..........เมื่อก่อนนี้ผมชอบผู้หญิงนะคับ และก็เคยมีแฟนเป็นผู้หญิงแล้วด้วย

(ผมเช่าหออยู่ในจังหวัดเชียงใหม่ เพราะกำลังเรียนมหาลัยแห่งหนึ่งอยู่)

วันหนึ่งมีเพื่อนคนหนึ่ง มาขออยู่ด้วย

เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน มารู้จักกันตอนเข้ามหาลัย

ทีแรก ก็จะไม่อยากจะให้อยู่ด้วย แต่พอคิดไปคิดมา ถ้าเช่าอยุ่ด้วยกัน ก็ดีนะเพราะจะได้ช่วยแชร์ค่าหอ แบ่งเบาภาระพ่อแม่ด้วย

หลังจากนั้น ก็ย้ายมาอยู่ด้วยกัน...ผมกับเพื่อนก็เริ่มสนิทกันมากขึ้น

ไปไหนไปด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน ตอนเย็นเราจะไปออกกำลังกายด้วยกันทุกวัน

นอนก็นอนด้วยกัน เคยหัวเราะร้องไห้ด้วยกัน ผมรู้สึกมีความสุขมาก (เราอยู่ด้วยกันประมาณ 5 เดือนแล้ว)

..คืนหนึ่ง .. เรานอนด้วยกัน และผมก็เผลอเอามือ ผมไปจับ...มือเขา

แล้วเขา ก็โอบกอดผม ผม..หัวใจเต้นแรงมากอย่างบอกไม่ถูก ผมรู้สึกแปลกๆ..ผมรู้สึกดีมาก..อย่างบอกไม่ถูก
และผม..ก็ค่อยๆเอื้อมมือของผม...โอบกอดเขา  ..มันเป็นกอดที่อุ่นมาก  

ผมคงจะหลงรักเขาแล้วสินะ ผมไม่เคยรู้สึกกับใครแบบนี้มาก่อนเลยจริงๆ

และเราก็นอนกอดกันทั้งคืน จนถึงเช้า ..

ตอนเช้า..ผมกับเขาก็ไม่ได้  คุยกัน และแยกย้ายกันไปเรียน....

...............................................................................................

วันหนึ่ง เขาก็มีแฟน และคุยกันทุกวัน

ผมรู้สึกไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไมผมจะต้อง  หึ ง  เขาด้วย.....

หลังจากนั้น เขาก็เริ่มปลีกตัวห่างจากผม ไปกินข้าวกับแฟนบ้าง ไปออกกำลังกายกับแฟนบ้าง

และบางครั้ง.....ก็ กลับหอดึกมาก ผมรอเขากลับมาทุกวัน  // เพราะทุกครั้ง....เราจะต้องนอนพร้อมกัน เสมอ..

จากนั้น.... เราก็ไม่มีเวลาให้กัน และก็เริ่มห่างเหินกัน....

และวันหนึ่งเขาก็ มาบอกผมว่าเขาจะ  ย้ายออกนะ  เขาจะไปอยู่กับแฟน

....ผมรู้สึกเสียใจมากในตอนนั้น ผมทำอะไรไม่ถูกเลย ผมไม่รู้ว่าทำไมผมจะต้อง  ..เสียใจ..

ผมรู้สึกแย่มากกกก ..ทำอะไรไม่ถูกเลย...ผมไม่อยากให้เขาไป...

แล้ว....เขากับแฟน  ก็ขนของไปโดยไม่ หันกลับมาคุยกับผม สักคำ....

ตอนเจอที่มหาวิทยาลัย....ก็เดินผ่านกัน เหมือนไม่เคยรู้จักกันมาก่อน

ผมรู้สึกแย่มากกกก..ผมยังทำใจไม่ได้เลย.....

ต้องใช้ชีวิต โดดเดี่ยว ลำพัง

ตอนนี้..ผมกินข้าวคนเดียวมาเกือบ 4 เดือนแล้ว  TT

ข้าวที่กิน..... มันไม่อร่อย เหมือนตอนที่เรากินด้วยกัน

..ผมไปวิ่งคนเดียวทุกวัน  นอนคนเดียวทุกคืน.....

หลายครั้งที่ผมคิดถึงเขาและ ฟังเพลง  อยู่ๆน้ำตาก็ไหลออกมา...



ทุกวันนี้ผมก็อยู่   หอห้องนั้นอยู่ ..

..ในห้องนี้มีภาพความทรงจำดีดีมากมาย

.........เมื่อมองไปทางไหน ก็เห็นภาพเขา ทำให้เราอดคิดถึงเขา.....ไม่ได้เลยสักวัน...

..ตอนนี้ ผ่านไป 7 เดือนแล้ว ผมก็ทำใจได้แล้ว..

...................................................................................................

แต่ความรุ้สึกของผมในตอนนี้....................มันเปลี่ยนไป..ไม่เหมือนเดิม...

................................................................................................

..ผมไปสถานที่ออกกำลังกายที่หนึ่ง ..ทุกวัน..

ผมเห็นคนๆหนึ่ง ทุกวัน..เขานิสัยดีมาก ..น่ารักมาก ..มีน้ำใจ ..เรียบร้อย

ตอนนี้..ผมก็ไปสถานที่นั่น ทุกวัน ประมาณ 3เดือนเเล้ว เราเห็นหน้ากันทุกวัน....

ผม อยากจะทักเขามาก  แต่ผมก็ไม่กล้า เพราะผมไปตัวคนเดียว  แต่เขาไปกับเพื่อนของเขา  ประมาณ 4-5 คน..

เขาคนนั้น  "เป็นเกย์"  ผมรู้สึกชอบเขามากเลยครับ  ผมไม่เคยแอบชอบใครมาก..แบบนี้มาก่อน..
ผม.....คิดห้ามตัวเอง..อยู่หลายพันครั้ง....แต่คำตอบที่ได้..ก้เหมือนเดิม....
ผมแอบหลงรักเขา....

ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ..ความชอบของผมตอนนี้ .....มันเป็นแบบนี้ไปแล้ว

ตอนนี้ ........เราได้แต่เดินผ่านกัน หลายครั้งผมก็  ..แอบมองเขาบ้าง..และเขาก็หันมาเจอ

ผมทำตัวไม่ถูก....หัวใจผมเต้นแรงมาก  เมื่อเขามองมาที่ผม..

ผม..ไปสถานที่นั้นทุกวัน ..ทุกครั้งที่ผมไปผมมี..  "ความหวัง"....
.....ความหวัง....ที่ว่านี้คือ..อยากจะรู้จักเขา..ให้มากขึ้น..อยากรู้จัก....อยากพัฒนาความสัมพันธ์
อยากจะทัก..แต่ผม..ก็ไม่กล้า..จริงๆ.. //  แต่ผมก็อยากให้เขาทักผมบ้าง..

และทุกครั้งที่ถึงเวลาต้องกลับ  ..ผมเสียใจ เพราะผมไม่กล้าแม้แต่จะทัก..

............ผมควรทำอย่างไรดีครับ??.....................
(ถ้า  Comment ไหนน่าสนใจ..ผมจะนำไปใช้จริงครับ)..
...........................ขอบคุณที่สละเวลาอ่านครับ ..............................