คือผมมีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง เป็นเพื่อนสนิทในห้อง  คือตอนแรกผมก็ไม่รู้ ว่าเค้าเป็นเกย์ ว่าเค้าชอบผู้ชาย เพราะเขาดูแมนมาก และก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าเค้ารู้หรือป่าวว่าเค้าก็เป็นเกย์ วันที่ผมรู้คือมีคนมาบอกว่าเค้าคบกับผู้ชาย พอผมรู้ผมก็เงียบ ไม่คุยกับเค้า [อาการประมาณว่า ทำไมไม่ใช่เรา] ก็คิดเข้าข้างตัวเองว่าเค้าคงไม่รู้มั้งว่าเราก็เป็น หลังจากพี่เค้ามาง้อผม เค้าก็เลิกกับแฟนไป หลังจากนั้นเราก็สนิทกันมากกว่าที่เคยเป็น ผมงอลเค้า เค้าง้อผม งอลทั้งวัน เค้าก็ตามง้อ เรื่องความรักก็มี ผมถามว่ารักผมมั้ย เค้าบอกว่ารัก แต่ว่ามันก็คงเป็นแบบเพื่อน ผมก็บอกว่าผมรักเค้าเวลาเค้าถาม นั่งด้วยกัน เดินด้วยกัน ผมก็ทำๆเป็นไม่สนใจเค้าบ้าง เค้าก็มาง้อ มาคุย มาถามว่าทำไม เป็นอะไร ผมก็รู้สึกดีนะ แต่คงเป็นแบบเพื่อน จนทุกวันนี้ เวลานอนก็ลูบหัวกัน นอนตักกัน จับมือกัน เกาคาง ซบไหล่กัน กอดกัน[กอดเล่นๆ] งอลกัน ง้อกันไปกันมา ประมาณ คู่ ภูธีร์ใน HORMONES เวลาเค้าจะชอบใครจีบใคร ผมก็จะงอล งอลประมาณว่า จะมาบอกกูทำไมอ่ะ เกี่ยวอะไรกับกูอ่ะ เค้าก็เงียบๆไป แต่เรื่องบางเรื่องเค้าก็ไม่อยากให้ผมรู้ เค้าบอกกลัวผมรับไม่ได้ และที่สำคัญเค้าก็ไม่ค่อยสนิทกะใคร ไม่สุงสิงกะใคร มีแค่ไม่กี่คน เค้าเลยสนิทกะผมมาก โดยคิดแค่เพื่อนหรือป่าว ทุกวันนนี้โดนเพื่อนล้อทั้งห้อง เพื่อนบอกว่าเป็นแฟนกันเหรอ เหมือนแฟนกันเลยนะ จนเราเขิลๆอายๆ  แต่เค้าก็พูดว่า เราก็เลิกนะ เราไม่เอาเพื่อนหรอก เราไม่เอามันหรอก ฟังแล้วจี๊ดดดด  
ปล. และเค้าก็เริ่มรู้แล้วว่าผมเป็นเกย์ แต่เค้าก็ยังทำแบบเดิน นิสัยเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง ตกลงเค้าชอบกันมั้งป่าวเนี่ย