่งมาจากทั่วสารทิศ ตั้งตะหง่านต่อหน้าบรรดาทหารจำนวนมากตามต้นไม้ สถานะสำหรับมันตอนนี้ก็ไม่ต่างจาก  นักโทษจองจำในคุกขนาดยักษ์ เพื่อรอการสำเร็จโทษ




แน่นอนมีฉากเสริมเล็กน้อยคือ  เอลวิน สั่งให้ยิงกระหน่ำเข้าไปอีกรอบเพื่อความแน่ใจ




เรื่องราวของตัดไปยังรอบนอกของป่าพฤกษายักษ์สักเล็กน้อย




คำสั่งของทหารหัวหน้าหน่วยที่สั่งการพวก แจน รักษาการณ์รอบนอกจากพวกไททันที่จะบุกเข้าป่า ยังคงเป็นอย่างนั้นเช่นเคย  แม้ว่าพวกมันจะเริ่มมีการเรียนรู้แบบมนุษย์ทั่วไปคือ เริ่มปีนต้นไม้ขึ้นมาแล้วก็ตามแต่

คริส - มันเริ่มปีนต้นไม้ขึ้นมาแล้วค่ะ!!




ถึงคริสต้าจะเป็นคนบอกถึงเรื่องนี้แต่ก็ไม่มีคำสั่งให้ถอนกำลังแต่อย่างใด สิ่งที่หัวหน้าหน่วย นานาบะ บอกมาคือ การพูดรวบรัดสั้นๆได้ใจความ

นานาบะ - ไว้พอมันปีนขึ้นมาสูงกว่านี้ ชั้นจะจัดการมันเอง
นานาบะ - แต่ว่ายังไง เราก็ต้องถ่วงเวลาต่อไปอีกสักนิด

คริส - ?

นานาบะ - คำสั่งให้ถอนกำลังจะโผล่ออกมาตอนไหนก็ไม่มีใครรู้...ซึ่งถ้าในป่าเกิดสถานการณ์คับขันขึ้นมา พวกเราก็ต้องได้ยินทันที


นักพากย์ที่โผล่มาวันนี้



นานาบะ CV : Asami SHIMODA คนพากย์ น้องหลินปิง/IS , ฝาแฝด รินเร็น/Vocaloid , ฝาแฝด ฟูตามิ/Idol Master



แน่นอนว่า แม้เมื่อครู่จะเกิดเสียงการยิงปืนใหญ่ดังสนั่นราวกับฟ้าถล่มก็ไม่ปาน ทหารทุกนายจะได้ยินก็แล้วแต่ แต่ยังไงคำสั่งให้รักษาการณ์เขตรอบนอกก็ยังต้องดำเนินต่อไป

และนี้คือความเห็นของแต่ละคนที่ได้ยินเสียงดังกล่าว




ซาช่า & มิคาสะ
ซา - มิคาสะ..เมื่อตะกี้มันเสียงอะไรนะ..เหมือนจะเป็นเสียงปืนใหญ่ใช่รึเปล่า ?
มิคา - ......



ไรเนอร์
ไร - เกิดเรื่องอะไรกันขึ้นเนี่ย ? เหมือนจะไม่ใช่พวกปืนใหญ่ที่บรรจุมากับรถลำเลียงยุทธภันฑ์ซะด้วยสิ




เบลทรูท & ยูมิล
ยู - เสียงมันดังจากข้างหลังเรา ว่าแต่
ยู - คุณฉากหลังเบล..รู้บ้างเปล่าว่า คริสต้า อยู่ตรงไหนนะ ?
เบล - วันนี้ผมมีบทแค่นี้เองครับ " โกเมน ชิราไน "




ทางกลุ่ม แจน และ อาร์มิน ท่าทางจะเกิดเรื่องขึ้นให้แล้ว

แจน - เฮ้ย!! อาร์มิน ถอยจากตรงนี้เถอะ!!! ให้ตายเซ่!! มันเล่นปีนขึ้นมาแล้ว

ไททันตัวหนึ่งเริ่มมีการพัฒนาเกือบจะเทียบเท่ามนุษย์สังเกตจากการพยายามปีนต้นไม้ขึ้นมา ซึ่งขัดกับหลักของไททันที่รู้จักคือ  " เดิน เจอมนุษย์ กิน "

อาร์ - การเรียนรู้ของมันน่ากลัวเอาเรื่องเลยแฮะ..แต่ยังไงแต่ละตัวมันก็ยังต่างกันอยู่นะ


จากตรงนี้ไป จากตรงนี้ไป สำหรับที่แจนจะพูดจากนี้ คือ " เรื่องที่ไม่อาจหาเหตุผลและหลักฐานมารองรับได้ "

ซึ่งตัวแจนสันนิษฐานเอาจาก เรื่องราวที่เกิดขึ้นตั้งแต่ที่เริ่มแผนการณ์ สำรวจครั้งที่ 57 นี้




แจน - อาร์มิน...เรื่องที่เกิดขึ้นในป่าตอนนี้..ตัวชั้นพอจะเดาออกแล้วละว่ามันเกิดอะไรกันขึ้นนะ
อาร์ - ?!
แจน - ก็ถึงขั้นต้องล่อ ไททันหญิง เข้าไปในป่าเพื่อจะจับตัวมันเลยไม่ใช่เหรอ ?
แจน - ชั้นแค่คิดหาเหตุผลมารองรับไม่ได้เลยว่า " ทำไมถึงมีคนรู้เรื่องแผนการณ์นี้น้อยกันนัก " ก็เท่านั้นแหละ
แจน - ว่าในหน่วยสำรวจ....มีคนที่คิดพยายามจะ " ทำลายกำแพง " อย่างนั้นใช่ม่ะ ?




ณ อีกด้านหนึ่ง



เอ - แต่ถ้าพวกเรารู้เรื่อง "ไททันแปลง " ล่ะก็ไม่น่าจะมีพวกทหารต้องมาตายกันแบบนี้ใช่มั้ยละครับ ?

กลุ่มรีไวล์ที่ออกจากหลังม้าเพื่อไปประจำที่บนต้นไม้ตามคำสั่งของรีไวล์ เอเลน คือคนที่คิดแบบเดียวกับ แจน ในเวลาเดียวกันนี้

เอ - คือ..ถ้าในมุมมองของทหารเด็กใหม่อย่างผมก็พอจะเข้าใจอยู่..แต่พอมาคิดๆดูขนาดรุ่นพี่ที่อยู่หน่วยสำรวจมาก่อนตั้งนาน ยังต้องถูกให้มาประจำที่รอบนอกแบบนี้เลย

แม้อเลนจะว่าอย่างนั้นซึ่งมันคือความจริง ที่ว่า ทำไม พวกรุ่นพี่อย่าง เพทรา ออลโล กุนเธอร์ กับ เอ็ด ที่ประสบการณ์สูงส่งในระดับนึงยังไม่รู้เรื่องแผนการณ์นี้กับต้องมาอยู่บริเวณรอบนอกเช่นเดียวกับตัวเอง

แต่อย่างไร เสียงจากรุ่นพี่ทั้งหลายเริ่มส่งออกมาอย่างต่อเนื่องในเชิงแง่ลบ ปน รำคาญ

ออล - หุบปากได้แล้ว
เพท - ต้องการจะบอกว่า ดันโจว กับ เฮย์โจว ไม่เชื่อใจพวกเราใช่มั้ยล่ะ!!
เอ - ปะ..เปล่าครับแต่ว่า..ตามรูปการณ์มันดูเป็นอย่างนั้นจริงมั้ยล่ะครับ!?

ยิ่งเอเลนพูดความจริงในข้อนี้ออกไป ก็ยิ่งมีแต่จะโดนว่ามากขึ้นไปอีกจาก ออลโล

ออล - เพทรา!! ตื้บจนฟันมันหัก 2-3 ซี่ แทนชั้นหน่อยเซ่!!!



ท่าทางคนที่พูดจาอย่างมีเหตุมีผลน่าจะมีแต่เอ็ดอยู่คนเดียว

เอ็ด - เพราะยิ่งมีคนรู้เรื่องแผนการณ์น้อยเท่าไร...แผนการณ์ที่วางไว้ก็จะยิ่งมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น...และบรรดาทหารหน่วยสำรวจที่รู้เรื่องแผนการณ์นี้...ผู้ที่รู้มีแต่เพียงพวกที่เคยรอดชีวิตจากเหตุการณ์เมื่อ 5 ปีก่อนเท่านั้น....ประมาณนี้แหละ
กุน - อย่างนั้นเองเหรอ
ออล - เข้าใจรึยัง ว่าทำไมพวกเราต้องลงทุนลงแรงมากถึงขนาดนี้นะเอเลน ?
เพท - อื้อ! เรื่องแบบนี้ถ้าพลาดขึ้นมาก็ไม่มีแก้ตัวอีกแล้ว...พวกมันน่าจะเริ่มแทรกซึมเข้ามาในกำแพงของพวกเราตั้งแต่เหตุการณ์ Wall Maria ถูกทำลายเมื่อ 5 ปีก่อน....นั่นแหละเป็นปัจจัยหลักที่ทำให้ ดันโจว เอาไว้ค้นหาตัว สปาย เลยละ

จากนี้ต่างฝ่ายต่างเริ่มมาถกถึงตัวต่อปริศนาที่ยังไม่เป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา

เอ็ด - น่าจะเป็นคนเดียวกับที่ฆ่า..โซนี่กับบีน



เพราะประโยคนี้ทำให้เพทรานึกขึ้นมาได้อย่างหนึ่งว่า

เพท - จริงด้วย!! ดันโจว เองก็ถามคำถามแบบนี้กับฉันด้วยครั้งนึง

เรื่องที่เพทรานึกขึ้นมา นั้นคือ เหตุการณ์หลัก โซนี่กับบีน ถูกฆ่า แล้วตัวเอเลนก็ได้คำถามแบบนี้จาก เอลวิน เช่นเดียวกัน

( เหตุการณ์ในตอนท้าย Ep.15 )



เอล : เอเลน...เธอเห็นอะไรรึเปล่า...คิดว่าใครเป็นศัตรูกัน ?
เอ : หา ?

เอ - เค้าก็ถามผมแบบเดียวกันด้วย...งั้นแสดงว่า...

เอ็ด - บางทีคนที่สามารถตอบคำถามนั้นได้..อาจจะเป็นคนที่ได้รู้เรื่องแผนการณ์ที่แท้จริงของการออกสำรวจครั้งนี้

จากนี้คือ ถกกันยาวยืดไปนิด ดังนั้นขอตัดไปทาง อีกฝั่งนึงเพื่อความรวดเร็ว




ฝั่งแจน และ อาร์มิน



อาร์ - ถ้าหน่วยสำรวจรู้เรื่อง "ไททันแปลง " ได้ก่อนหน้านี้ละก็..
แจน - ผลที่ออกมามันก็คงไม่เป็นแบบนี้ไงล่ะ....เช่น หัวหน้าหน่วยที่นายกับลูกทีมอยู่ไงล่ะ

เรื่องนี้กลายเป็นว่า มันจะเป็นเรื่องที่ผิดมากๆ เพราะการเอาทหารที่ไม่รู้เรื่องแผนการณ์มารบมันก็แต่จะมีคนต้องตายมากขึ้นไปก็เท่านั้น แต่สำหรับอาร์มิน เจ้าตัวกลับคิดในอีกแง่หนึ่ง

อาร์ - ไม่...มันไม่ใช่เรื่องที่ผิด
แจน - หา ? มันไม่ผิดตรงไหนล่ะ ? คิดว่ามีหน่วยสำรวจที่ต้องตายไปมากเท่าไรกันทั้งๆ พวกเค้าสามารถมีชีวิตรอดได้แท้ๆ




ตรงนี้เองที่อาร์มินได้ว่าถึงหลักปรัชญาสิ่งหนึ่งขึ้นมาว่า

อาร์ - แจน...  หากคนเรารู้เรื่องถึงผลลัพท์ที่เกิดขึ้นได้...เมื่อนั้นที่ย่อมมีเส้นทางที่จะเลือก...จะให้บอกว่า พวกเรา ไม่ควรทำแบบนี้ มันก็เรื่องง่ายๆ

อาร์ - แต่คนเราไม่มีทางรู้ถึงผลลัพท์จริงๆของ เส้นทางที่เลือกได้ก่อนใช่มั้ยล่ะ ?

อาร์ - เราสามารถบอกได้มั้ยว่า ตัวต้นที่แท้จริงของไททันมีนคืออะไร ?
อาร์ - หรือมีเหลืออยู่เท่าไร
อาร์ - พวกมันทำอะไรได้บ้าง ?
อาร์ - พวกมันรู้เรื่องอะไรบ้าง ?
อาร์ - พวกมันเรียนรู้อะไรไปแล้วบ้าง ?
อาร์ - ถ้าเราไม่รู้สิ่งเหล่านี้ก็จะไม่มีวันรู้ไปถึงทุกสิ่ง...แต่เพราะกาลเวลามันเดินไปเรื่อยๆไม่หยุดคอยเรา
อาร์ - แต่ไม่ว่ายังไงผลลัพท์มันจะออกมาอย่างไร...เมื่อถึงเวลาที่พวกเราต้องเลือก..ยังไงพวกเราก็ต้องเลือก




อาร์ - ผมรู้ดีว่าการรับผิดชอบเพื่อผลลัพท์มันหมายถึงอะไร...มันเป็นคำพูดที่ทั้งสะดวกและเป็นประโยชน์..ไม่ว่าแผนการณ์ตัวผลลัพท์มันจะออกคือ " หน่วยสำรวจต้องมาตายอย่างไร้เหตุไร้ผล " แต่ยังไงมันก็ความจริง
อาร์ - ดันโจว ถึงดูเป็นคนเย็นชาหรือไร้หัวใจก็จริง...แต่สำหรับผมมันไม่ใช่ประเด็นสำคัญ..เพราะเมื่อมาคำนึงถึงความเป็นไปได้จากการกระทำ...แต่ให้เค้าจะเอาชีวิตพวกพ้องไปประสบกับอันตรายจากผลลัพท์จากสิ่งที่เค้าเลือก
อาร์  - ไม่ว่ายังไงเค้าก็ต้องเลือกอยู่ดี..ไม่ว่าจะเป็นชีวิตของพวกพ้องเป็น 100 เป็น 1000 หรือ ชีวิตของมนุษย์ที่อาศัยในกำแพง
อาร์ - ดันโจว ก็มีทางเลือกของตัวเค้าเอง.. นั้นคือเค้าเลือกที่จะยอมสละชีพของพวกพ้อง




ตัวไปทาง หน่วยรีไวล์ ต่างคนต่างก็มีเหตุผลและอุดมการณ์กันทั้งนั้นแล นั้นคือเรื่องที่อาร์มินต้องการจะบอก ซึ่งทั้ง เพทรา ออลโล กุนเธอร์ และ เอ็ด ต่างก็พยายามบอกเอเลนถึงเรื่องนี้

เอ็ด - เอเลน..ถึงเธอจะยังไม่รู้อะไรมากตอนนี้แต่ก็หวังว่าเธอจะเรียนรู้อะไรได้มากขึ้นกว่านี้
เอ็ด - เหตุผลที่ " เอลวิน สมิธ " ถึงได้ถูกมอบหมายให้เป็นผู้นำของ หน่วยสำรวจ ที่ถูกเรียกว่า " ความหวังของมนุษยชาติ "
เพท - และดูเหมือน รีไวล์ เฮย์โจว ก็เชื่อใจในสิ่งนั้นมากเลยล่ะ
ออลโล - แน่นอนแค่ในกรณีที่แกเอาชีวิตรอดออกมาได้มันก็เพียงพอกับเหตุผลที่แกจะได้รู้แล้วละ




อาร์ - คือว่าน่ะ....ถึงผมอาจจะไม่ได้มีชีวิตยืนยาว...แต่ผมก็เชื่อมั่นอย่างหนึ่งมาตลอดว่า..
อาร์ -  ผู้ที่สามารถเปลี่ยนแปลงโลกใบนี้ได้



อาร์ - ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม
อาร์ -  ก็คือ ผู้ที่กล้าสละทิ้งสิ่งสำคัญ
อาร์ - การที่จะเอาชนะสัตว์ประหลาดพวกนี้ได้
อาร์ - คือผู้ละทิ้งได้แม้กระทั้งความเป็นมนุษย์



อาร์ -  " ผู้ที่ละทิ้งสิ่งสำคัญได้ วันนั้นที่ทุกอย่างจะเปลี่ยนแปลงไปย่อมมาถึง "


จบครึ่งแรก